Sławomira Łozińska

Sławomira Łozińska
Data i miejsce urodzenia	8 kwietnia 1953 ; Warszawa
Zawód	aktorka teatralna i filmowa
Lata aktywności	od 1973
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Sławomira Maria Łozińska (ur. 8 kwietnia 1953 w Warszawie) – polska aktorka teatralna i filmowa, w latach 2003–2005 członkini Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

Życiorys

Uczęszczała do XXVIII Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Kochanowskiego w Warszawie, w latach 1971–1975 studiowała na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, uzyskując tytuł zawodowy magistra sztuki. Ukończyła również podyplomowe studium menedżerów kultury przy Szkole Głównej Handlowej.

W latach 1973–1986 i 1988–1990 była aktorką Teatru Narodowego w Warszawie. Ponadto występowała w warszawskim Teatrze Nowym (1990–1994) i Teatrze Adekwatnym (1993–1994). Od 1997 kierowała Działem Organizacji Pracy Artystycznej Teatru Narodowego. Współpracowała z Telewizją Polską jako jedna z redaktorów i prowadzących program Kawa czy herbata? (1994–1995). W latach 1996–1999 pełniła funkcję wiceprezesa zarządu głównego Związku Artystów Scen Polskich.

30 kwietnia 2003 została powołana przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego w skład Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji^[1], w której zasiadała do 30 grudnia 2005^[2]. W 2006 powróciła do Teatru Narodowego, a w 2008 objęła stanowisko dyrektora naczelnego Teatru Ateneum.

Jej dorobek artystyczny obejmuje kilkadziesiąt ról teatralnych, filmowych i telewizyjnych, w tym w Teatrze Polskiego Radia i Teatrze Telewizji. Wystąpiła m.in. w serialach Daleko od szosy i W labiryncie. Epizodyczne role zaliczyła w serialach Klan i Złotopolscy, w 2007 dołączyła do obsady produkcji Barwy szczęścia.

Życie prywatne

Jej rodzice byli związani ze szkolnictwem wyższym, nie popierali artystycznej drogi córki^[3]. Aktorka była żoną pianisty Janusza Olejniczaka; ze związku urodziło się dwóch synów^[3]^[4]. Jej kolejnym partnerem był Andrzej Makowiecki^[3].

Odznaczenia i wyróżnienia

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2019)^[5]
Złoty Krzyż Zasługi (1999)^[6]
Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2021)^[7]
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2013)^[8]
Nagroda za drugoplanową rolę kobiecą w filmie Lokatorka na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni (2021)^[9]
Nagroda Miasta Stołecznego Warszawy (2001)
Nagroda im. Janusza Warneckiego (1999)
Nagroda aktorska za rolę w serialu telewizyjnym Daleko od szosy na Festiwalu Polskiej Twórczości Telewizyjnej w Olsztynie (1977)^[10]

Filmografia

1975: Dyrektorzy jako pielęgniarka
1976: Daleko od szosy jako Bronka, dziewczyna Leszka
1977: Wejście w nurt jako kobieta w telewizji
1977: Granica jako Justyna
1978: Seans jako Wieśka
1978: Ślad na ziemi jako Lucyna Kowalska, dziewczyna Stefana, oraz jako Kaśka, siostra bliźniaczka Lucyny
1979: Gwiazdy poranne jako Irenka
1979: Klucznik jako Kaśka
1979: Hotel klasy lux jako Krystyna Sobolowa
1980: Wyrok śmierci jako Zyta
1981: Karabiny jako Joanna
1981: Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy jako Maryna Frankowska
1982: Blisko, coraz bliżej jako Anna Pasternik, córka Franciszka
1983: Dzień kolibra jako Anna, matka Sławka
1983: Alternatywy 4 jako pielęgniarka Marysia
1983: Planeta krawiec jako Maria
1985: Greta jako matka Tadka
1985: Jesienią o szczęściu jako Anna
1986: Rykowisko jako Baśka Szałajowa
1986: Pan Samochodzik i niesamowity dwór jako panna Wierzchoń
1986: Cudzoziemka jako Janina
1987: Ballada o Januszku jako sekretarka Basia
1987: Rośnie człowiek jako matka
1987: Sami dla siebie jako wychowawczyni Agata
1988: W labiryncie jako Joanna Racewicz, żona Adama
1988: Banda Rudego Pająka jako matka Pająka
1989: Po własnym pogrzebie jako właścicielka kawiarni „Danusia”
1992: Dotknięcie ręki jako żona doktora
1993: Skutki noszenia kapelusza w maju jako Maryla Zarzycka, matka Ani
1994: Ptaszka jako nauczycielka Łukasza
1994: Molly jako Anya Kowalska
1995: Sukces jako Barbara, żona Dydaka
1995: Cwał jako matka Huberta
1997: Brat naszego Boga jako Żebraczka
1997: Klan jako matka Marty Michalskiej
1998: Ekstradycja 3 jako żona Góry
1998: Sabina jako Barbara Wolska
1998: Złotopolscy jako matka Weroniki
1999: Policjanci jako doktor Nowak
1999: Na dobre i na złe jako psycholog Alina Kremska
1999: Dług jako matka Adama
2000: Sukces jako żona Dydaka
2000: Przeprowadzki jako Helena Szczygieł
2001: Więzy krwi jako Irena, matka Joanny
2001: Kameleon jako Mila, żona Adama Szpondera
2001: Kameleon jako Mila
2002: Przedwiośnie jako Aldona, przyjaciółka Gajowca
2003: Plebania jako Dobrosława Stolarek, matka Joli
2007: M jak miłość jako Zofia Leszczyńska, żona Teodora
2007: Ekipa jako posłanka PBC
2007: Barwy szczęścia jako Barbara Jakubik-Grzelak, żona Zenka
2008: Pitbull jako Decka
2011: Hotel 52 jako Urszula Szwed, matka Iwony
2011: Jezioro jako kobieta
2012: Supermarket jako Wanda, matka Himka
2013: Komisarz Alex jako Halina Gut, matka Tomasza
2013: Prawo Agaty jako sędzia
2014: Arbiter uwagi jako ciotka „Kury”
2018: Diagnoza jako Zofia
2018: Ojciec Mateusz jako matka Heleny Michalak
2021: Lokatorka jako Janina Markowska
2021: Kuchnia jako mama Leszka
2023: Doppelgänger. Sobowtór jako Elżbieta Wieczorek
2024: Treasure jako Gosia

Przypisy

↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 kwietnia 2003 r. o powołaniu członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (M.P. z 2003 r. nr 25, poz. 355).
↑ Historia KRRiT. gov.pl. [dostęp 2024-09-14].
↑ ^a ^b ^c Gwiazda PRL-u przeszła piekło. „Nie dorośliśmy do małżeństwa”. Onet.pl, 2024-04-04. [dostęp 2024-07-04].
↑ Konrad Szczęsny: Wysiadł z autobusu, doznał urazu. Przez błąd lekarzy syn Łozińskiej odszedł w wieku 24 lat. Viva.pl, 2023-10-01. [dostęp 2024-07-04].
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 grudnia 2019 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2020 r. poz. 131).
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 czerwca 1999 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 1999 r. nr 29, poz. 444).
↑ Lista laureatów Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis. gov.pl. [dostęp 2024-09-14].
↑ Sławomira Łozińska w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2021-04-10].
↑ 2021: Laureaci. festiwalgdynia.pl. [dostęp 2022-10-10].
↑ Festiwal Polskich Filmów i Widowisk Telewizyjnych – Olsztyn 1977. leksykonkultury.ceik.eu. [dostęp 2024-09-14].

Bibliografia

Sławomira Łozińska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-09] .
Sławomira Łozińska w bazie IMDb (ang.). [dostęp 2021-04-10].
Sławomira Łozińska w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2021-04-10].

[1] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 kwietnia 2003 r. o powołaniu członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (M.P. z 2003 r. nr 25, poz. 355).

[2] Historia KRRiT. gov.pl. [dostęp 2024-09-14].

[:0-3] Gwiazda PRL-u przeszła piekło. „Nie dorośliśmy do małżeństwa”. Onet.pl, 2024-04-04. [dostęp 2024-07-04].

[4] Konrad Szczęsny: Wysiadł z autobusu, doznał urazu. Przez błąd lekarzy syn Łozińskiej odszedł w wieku 24 lat. Viva.pl, 2023-10-01. [dostęp 2024-07-04].

[5] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 grudnia 2019 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2020 r. poz. 131).

[6] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 czerwca 1999 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 1999 r. nr 29, poz. 444).

[7] Lista laureatów Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis. gov.pl. [dostęp 2024-09-14].

[8] Sławomira Łozińska w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2021-04-10].

[9] 2021: Laureaci. festiwalgdynia.pl. [dostęp 2022-10-10].

[10] Festiwal Polskich Filmów i Widowisk Telewizyjnych – Olsztyn 1977. leksykonkultury.ceik.eu. [dostęp 2024-09-14].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]