Danelagh

Danelagh, Danelaw – za panowania Alfreda Wielkiego, obszar jurysdykcji duńskiej w północno-wschodniej części Anglii oddzielony linią demarkacyjną od Wesseksu. Powstał na mocy traktatu z 878 roku między Alfredem, królem Wesseksu, a pokonanym przezeń w bitwie pod Ethandun dowódcą duńskich wikingów, Guthrumem. Traktat nie był korzystny dla Wesseksu, bo choć Londyn znalazł się pod władzą Alfreda, to handel morski Londynu był nadzorowany przez Duńczyków.

Anglia w roku 878

Określenie „Duńczycy” w kontekście średniowiecznych podbojów wikingów nie oznacza ani narodu, ani jakiejś grupy etnicznej, pochodzi bowiem od staroangielskiego słowa thegn (wojownik) i używane było w odniesieniu do Normanów napadających grupami północne wybrzeża imperium Karolingów.

Pomimo odzyskania przez Anglosasów w pierwszej połowie X wieku kontroli nad obszarem Danelagh, odrębności prawne oraz językowe przetrwały tam do XII – XIII wieku.