Silosokombajn

kombajn do zbioru zielonek

Silosokombajn (jedna z nazw potocznych: sieczkarnia polowa) – maszyna rolnicza, służąca do ścinania i rozdrabniania roślin[1]. Silosokombajny dzielą się na podczepiane i samobieżne. Ta druga odmiana jest określana jako tzw. sieczkarnia samojezdna.

Silosokombajn w czasie pracy na polu kukurydzy

Budowa edytuj

Zasadnicze części to:

  1. zespół ścinający,
  2. zespół rozdrabniający,
  3. wyrzutnik (rzadziej podajnik) masy rozdrobnionej.

W przypadku silosokombajnów podczepianych występuje zespół zaczepów i przekaźnik napędu (nośnikiem i źródłem napędu jest ciągnik rolniczy).

Silosokombajny samobieżne mają własny układ napędowy i jezdny. Zwykle też kabinę dla obsługującego.

Zasadniczo silosokombajny nie posiadają wbudowanego zbiornika na masę rozdrobnioną.

Zasada i cel działania edytuj

Rośliny zostają ścięte, wciągnięte do wnętrza maszyny gdzie następuje natychmiastowe ich rozdrabnianie – jeszcze na polu (stąd nazwa potoczna). Rozdrobniona masa wyrzucana jest na przyczepę (zwykle o znacznej pojemności) ciągniętą przez silosokombajn samobieżny, ciągnik rolniczy, na którym podwieszono silosokombajn podczepiany, albo przez osobny ciągnik rolniczy.

Zastosowanie edytuj

W Polsce tą metodą jest zbierana głównie wierzba energetyczna oraz kukurydza, i rośliny motylkowe na kiszonkę. Po ścięciu masa roślinna trafia do silosu – stąd nazwa kombajnu.

W USA silosokombajnów używa się między innymi do zbioru trzciny cukrowej.

Przypisy edytuj

  1. Mała encyklopedia rolnicza, Warszawa: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1964, s. 294-295.