Schronisko w Zamkowej Strażnicy

Schronisko w Zamkowej Strażnicyschronisko na Wyżynie Olkuskiej będącej częścią Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Znajduje się w skale Zamkowa Strażnica (na mapie Geoportalu opisanej jako Kobyłka) w Dolinie Kluczwody, pod względem administracyjnym w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Wielka Wieś, w granicach wsi Wielka Wieś[1].

Schronisko w Zamkowej Strażnicy
Ilustracja
Otwór schroniska
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Zamkowa Strażnica, Dolina Kluczwody

Właściciel

prywatny

Długość

7,1 m

Deniwelacja

3,5

Wysokość otworów

320 m n.p.m.

Ekspozycja otworów

ku północnemu zachodowi

Kod

J.Olk.I-04.47

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Schronisko w Zamkowej Strażnicy”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Schronisko w Zamkowej Strażnicy”
Położenie na mapie powiatu krakowskiego
Mapa konturowa powiatu krakowskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Schronisko w Zamkowej Strażnicy”
Położenie na mapie gminy Wielka Wieś
Mapa konturowa gminy Wielka Wieś, w centrum znajduje się punkt z opisem „Schronisko w Zamkowej Strażnicy”
Ziemia50°09′37″N 19°49′45″E/50,160361 19,829194

Opis obiektu

edytuj

Schronisko ma jeden duży otwór o północno-zachodniej ekspozycji. Znajduje się w skale tuż nad gruntową drogą biegnącą po lewej stronie potoku Wierzchówka, zaraz za pojedynczym gospodarstwem. Otwór położony jest na wysokości 2,5 m nad ziemią i wejście do niego wymaga wspinaczki po pionowej skale. Otwór o szerokości około 2 m znajduje się pod niewielkim okapem. Od otworu wznosi się w górę, w kierunku południowo-wschodnim korytarzyk o wysokości kilkudziesięciu centymetrów i długości 7 m. Z jego środkowej części z trudem można przedostać się do niewielkiego kominka o wysokości ok. 2 m. Powstał on na równoległej szczelinie[2].

Jest to schronisko pochodzenia krasowego. Powstało wskutek wymycia przez wodę bardziej miękkich międzyławicowych warstw skały. Tylko miejscami na jego dnie znajduje się nieco gliny i drobnego skalnego rumoszu, poza tym dno tworzy spąg. W stropie występują niewielkie erozyjne jamki. Z nacieków występują drobne makarony i mleko wapienne. Na ścianach przy otworze rośnie paproć z rodzaju zanokcic, mchy i glony, głębsze partie są ciemne. Ze zwierząt obserwowano muchówki, wije, motyla szczerbówkę ksieni Scoliopteryx libatrix oraz pajęczaki (m.in. sieciarza jaskiniowego Meta menardi, zaleszczotki)[2].

Historia poznania i eksploatacji

edytuj

Schronisko zapewne znane było od dawna, gdyż jego otwór jest z ziemi dobrze widoczny. Ze względu na trudny dostęp prawdopodobnie odwiedzane było rzadko. Po raz pierwszy opisał go Norbert Sznober w 2015 roku, on też sporządził jego plan[2].

 
Plan

Przypisy

edytuj
  1. Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2019-09-09].
  2. a b c Norbert Sznober, Schronisko w Zamkowej Strażnicy, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2019-09-09].