Sebastián Marroquín
Sebastián Marroquín (urodzony jako Juan Pablo Escobar w 1977 roku[1][2] w Medellín w Kolumbii) – kolumbijski architekt i pisarz, syn bossa narkotykowego Pabla Escobara.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód, zajęcie |
architekt, pisarz |
Rodzice |
Pablo Escobar, Maria Escobar |
Śmierć ojca
edytuj2 grudnia 1993 roku policja zlokalizowała i zastrzeliła Pabla Escobara, kiedy największy zbrodniarz Medellín rozmawiał przez telefon ze swoim synem. Miejsce pobytu Escobara zostało ustalone ze względu na jego częste korzystanie z telefonu. Został on przez to zauważony przez otwarte okno podczas rozmowy telefonicznej. Policja otoczyła budynek, a następnie do niego weszła. Escobar zaczął uciekać po dachach, gdzie został zastrzelony.
Późniejsze życie
edytujJuan wraz z matką i siostrą na początku uciekł do Mozambiku, a następnie wyjechał na podstawie wizy turystycznej do Argentyny, gdzie ostatecznie pozostał i stał się obywatelem na wygnaniu ojczystej Kolumbii. Juan Pablo zmienił swoje imię i nazwisko na „Sebastián Marroquín”, które znalazł w książce telefonicznej.
Chociaż Sebastian i jego rodzina nadal zarabiają na prawach do nazwiska i podobizny Pabla Escobara (takich jak sprzedaż odzieży z podobizną Pabla) oraz potrójnej nieudanej próby rejestracji marki Escobar[3] Marroquín nie chce być wiązanym z ojcem, ani być wspominanym pod poprzednim nazwiskiem. Postanowił się także kategorycznie odciąć od Kartelu z Medellín i nielegalnego handlu narkotykami w Kolumbii.
Marroquín ukończył studia na wydziale architektury. Obecnie mieszka w Buenos Aires wraz z żoną i córką. Pracuje jako architekt. Osobiście spotkał się z kilkoma ofiarami ojca, co zostało ukazane w filmie Grzechy mojego ojca.
Marroquín wracał dwukrotnie do Kolumbii: raz by odwiedzić grób ojca i drugi raz na premierę filmu Grzechy mojego ojca. Nie pozwolono mu wjechać do Hacienda Nápoles, by odwiedzić posiadłość Escobara o powierzchni 20 km2, znajdującą się około 180 km na wschód od Medellín, skonfiskowaną przez rząd Kolumbii po śmierci Pabla i obecnie zarządzaną przez gminę Puerto Triunfo jako park rozrywki, kamping i muzeum zbrodni Escobara[4].
Odniesienia medialne
edytujW 2009 roku miała miejsce premiera argentyńskiego filmu dokumentalnego Grzechy mojego ojca. Film ten, tworzony przez pięć lat, ukazywał podróż Marroquína, którą odbył w celu przeproszenia synów ofiar jego ojca Pabla Escobara[5]. Film promuje pojednanie i zakończenie nienawiści[4].
Używając swojego poprzedniego nazwiska Juan Pablo Escobar, Marroquin wydał książkę Pablo Escobar: My Father (2014)[a][6][7].
Marroquin stworzył swoją własną linię ubrań organicznych „Escobar Henao”[8], używając elementów z życia ojca, takich jak odzież z paskami. Marroquin stwierdził, że część pieniędzy ze swoich przedsięwzięć biznesowych przekaże ofiarom ojca i kolumbijskim fundacjom charytatywnym[potrzebny przypis].
Uwagi
edytuj- ↑ W książce opisano niektórych krewnych i współpracowników Escobara takich jak: Gustavo Gaviria, Victoria Eugenia Henao Vallejo (matkę Marroquina), Roberta Escobara i jego żonę, „El Gordo” (jeden z ludzi Escobara), Nicolasa („grubego kuzyna” Escobara), Albę Marinę (ciotkę Marroquina), Alberto Fujimori i jego głównego oficera wywiadu Vladimira Montesinosa, Jorgea Girona Terrazasa "El Negro" Pabona (przyjaciela Escobara) i Gilberto Rodriguez Orejuela.
Przypisy
edytuj- ↑ 2015-09-06, Paul Imison, Pablo Escobar's son: Why I gave up my vow of revenge and work to reform drug policy, The Independent. Retrieved 2016-12-02.
- ↑ 2016-09-22, Martín Álvarez Engel, Drug Baron Pablo Escobar’s Son Has Emerged As An Unlikely Voice For Peace, Huffington Post. Retrieved 2016-12-02.
- ↑ Malkin, Bonnie (Editor). Family of Pablo Escobar attempt to register his name as a brand. „The Telegraph”, 14 września 2013. AFP.
- ↑ a b Sebastian Marroquin speaks out about his father, Colombian kingpin Pablo Escobar. „Washington Post”, 2 grudnia 2009. [dostęp 2014-01-06].
- ↑ Alex Hocking: All my father left me was his watch: Juan Pablo Escobar. 3 maja 2010. [dostęp 2014-01-06].
- ↑ 'Pablo Escobar: My Father' Becomes Bestseller in Latin America; Escobar Jr. Says Father Helped Stigmatize Colombians. „Latin Post”. [dostęp 2015-09-15].
- ↑ Gurney, Kyra Gurney: Top 10 Tales from Pablo Escobar’s Son’s Book. 5 grudnia 2014.
- ↑ ESCOBAR HENAO - Escobar Henao. [dostęp 2016-12-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (31 maja 2017)].
- ISNI: 0000000453080075
- VIAF: 249927341, 4123159477962127990001
- LCCN: no2012064557
- GND: 1078758131
- BnF: 17128568n, 17167314r
- SUDOC: 232659338
- NLA: 54944384
- NKC: jo20181018355
- BNE: XX5499984
- BIBSYS: 1492758308255
- PLWABN: 9810625436005606
- NUKAT: n2017023317
- PTBNP: 1614817
- CANTIC: a19952399
- BNA: 000051395
- BLBNB: 001277244
- LIH: LNB:CrT/;=Bq