Labid Ibn Rabi’a

Labid Ibn Rabi’a (ur. 560, zm. 661) – arabski poeta.

Napisał jedną z mu'allak; utwór ten jest wiernym obrazem realiów życia arabskich koczowników i doskonale zachowuje wzory beduińskiej liryki. Jest również autorem dywanu poezji, który jest przesiąknięty duchem islamu, jednak w treści i stylu należy jeszcze do staroarabskiej literatury. Jego twórczość zawiera wiele elementów świadczących o monoteistycznych poglądach autora. Polski przekład jego wierszy ukazał się w 1981 w antologii Siedem kasyd staroarabskich.

Bibliografia edytuj

Nowa encyklopedia powszechna PWN, t. 3, Warszawa 1998.
Labid Ibn Rabi’a, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2016-12-22] .