Christmas pudding – tradycyjne angielskie danie bożonarodzeniowe, rodzaj puddingu przyrządzanego z łoju i suszonych owoców[1].

Christmas pudding

Potrawa znana jest także pod nazwą plum pudding[2][3] (dosłownie „pudding śliwkowy”), która może oznaczać też inne rodzaje puddingów z suszonych owoców. Słowo plum (pol. „śliwka”) dawniej oznaczało rodzynki[4]Christmas pudding nie zawiera śliwek.

Do typowych składników należą łój, cukier brązowy, rodzynki, kandyzowane skórki owoców cytrusowych, bułka tarta, jajka, przyprawy korzenne (cynamon, gałka muszkatołowa i goździki, bądź ziele angielskie) i alkohol (stout, rum, brandy). Niektóre przepisy wykorzystują mąkę, świeże skórki owoców, tartą marchew lub jabłka, czy też migdały. Potrawę gotuje się przez wiele godzin, a następnie poddaje się dojrzewaniu (nawet do roku)[5].

W obecnej formie Christmas pudding znany jest od XIX wieku, choć wywodzi się od XV-wiecznej potrawy zwanej plum pottage, mieszanki krojonego mięsa (wołowiny, baraniny), cebuli, warzyw korzeniowych i suszonych owoców, w postaci zagęszczonej zupy. Z czasem, przed gotowaniem potrawę zaczęto zawijać w specjalną chustę (tzw. pudding cloth), dzięki czemu zyskała konsystencję puddingu (plum pudding), a mięso i warzywa stopniowo zniknęły z przepisów. W XVII wieku potrawę zaczęto utożsamiać z okresem bożonarodzeniowym. Tradycyjnie Christmas puddings miały okrągły kształt, nadawany przez chustę. Obecnie do gotowania wykorzystuje się najczęściej półokrągłą miskę (pudding basin)[5].

Zgodnie z tradycją podawany z sosem na bazie brandy lub rumu i przyozdabiany gałązką ostrokrzewu. Przy serwowaniu często polewany rumem (lub innym alkoholem) i podpalany[5].

Przypisy edytuj

  1. hasło „Christmas pudding”. [w:] Oxford Dictionaries (en.oxforddictionaries.com) [on-line]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-25)]. (ang.).
  2. Andrea Broomfield, Food and cooking in Victorian England: a history, Greenwood Publishing Group, 2007, s. 149–150.
  3. Plum duff updated. [w:] The Southland Times [on-line]. 2009-05-25. [dostęp 2010-12-21].
  4. Oxford English Dictionary przytacza to zastosowanie najwcześniej w 1653 roku przez Johna Lilburne’a a także między innymi w A Dictionary of the English Language Samuela Johnsona z 1755 roku.
  5. a b c Alan Davidson: The Oxford Companion to Food. Oxford University Press, 2014, s. 188-189. ISBN 0-19-967733-6. (ang.).