Brillante Mendoza
Brillante Mendoza (ur. 30 lipca 1960 w San Fernando) – filipiński reżyser, scenarzysta, producent, operator i scenograf filmowy. Jeden z czołowych twórców współczesnego azjatyckiego kina artystycznego. Laureat nagród na najważniejszych międzynarodowych festiwalach filmowych (Cannes, Wenecja, Berlin, Locarno)[1].
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód |
reżyser, scenarzysta, producent filmowy, operator, scenograf |
| Lata aktywności |
od 2005 |
| Strona internetowa | |
Życiorys edytuj
Urodził się i wychował w San Fernando na wyspie Luzon, w największej prowincji Filipin - Pampandze. Absolwent Uniwersytetu św. Tomasza w Manili, gdzie ukończył studia na Wydziale Sztuk Pięknych i specjalizował się w reklamie. Karierę zaczynał jako scenograf w teatrze, filmie i telewizji. Tworzył też reklamy telewizyjne[2].
W 1990 związał się z branżą reklamową, projektując scenografię dla takich firm, jak m.in. McDonald’s, Asia Brewery, Globe Telecom czy Procter & Gamble. W 2005 założył własną firmę produkcyjną Centerstage Productions, wspierającą rozwój kina niezależnego[3].
Wkrótce potem zadebiutował jako reżyser filmem Masażysta (2005), który przyniósł mu Złotego Lamparta w sekcji filmów wideo na MFF w Locarno. Kolejne projekty Mendozy również spotkały się z uznaniem na międzynarodowych festiwalach filmowych: realistyczny dramat o życiu w wielkomiejskich slumsach Proca (2007) zdobył Nagrodę Caligariego na 58. MFF w Berlinie, brutalny kryminał Kinatay (2009) wyróżniono nagrodą za reżyserię na 62. MFF w Cannes, a opowieść o losach bezdzietnej pary z wyspiarskiego plemienia Bajau Druga żona (2012) nagrodzono na 69. MFF w Wenecji[4].
Kolejny film Mendozy, Mama Rosa (2016), opowiadał o aresztowanej kobiecie prowadzącej kiosk w slumsach Manili i sprzedającej tam też narkotyki. Reżyser obnażył w nim powszechną korupcję, obłudę i brak empatii[5], a kreację głównej aktorki Jaclyn Jose wyróżniono nagrodą aktorską na 69. MFF w Cannes.
Jest pierwszym filipińskim reżyserem uhonorowanym przez Francję tytułem Kawalera Orderu Sztuki i Literatury[6]. Szczyci się też tym, że jego filmy są w jego ojczyźnie wyświetlane w szkołach[7].
Styl filmowy edytuj
Większość swoich filmów kręci w slumsach Manili. W sposób paradokumentalny portretuje życie najbardziej marginalizowanych grup społecznych na Filipinach[7], najczęściej koncentrując się na najciemniejszych stronach ich niełatwej egzystencji (narkotyki, gangi, korupcja, zabójstwa na zlecenie). Surowy styl jego filmów, kręconych zawsze w autentycznych plenerach roztrzęsioną kamerą z ręki, przybliża jego twórczość do spuścizny włoskich neorealistów[1].
Filmografia edytuj
Reżyser edytuj
- 2005: Masażysta (Masahista)
- 2007: Proca (Tirador)
- 2008: Serwis (Serbis)
- 2009: Kinatay
- 2009: Babcia (Lola)
- 2012: Pozdrowienia z raju (Captive)
- 2012: Druga żona (Thy Womb)
- 2015: Pułapka (Taklub)
- 2016: Mama Rosa (Ma' Rosa)
- 2018: Alfa, prawo do zabijania (Alpha, the Right to Kill)
- 2018: Lakbayan - współreżyser[8][9]
Nagrody edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b The Curious Case of Brillante Mendoza. The National. [dostęp 2017-12-29]. (ang.).
- ↑ Captive: Director Biography. BFI. [dostęp 2017-12-22]. (ang.).
- ↑ Brillante Mendoza. SFP. [dostęp 2017-12-29]. (pol.).
- ↑ Brillante Mendoza: Awards. IMDb. [dostęp 2017-12-29]. (ang.).
- ↑ Cannes 2016. Nowe filmy Cristiana Mungiu i Brillante Mendozy. Uczciwość i korupcja. Gazeta Wyborcza. [dostęp 2017-12-29]. (pol.).
- ↑ Mama Rosa. Reżyser: Brillante Mendoza. WFF. [dostęp 2017-12-29]. (pol.).
- ↑ a b Taklub: Brillante Mendoza. T-Mobile Nowe Horyzonty. [dostęp 2017-12-29]. (pol.).
- ↑ Brillante Mendoza. IMDb. [dostęp 2018-12-23]. (ang.).
- ↑ Brillante Mendoza. Filmweb. [dostęp 2018-12-23]. (pol.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Brillante Mendoza w bazie IMDb (ang.)
- Brillante Mendoza w bazie Filmweb