Sild (1900)

norweski torpedowiec

Sildnorweski torpedowiec z przełomu XIX i XX wieku, jedna z czterech zbudowanych jednostek typu Laks. Okręt został zwodowany 30 lipca 1900 roku w stoczni Horten Verft w Horten i w tym samym roku wszedł w skład norweskiej marynarki. Podczas kampanii norweskiej jednostka została samozatopiona w maju 1940 roku, a następnie podniesiona przez Niemców i wcielona do Kriegsmarine pod nazwą „Balte”. Dalsze losy okrętu nie są znane.

Sild
Ilustracja
Siostrzany torpedowiec „Sæl
Klasa

torpedowiec

Typ

Laks

Historia
Stocznia

Horten Verft, Horten

Wodowanie

30 lipca 1900

 Norweska KMW
Wejście do służby

1900

Wycofanie ze służby

samozatopiony 5 maja 1940

 Kriegsmarine
Nazwa

„Balte” (84)

Wejście do służby

sierpień 1940

Wycofanie ze służby

?

Los okrętu

nieznany

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

normalna: 83 tony
pełna: 107 ton

Długość

całkowita: 38,5 metra

Szerokość

4,8 metra

Zanurzenie

1,1–2,15 metra

Napęd
1 maszyna parowa o mocy 1150 KM
2 kotły, 1 śruba
Prędkość

21 węzłów

Uzbrojenie
2 działka kal. 37 mm (2 x I)
Wyrzutnie torpedowe

2 × 450 mm (2 x I)

Załoga

23

Projekt i budowa edytuj

Torpedowce 1. klasy typu Laks zostały zaprojektowane w niemieckiej stoczni Schichau na bazie torpedowców typu S 66[1].

„Sild” zbudowany został w stoczni Horten Verft[1][2]. Nieznana jest data położenia stępki, a zwodowany został 30 lipca 1900 roku[1][3].

Dane taktyczno-techniczne edytuj

Okręt był torpedowcem o długości całkowitej 38,5 metra, szerokości 4,8 metra i zanurzeniu od 1,1 metra na dziobie do 2,15 metra na rufie[1][2]. Wyporność normalna wynosiła 83 tony, zaś pełna 107 ton[1][3]. Jednostka napędzana była przez pionową maszynę parową potrójnego rozprężania o mocy 1150 KM, do których parę dostarczały dwa kotły[1][2]. Prędkość maksymalna napędzanego jedną śrubą okrętu wynosiła 21 węzłów[1][2][a]. Okręt zabierał zapas 17 ton węgla[1].

Na uzbrojenie artyleryjskie jednostki składały się dwa pojedyncze działka kalibru 37 mm QF L/45 Hotchkiss[1][2]. Broń torpedową stanowiły dwie pojedyncze wyrzutnie kal. 450 mm[1][2].

Załoga okrętu składała się z 23 oficerów, podoficerów i marynarzy[1].

Służba edytuj

„Sild” został przyjęty w skład Królewskiej Marynarki Wojennej w 1900 roku[1]. W 1940 roku wysłużona siłownia pozwalała jednostce osiągnąć prędkość około 17,5 węzła[1]. W momencie ataku Niemiec na Norwegię torpedowiec wchodził w skład 5 dywizjonu torpedowców, stacjonując w Kristiansand[4]. 5 maja 1940 roku jednostka została samozatopiona nieopodal wyspy Svanøy (Flora)[1][4]. Podniesiony przez Niemców, w sierpniu 1940 roku „Sild” został wcielony do Kriegsmarine pod nazwą „Balte” (numer burtowy 84)[5]. Dalsze losy okrętu nie są znane[5].

Uwagi edytuj

  1. Brassey 1903 ↓, s. 340 podaje, że okręt osiągał prędkość 23 węzły.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj