Balbin

cesarz rzymski, współcesarz z Pupienem

Balbin, Decimus Caelius Calvinus Balbinus (ur. ok. 178, zm. 238) – rzymski polityk, obwołany cesarzem Rzymu w 238 roku razem z Pupienem. Obaj zginęli zamordowani po 3 miesiącach, władali wspólnie 99 dni.

Balbin
Decimus Caelius Calvinus Balbinus
Ilustracja
Cesarz rzymski (wraz z Pupienem)
Okres

od 22 kwietnia 238[1]
do 29 lipca 238[1]

Poprzednik

Maksymin Trak

Następca

Gordian III

Dane biograficzne
Data urodzenia

ok. 178

Data i miejsce śmierci

29 lipca 238[1]
Rzym

Przyczyna śmierci

zabójstwo przez pretorianów

Moneta
moneta

Rządy edytuj

Balbin był członkiem bogatej rodziny arystokratycznej. Dwukrotnie sprawował konsulat. Brakowało mu doświadczenia wojskowego. Zarządzał jako namiestnik różnymi prowincjami. Wiosną 238 został wybrany razem z Pupienem przez senat na cesarza. Pupien wyruszył przeciw Maksyminowi, który oblegał Akwileję, a Balbin mający wtedy 60 lat zajmował się organizacją pomocy[2].

W czasie nieobecności Pupiena w stolicy wybuchły zamieszki i doszło do walk między ludnością miasta a pretorianami. Balbin nie był w stanie zapanować nad sytuacją. Uspokojenie przyniósł dopiero powrót zwycięskiego Pupiena, któremu podporządkowały się wojska Maksymina, po zabiciu go przez własnych żołnierzy[3].

Latem 238 podczas igrzysk kapitolińskich pretorianie niespodziewanie uderzyli na cesarski pałac w Rzymie i zabili obu cesarzy. Panowanie Balbina i Pupiena trwało 99 dni[4].

Przypisy edytuj

  1. a b c Adkins i Adkins 1994 ↓, s. 26.
  2. Krawczuk 1991 ↓, s. 33–34.
  3. Krawczuk 1991 ↓, s. 34–38.
  4. Krawczuk 1991 ↓, s. 38.

Bibliografia edytuj

Źródła
  • Herodian: Historia cesarstwa rzymskiego. Przekład, wstęp i komentarz Józef Wolski. Wrocław: Ossolineum, 2004.
  • Historycy cesarstwa rzymskiego. Żywoty cesarzy od Hadriana do Numeriana. Przekład, wstęp i komentarz Hanna Szelest. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Iskry”, 1966.
Opracowania

Linki zewnętrzne edytuj