Schronisko PTTK „Chata Baców” w Korbielowie

Schronisko PTTK „Chata Baców” w Korbielowiegórskie schronisko turystyczne Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego w Beskidzie Żywieckim, położone w Korbielowie.

Schronisko PTTK „Chata Baców”
w Korbielowie
Ilustracja
Schronisko PTTK „Chata Baców” w 2017
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Pasmo

Beskid Żywiecki, Karpaty

Data otwarcia

1967

Właściciel

Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze

Położenie na mapie Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego
Mapa Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego z zaznaczoną granicą Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Schronisko PTTK „Chata Baców””
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Schronisko PTTK „Chata Baców””
Ziemia49°34′17,2″N 19°20′42,1″E/49,571444 19,345028
Strona internetowa

Historia

edytuj

Schronisko powstało w 1967 jako schronisko PTTK „Smrek” w Korbielowie[1], kiedy to Oddział Babiogórski PTTK w Żywcu zakupił od prywatnego właściciela pochodzącą z 1939, położoną na wysokości 630 m n.p.m. willę o nazwie „Smrek”. Obiekt był uzupełnieniem bazy noclegowej dla położonego nieopodal Domu Wycieczkowego PTTK „Na Rozdrożu”. Wykonano wtedy doraźny remont schroniska, a w jego pobliżu ustawiono 5 domków kempingowych. Schronisko posiadało 22 miejsca noclegowe i prowadziło wyżywienie w formie bufetu.

Po zakończonym w 1987 remoncie, zmieniono nazwę obiektu na „Chata Baców”, nawiązując do mieszczącej się w obiekcie od 1983 siedziby Klubu Bacówkarzy PTTK.

Warunki pobytu

edytuj

Obecnie w schronisku jest 18 miejsc noclegowych, jadalnia, bufet. Obok jest miejsce na ognisko, pole namiotowe.

Szlaki turystyczne

edytuj

W bezpośrednim sąsiedztwie przebiega czarny szlak z Przełęczy Jałowieckiej na Przełęcz Glinne. Poniżej, u wylotu doliny Buczynki rozpoczynają bieg szlaki żółty na Pilsko przez Halę Miziową oraz niebieski na Przełęcz Przysłopy.

Przypisy

edytuj
  1. Edward Moskała: Schroniska PTTK w Karpatach Polskich. Warszawa-Kraków: PTTK, 1980, s. 171-172.

Bibliografia

edytuj