Rodzynki

suszone winogrona
To jest wersja przejrzana, która została oznaczona 20 lip 2024. Na przejrzenie oczekują zmiany w szablonach lub plikach, które są zawarte na tej stronie.

Rodzynki (liczba pojedyncza rodzynek lub rodzynka) – suszone winogrona, zaliczane do bakalii. Mogą być spożywane surowe lub używane do pieczenia (np. ciast).

Rodzynki
Jeden rodzynek
Sernik z rodzynkami
Suszarnia rodzynek w Turfanie w Chinach

Charakterystyka

edytuj

Rodzynki są bardzo słodkie z powodu dużej koncentracji cukrów (55–70%; głównie fruktoza i dekstroza[1]), a jeżeli są przechowywane przez długi czas, cukier krystalizuje się wewnątrz owocu. Staje się on przez to ziarnisty, ale nie zmienia to jego użyteczności. Aby zdekrystalizować cukier w rodzynkach, można je na krótki czas zanurzyć w płynie (alkoholu, soku owocowym, mleku lub gorącej wodzie) aby cukier rozpuścić.

Wartość odżywcza
Rodzynki
(100 g)
Wartość energetyczna 1210 kJ (289 kcal)
Białka 2,3 g
Węglowodany 71,2 g
Tłuszcze 0,5 g
Woda 24,0 g
Dane liczbowe na podstawie: [2]
Wartości RDA i AI wyznaczone na podstawie danych Institute of Health[3]

Odmiany, gospodarka

edytuj

W zależności od szczepu winogron rozróżniane są rodzynki[4]

  • rodzynki smyrneńskie (duże, jasne, występujące w trzech gatunkach: sułtanki, damascenki i sułtanki perskie) – Turcja, Kalifornia, RPA, Australia;
  • koryntki (małe, ciemne) ze szczepu Korinthiaki – Grecja, Kalifornia, RPA, Australia;
  • cybeby (arab. zibiba), rodzynki o wydłużonym kształcie i z nasionami[5].

Znane są także rodzynki włoskie o zapachu muszkatołowym.

W celu wydłużenia okresu przydatności do spożycia zazwyczaj są konserwowane dwutlenkiem siarki, co jednak obniża ich wartość i może być zagrożeniem dla alergików.

Światowa produkcja rodzynków to 1,1 miliona ton (2005), z czego najwięcej produkują: Turcja 30%, USA 28%, Iran 13%, Grecja i Chile po 6%.


Przypisy

edytuj
  1. Encyklopedia Powszechna PWN. T. 4. R-Z. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1976, s. 46.
  2. Hanna Kunachowicz; Beata Przygoda; Irena Nadolna; Krystyna Iwanow: Tabele składu i wartości odżywczej żywności. Wyd. II zmienione. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2017, s. 614. ISBN 978-83-200-5311-1.
  3. Dietary Reference Intakes Tables and Application. Institute of Health. The National Academies of Sciences, Engineering, and Medicine. (ang.).
  4. https://web.archive.org/web/20090528034502/http://portalwiedzy.onet.pl/25693,,,,rodzynki,haslo.html Portal Wiedzy.onet.
  5. Cy.... Portal Wiedzy.onet. [dostęp 2009-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-15)].