Ryan Cochran-Siegle

amerykański narciarz alpejski

Ryan Cochran-Siegle (ur. 27 marca 1992 w Burlington) – amerykański narciarz alpejski, wicemistrz olimpijski i dwukrotny medalista mistrzostw świata juniorów.

Ryan Cochran-Siegle
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 marca 1992
Burlington

Klub

Mount Mansfield

Debiut w PŚ

23.11 2011, Lake Louise (DNF - zjazd)

Pierwsze punkty w PŚ

3.12 2011, Beaver Creek (29. miejsce - super G)

Pierwsze podium w PŚ

19.12 2020, Val Gardena (2. miejsce - zjazd)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
srebro Pekin 2022 Supergigant
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Roccaraso 2012 Zjazd
złoto Roccaraso 2012 Kombinacja

Kariera

edytuj

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Ryan Cochran-Siegle pojawił się 16 grudnia 2007 roku w Sugarloaf, gdzie w zawodach FIS Race zajął 50. miejsce w slalomie. W 2011 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Crans-Montana, zajmując między innymi jedenaste miejsce w supergigancie i dwunaste w kombinacji. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Roccaraso zwyciężył w zjeździe, wyprzedzając dwóch Szwajcarów: Ralpha Webera i Nilsa Maniego. Parę dni później złoty medal zdobył także w kombinacji, tym razem wyprzedzając Henrika Kristoffersena z Norwegii oraz Słoweńca Žana Kranjca.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 26 listopada 2011 roku w Lake Louise, gdzie nie ukończył zawodów w zjeździe. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył parę dni później, 3 grudnia 2011 roku w Beaver Creek, zajmując 29. miejsce w supergigancie. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanął 19 grudnia 2020 roku w Val Gardenie, kończąc rywalizację w zjeździe na drugiej pozycji. Rozdzielił tam na podium Norwega Aleksandra Aamodta Kilde i Beata Feuza ze Szwajcarii.

Trzykrotnie startował na mistrzostwach świata – jego najlepszym wynikiem na nich była 11. pozycja w supergigancie na mistrzostwach świata w Åre w 2019 roku. Na igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu w 2018 roku zajął 11. pozycję w gigancie, 14. w supergigancie i 23. w zjeździe. Podczas rozgrywanych rok później igrzysk olimpijskich w Pekinie wywalczył srebrny medal w supergigancie. Rozdzielił tam Austriaka Matthiasa Mayera i Aleksandra Aamodta Kilde. Zajął tam także 14. miejsce w zjeździe, a rywalizacji w gigancie nie ukończył.

Osiągnięcia

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
DNF1 13 lutego 2018   Pjongczang Superkombinacja 2:06,52 -   Marcel Hirscher
23. 15 lutego 2018   Pjongczang Zjazd 1:40,25 +2,71   Aksel Lund Svindal
14. 16 lutego 2018   Pjongczang Supergigant 1:24,44 +1,28   Matthias Mayer
11. 18 lutego 2018   Pjongczang Gigant 2:18,04 +2,70   Marcel Hirscher
14. 7 lutego 2022   Pekin Zjazd 1:42,69 +1,22   Beat Feuz
2.  8 lutego 2022   Pekin Supergigant 1:19,94 +0,04   Matthias Mayer
DNF1 13 lutego 2022   Pekin Gigant 2:09,35 -   Marco Odermatt
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
15. 6 lutego 2013   Schladming Supergigant 1:23,96 +1,67   Ted Ligety
DNF1 11 lutego 2013   Schladming Superkombinacja 2:56,96 -   Ted Ligety
28. 8 lutego 2017   Sankt Moritz Supergigant 1:28,76 +3,38   Erik Guay
19. 13 lutego 2017   Sankt Moritz Superkombinacja 2:28,60 +2,27   Luca Aerni
25. 17 lutego 2017   Sankt Moritz Gigant 2:16,11 +2,80   Marcel Hirscher
11. 6 lutego 2019   Åre Supergigant 1:24,20 +0,53   Dominik Paris
12. 9 lutego 2019   Åre Zjazd 1:19,98 +1,02   Kjetil Jansrud
18. 11 lutego 2019   Åre Superkombinacja 1:47,71 +2,13   Alexis Pinturault
21. 15 lutego 2019   Åre Gigant 2:20,24 +3,64   Henrik Kristoffersen
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
13. 30 stycznia 2011   Crans-Montana Gigant 2:19,62 +3,38   Alexis Pinturault
35. 31 stycznia 2011   Crans-Montana Slalom 1:28,54 +9,81   Reto Schmidiger
33. 3 lutego 2011   Crans-Montana Zjazd 1:37,34 +2,79   Boštjan Kline
12. 3 lutego 2011   Crans-Montana Kombinacja ? ?   Reto Schmidiger
11. 4 lutego 2011   Crans-Montana Supergigant 1:22,44 +1,68   Boštjan Kline
1.  2 marca 2012   Roccaraso Zjazd 1:11,99 - -
DNF 3 marca 2012   Roccaraso Supergigant 1:02,73 -   Ralph Weber
28. 7 marca 2012   Roccaraso Gigant 2:39,50 +2,65   Henrik Kristoffersen
10. 9 marca 2012   Roccaraso Slalom 1:38,44 +2,75   Santeri Paloniemi
1.  9 marca 2012   Roccaraso Kombinacja 31,49 pkt - -

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj

Miejsca na podium w zawodach

edytuj
  1.   Val Gardena19 grudnia 2020 (zjazd) – 2. miejsce
  2.   Bormio29 grudnia 2020 (supergigant) – 1. miejsce

Bibliografia

edytuj