Sędziwój Czarnkowski (zm. 1500)

Sędziwój Czarnkowski
	; Nałęcz III
Rodzina	Czarnkowscy herbu Nałęcz III
Data urodzenia	ok. 1425
Data śmierci	6 maja 1499 lub 1500
Ojciec	Jan Czarnkowski
Matka	Jadwiga z Tęczyńskich
Żona	1. Zofia z Ponieckich; 2. Dobrochna z Kościeleckich; 3. Ściborówna Chełmska; 4. Katarzyna z Kretkowskich
Dzieci	Z Zofią:; Mikołaj Czarnkowski; Anna Piotrowa Działyńska; ; Z Dobrochną:; Maciej Czarnkowski; Katarzyna Maciejowa Gostyńska; Sędziwój Czarnkowski (zm. 1532/1534)

Sędziwój Czarnkowski herbu Nałęcz III (ur. ok. 1425, zm. 6 maja 1499 lub 1500) – wojewoda poznański i kaliski, kasztelan gnieźnieński i santocki.

RodzinaEdytuj

Syn Jana Czarnkowskiego, kasztelana gnieźnieńskiego i Jadwigi z Tęczyna, kasztelanki krakowskiej. Czterokrotnie żonaty. Poślubił córkę Andrzeja Kretkowskiego, kasztelana inowrocławskiego, Dobrochnę z Kościelca i Zofię z Ponieca.

Pierwsza żona, Zofia z Ponieca, którą poślubił przed 1459 urodziła 2 dzieci: Mikołaja i Annę, późniejsza żonę Piotra Działyńskiego (zm. 1494), kasztelana słońskiego.

Druga żona, Dobrochna z Kościelca, którą poślubił w 1465 urodziła 3 dzieci: Macieja, kasztelana bydgoskiego, Katarzynę, późniejszą żonę Macieja Borka Gostyńskiego i Sędziwoja III, kasztelana przemęckiego.

Trzecia żona, córka Ścibora Chełmskiego (zm. 1470), sędziego ziemskiego poznańskiego.

Czwarta, Katarzyna Kretkowska, córka Andrzeja (zm. 1480), wojewody inowrocławskiego.

Pełnione urzędyEdytuj

Od 1466 roku pełnił urząd kasztelana santockiego. W roku 1487 otrzymał kasztelanię gnieźnieńską. W latach 1494–1496 był wojewodą kaliskim. Od 1497 wojewoda poznański. Załatwił spór z Jakubem Kostką i Bażyńskim w 1476. Był świadkiem wydania przywileju piotrkowskiego w 1496 roku^[1]. 6 maja 1499 roku podpisał w Krakowie akt odnawiający unię polsko-litewską^[2].

Był gwarantem pokoju toruńskiego 1466 roku^[3].

PrzypisyEdytuj

↑ Jan Wincenty Bandtkie, Ius Polonicum : codicibus veteribus manuscriptum et editionibus quibusque collatis, Warszawa 1831, s. 359.
↑ Akta unji Polski z Litwą, 1385-1791, wydali Stanisław Kutrzeba i Władysław Semkowicz, Kraków 1932, s. 121.
↑ Antoni Gąsiorowski, Polscy gwaranci traktatów z Krzyżakami XIV-XV wieku, w: Komunikaty Mazursko-Warmińskie nr 2-3, 1971, s. 262.

BibliografiaEdytuj

Adam Boniecki "Herbarz Polski" (tom 3, str. 297-301, Czarnkowscy herbu Nałęcz)
Hr. Seweryn Uruski "Rodzina. Herbarz Szlachty Polskiej" (tom 2, str. 375-378, Czarnkowscy herbu Nałęcz)

[1] Jan Wincenty Bandtkie, Ius Polonicum : codicibus veteribus manuscriptum et editionibus quibusque collatis, Warszawa 1831, s. 359.

[2] Akta unji Polski z Litwą, 1385-1791, wydali Stanisław Kutrzeba i Władysław Semkowicz, Kraków 1932, s. 121.

[3] Antoni Gąsiorowski, Polscy gwaranci traktatów z Krzyżakami XIV-XV wieku, w: Komunikaty Mazursko-Warmińskie nr 2-3, 1971, s. 262.

[1]

[2]

[3]

Nałęcz III
Rodzina	Czarnkowscy herbu Nałęcz III
Data urodzenia	ok. 1425
Data śmierci	6 maja 1499 lub 1500
Ojciec	Jan Czarnkowski
Matka	Jadwiga z Tęczyńskich
Żona	1. Zofia z Ponieckich 2. Dobrochna z Kościeleckich 3. Ściborówna Chełmska 4. Katarzyna z Kretkowskich
Dzieci	Z Zofią: Mikołaj Czarnkowski Anna Piotrowa Działyńska Z Dobrochną: Maciej Czarnkowski Katarzyna Maciejowa Gostyńska Sędziwój Czarnkowski (zm. 1532/1534)