Schronisko Dolne w Żytniej Skale

Schronisko Dolne w Żytniej Skaleschronisko w Żytniej Skale we wsi Bębło w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Wielka Wieś[1]. Znajduje się na Wyżynie Olkuskiej w obrębie Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[2].

Schronisko Dolne w Żytniej Skale
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Bębło, Żytnia Skała

Właściciel

Skarb Państwa

Długość

10,5 m

Głębokość

0 m

Wysokość otworów

ok. 435 m n.p.m.

Ekspozycja otworów

ku południowemu zachodowi

Kod

J.Olk.I-04.92

Położenie na mapie gminy Wielka Wieś
Mapa konturowa gminy Wielka Wieś, u góry znajduje się punkt z opisem „Schronisko Dolne w Żytniej Skale”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Schronisko Dolne w Żytniej Skale”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Schronisko Dolne w Żytniej Skale”
Położenie na mapie powiatu krakowskiego
Mapa konturowa powiatu krakowskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Schronisko Dolne w Żytniej Skale”
Ziemia50°11′08″N 19°48′03″E/50,185667 19,800778
Strona internetowa

Opis schroniska

edytuj

Schronisko znajduje się u południowo-zachodniej podstawy wzniesienia Żytniej Skały. Ma otwór o wysokości około 2 m, za którym ciągnie się skręcający w lewo korytarz podobnej wysokości, stopniowo zniżający się[1].

Powstało w wyniku zjawisk krasowych w wapieniach z okresu jury późnej. Ma gładkie ściany bez nacieków. Jest wilgotne, w głębi ciemne, a jego temperatura podlega mniejszym zmianom, niż na zewnątrz. Brak roślin, natomiast w końcowej części korytarza obserwowano muchówki i pająki z rodzaju Meta[1].

Historia badań i eksploracji

edytuj

Schronisko znane było od dawna. Po raz pierwszy jego krótki opis i plan podał Kazimierz Kowalski w 1951 roku. Wówczas schronisko miało wysokość około 2 m. Jak pisze K. Kowalski, jego namulisko zostało jednak wykopane i wywiezione przed otwór. Składało się z wapiennego gruzu i gliny i zawierało kości gryzoni. Niewielka jego część o grubości około 20 cm zachowała się tylko u wejścia do schroniska[3]. Później schronisko zostało zawalone śmieciami, tak, że do wnętrza trzeba się było wczołgiwać[1]. W 2019 roku zostało odkopane.

Wyżej, w odległości 10 m, u podstawy skałek znajduje się Schronisko nad Dolnym w Żytniej Skale[1].

Jaskinie i schroniska Skały Żytniej

edytuj

W Skale Żytniej znajduje się blisko siebie 6 schronisk i dwie jaskinie:

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e Adam Polonius, Norbert Sznober, Schronisko Dolne w Żytniej Skale, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2019-06-30].
  2. Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2
  3. K. Kowalski , Jaskinie Polski, tom. 1, Warszawa: Państwowe Muzeum Archeologiczne, Warszawa., 1951
  4. Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2018-09-29].