Sierściogon

rodzaj gryzoni

Sierściogon[3] (Phloeomys) – rodzaj ssaka z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).

Sierściogon
Phloeomys
Waterhouse, 1839[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – sierściogon kokosowy (P. cumingi)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Podrodzina

myszy

Plemię

Phloeomyini

Rodzaj

sierściogon

Typ nomenklatoryczny

Mus (Phloeomys) cumingi Waterhouse, 1839

Synonimy
Gatunki

2 gatunki – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące endemicznie na Filipinach[4][5][6].

Morfologia edytuj

Długość ciała (bez ogona) 387–438 mm, długość ogona 274–349 mm, długość ucha 34–39 mm, długość tylnej stopy 74–90 mm; masa ciała 1,8–2,7 kg[5][7].

Systematyka edytuj

Rodzaj zdefiniował w 1839 roku angielski przyrodnik George Robert Waterhouse na łamach Proceedings of the Zoological Society of London[1]. Na gatunek typowy Waterhouse wyznaczył (oznaczenie monotypowe) sierściogona kokosowego (P. cumingi).

Etymologia edytuj

Phloeomys (Phlaeomys): gr. φλοιος phloios ‘kora drzewa’, od φλεω phleō ‘obfitować’; μυς mus, μυoς muos ‘mysz’[8].

Podział systematyczny edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[7][9][4][3]:

Uwagi edytuj

  1. Niepoprawna późniejsza pisownia Phloeomys Waterhouse, 1839.

Przypisy edytuj

  1. a b G.R. Waterhouse. New species of Rodent which had been sent from the island of Luzon, one of the Philippines. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 7, s. 108, 1839. (ang.). 
  2. É.L. Trouessart. Catalogue des mammifères vivants et fossiles. Ordre des rongeurs. „Bulletin de la Société d’Études Scientifiques d’Angers”. 10 (1), s. 112, 1881. (fr.). 
  3. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 277. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  4. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 458. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  5. a b Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 654–655. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  6. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Phloeomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-05].
  7. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 294. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  8. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 532, 1904. (ang.). 
  9. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-09]. (ang.).