Sądy powszechne
 |
Ten artykuł należy dopracować |
Sądy powszechne – część systemu sądownictwa właściwa do rozstrzygania spraw niezastrzeżonych dla innych sądów.
Sądy powszechne w PolsceEdytuj
Do obecnego polskiego sądownictwa powszechnego należą sądy rejonowe, okręgowe i apelacyjne. Sądy powszechne rozstrzygają wszelkie sprawy z zakresu prawa karnego, cywilnego, rodzinnego i opiekuńczego oraz prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, które nie są zastrzeżone dla innych sądów.
Wszystkich sędziów sądów powszechnych powołuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa. Sądami kierują prezesi powoływani przez ministra sprawiedliwości oraz w zakresie finansowym i gospodarczym Dyrektorzy Sądów Apelacyjnych i Okręgowych oraz Dyrektorzy Sądów Rejonowych – powoływani przez ministra sprawiedliwości. Postępowanie sądowe oparte jest na zasadzie dwuinstancyjności.
W Polsce funkcjonuje (stan na 31 grudnia 2019 roku)[1][2]:
- 11 sądów apelacyjnych
- 45 sądów okręgowych
- 318 sądów rejonowych.
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie ustalenia siedzib i obszarów właściwości sądów apelacyjnych, sądów okręgowych i sądów rejonowych oraz zakresu rozpoznawanych przez nie spraw, isap.sejm.gov.pl [dostęp 2021-04-21].
- ↑ Główny Urząd Statystyczny. „Rocznik Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej 2020”, s. 164–165, 2020. ISSN 1506-0632.
