Sąd Apelacyjny we Wrocławiu

sąd w Polsce

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu – organ wymiaru sprawiedliwości powołany do rozstrzygania spraw w II instancji mieszczący się przy ul. Energetycznej 4 we Wrocławiu.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu
Państwo

 Polska

Data założenia

1 października 1990

Dziedzina

Sądy powszechne

Prezes

Jacek Samaraga

Adres

ul. Energetyczna 4,
53-330 Wrocław

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Sąd Apelacyjny we Wrocławiu”
51°05′30,78″N 17°00′54,94″E/51,091883 17,015262
Strona internetowa

Status prawny edytuj

Sąd apelacyjny jest państwową jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej. Wszystko zaczęło się od uchwalonej przez Sejm w 1990 roku Ustawy z dnia 13 lipca o powołaniu sądów apelacyjnych oraz o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych, Kodeks postępowania cywilnego, Kodeks postępowania karnego, o Sądzie Najwyższym, o Naczelnym Sądzie Administracyjnym i o Krajowej Radzie Sądownictwa (Dz.U. z 1990 r. nr 53, poz. 306), której art. 1 ust. 1 brzmi: „Powołuje się sądy apelacyjne jako sądy powszechne”.

Zasady finansowania i rozliczania odbywają się według zasad określonych dla jednostek budżetowych oraz szczegółowych zasad prowadzenia gospodarki finansowej i działalności inwestycyjnej sądów powszechnych zawartych w rozporządzeniu ministra sprawiedliwości.

Obszar właściwości apelacji wrocławskiej:

Struktury organizacyjne edytuj

Sądy apelacyjne funkcjonują w strukturach sądów powszechnych, które rozstrzygają w drugiej instancji środki odwoławcze od orzeczeń okręgowych sądów, które wydawane są w pierwszej instancji.

Dotyczy to spraw z zakresu:

  • prawa cywilnego – również gospodarczego, rodzinnego i opiekuńczego przez Wydział I Cywilny,
  • prawa karnego – przez Wydział II Karny,
  • prawa pracy i ubezpieczeń społecznych – przez Wydział III Pracy i Ubezpieczeń Społecznych,
  • sprawowanie nadzoru nad działaniem administracyjnym powszechnych sądów, działalnością notariuszy i organów notarialnego samorządu, działalnością komorników.

W Sądzie Apelacyjnym w Lublinie utworzono następujący wydziały[1]:

  • Wydział I Cywilny.
  • Wydział II Karny.
  • Wydział III Pracy i Ubezpieczeń Społecznych.
  • Wydział IV Wizytacji.

Historia edytuj

1 lipca 1949 roku utworzono Sąd Apelacyjny we Wrocławiu, w którego skład weszły sądy okręgowe we, Brzegu, Głogowie z siedzibą w Nowej Soli, Jeleniej Górze, Kłodzku, Legnicy, Oleśnicy i Świdnicy[2]. 1 stycznia 1951 roku Sąd Apelacyjny został przekształcony w Sąd Wojewódzki we Wrocławiu. Sądy okręgowe zostały zniesione, a sądy grodzkie przekształcono w sądy powiatowe[3].

1 października 1990 roku utworzono Sąd Apelacyjny we Wrocławiu, który obejmował województwa: wrocławskie, jeleniogórskie, legnickie, opolskie i wałbrzyskie[4][5].

Prezesi Sądu Apelacyjnego:
1949–1950. Antoni Olbromski.
1991–1995. Władysław Syryca.
1995–2003. Jan Linowski.
2003–2009. Marian Gruszczyński.
2009–2015. Andrzej Niedużak.
2015–2017. Grażyna Szyburska-Walczak.
2017–2018. Konrad Wytrykowski.
2018–2019. Jan Gibiec.
2019– nadal Jacek Saramaga.

Zobacz też edytuj


Przypisy edytuj

  1. Wydziały
  2. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 15 czerwca 1949 r. o utworzeniu Sądów Apelacyjnych w Białymstoku, Gdańsku, Kielcach, Łodzi, Olsztynie, Rzeszowie, Szczecinie i Wrocławiu oraz o ustaleniu okręgów Sądów Apelacyjnych (Dz.U. z 1949 r. nr 36, poz. 270)
  3. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 27 listopada 1950 r. o dostosowaniu sądów powszechnych do nowych przepisów ustrojowych i o zniesieniu sądów zbędnych (Dz.U. z 1950 r. nr 54, poz. 496)
  4. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 września 1990 r. w sprawie utworzenia sądów apelacyjnych w Katowicach, Krakowie i Wrocławiu oraz ustalenia ich siedzib i obszarów właściwości (Dz.U. z 1990 r. nr 64, poz. 375)
  5. Historia sądu