Rudolf Siąkała

chorąży kawalerii Wojska Polskiego

Rudolf Siąkała (ur. 5 lutego 1889 w Łodygowicach, zm. 1 lutego 1963 w Wałbrzychu) – żołnierz armii austriackiej, chorąży kawalerii Wojska Polskiego. Uczestnik I wojny światowej, wojny polsko-bolszewickiej i II wojny światowej. Kawaler Orderu Virtuti Militari.

Rudolf Siąkała
Ilustracja
chorąży chorąży
Data i miejsce urodzenia

5 lutego 1889
Łodygowice

Data i miejsce śmierci

1 lutego 1963
Wałbrzych

Przebieg służby
Lata służby

1914–1939

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Armia Polska we Francji
Wojsko Polskie

Jednostki

2 pułk Strzelców Polskich
2 pułk strzelców konnych
Wołyńska Brygada Kawalerii

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Brązowy Krzyż Zasługi

Życiorys edytuj

Urodził się 5 lutego 1889 w rodzinie Józefa i Anieli z d. Niklińska[1]. Absolwent gimnazjum i szkoły przemysłowej. Zmobilizowany w 1911 do armii austriackiej, podczas I wojny światowej brał udział w walkach na froncie rosyjskim i włoskim. Od października 1918 w odrodzonym Wojsku Polskim jako żołnierz Armii Polskiej we Francji. Po powrocie do Polski w 2 pułku Strzelców Polskich, a następnie w 4 pułku strzelców konnych z którym brał udział w walkach wojny polsko-bolszewickiej.

Szczególnie zasłużył się 20 sierpnia 1920 podczas bitwy pod Białką Szlachecką k. Lwowa. Za odwagę w walkach został odznaczony Orderem Virtuti Militari.

Po wojnie żołnierz zawodowy 2 pułku strzelców konnych. Podczas kampanii wrześniowej walczył w szeregach Wołyńskiej Brygady Kawalerii. Po wojnie pracował m.in. w PCK.

Zmarł w 1963 w Wałbrzychu i tam też został pochowany.

Życie prywatne edytuj

Żonaty od 1921 z Konstancją z. d. Podkowik. Troje dzieci[2].

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj