Camila Giorgi

włoska tenisistka

Camila Giorgi (ur. 30 grudnia 1991 w Maceracie) – włoska tenisistka.

Camila Giorgi
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Data i miejsce urodzenia

30 grudnia 1991
Macerata

Wzrost

168 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2006

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Sergio Giorgi

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

4 WTA, 5 ITF

Najwyżej w rankingu

26 (22 października 2018)

Australian Open

3R (2015, 2019, 2020, 2022, 2023)

Roland Garros

4R (2022)

Wimbledon

QF (2018)

US Open

4R (2013)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0 WTA, 0 ITF

Australian Open

1R (2013)

Strona internetowa

Kariera tenisowa edytuj

Starty w zawodowych meczach rozpoczęła w sierpniu 2006 roku, biorąc udział w niewielkim turnieju ITF w Baku. Zagrała tam dzięki dzikiej karcie przyznanej przez organizatorów i osiągnęła spory sukces jak na debiut, docierając do półfinału imprezy. Podobne osiągnięcie powtórzyła dwa tygodnie później, na turnieju w Dżakarcie, tym razem przebijając się do fazy głównej z kwalifikacji. W latach 2007 i 2008 wielokrotnie startowała w podobnych turniejach, ale nie powtórzyła osiągnięć z roku 2006. Pierwszy sukces przyszedł we wrześniu 2009 roku, w Katowicach. Najpierw wygrała kwalifikacje, pokonując w decydującym o awansie meczu Irynę Kurjanowicz, a potem wygrała cały turniej, pozostawiając w pokonanym polu takie zawodniczki jak: Magdalena Kiszczyńska, Sandra Záhlavová, Michaela Paštiková, Agnes Szatmari i w finale Ksienija Pierwak. Jeszcze tego samego roku wygrała swój drugi turniej, w Toronto, pokonując w finale Anikó Kapros. W sumie wygrała pięć turniejów w grze pojedynczej rangi ITF.

W maju 2008 roku, dzięki dzikiej karcie zagrała po raz pierwszy w kwalifikacjach do turnieju WTA w Rzymie, ale przegrała w pierwszej rundzie z Jill Craybas. Po raz drugi spróbowała swych sił w lutym 2010 roku, na turnieju w Paryżu, ale też z podobnym skutkiem, tym razem przegrywając z Zuzaną Kučovą. Zagrała także w kwalifikacjach do wielkoszlemowego US Open, ale Patricia Mayr okazała się od niej lepsza już w pierwszym meczu.

Pomimo znikomych występów w rozgrywkach cyklu WTA, odniesione sukcesy w turniejach rangi ITF, pozwoliły jej na osiągnięcie po raz pierwszy w karierze drugiej setki światowego rankingu i 12 lipca 2010 roku została sklasyfikowana na 197. miejscu.

Po osiągnięciu 4. rundy Wimbledonu w 2012 roku, awansowała do pierwszej setki rankingu WTA.

W 2014 roku awansowała do pierwszego singlowego finału zawodów WTA Tour. W Katowicach przegrała w spotkaniu finałowym z Alizé Cornet 6:7(3), 7:5, 5:7. W październiku zanotowała finał w turnieju w Linzu, ulegając w nim wynikiem 7:6(4), 3:6, 6:7(4) z Karolíną Plíškovą.

W sezonie 2015 Włoszka ponownie osiągnęła finał zawodów w Katowicach, tym razem przegrywając 4:6, 3:6 z Anną Karolíną Schmiedlovą, a w czerwcu tegoż roku doczekała się pierwszego zwycięstwa w WTA Tour, a okazję wykorzystała w ’s-Hertogenbosch. W kolejnym miesiącu osiągnęła najwyższe w karierze, 30. miejsce w rankingu.

W 2016 roku po raz trzeci z rzędu wystąpiła w finale katowickiego turnieju, którego ponownie nie wygrała.

W 2017 roku osiągnęła półfinał w Shenzhen oraz ćwierćfinał w Birmingham. Awansowała także do trzeciej rundy Wimbledonu. Zakończyła sezon na 80. miejscu w rankingu singlowym WTA.

W lipcu 2018 osiągnęła swój najlepszy jak dotąd wynik w turnieju Wielkiego Szlema, awansując do ćwierćfinału Wimbledonu. We wrześniu doszła do półfinału turnieju rangi WTA Premier Series rozgrywanego w Tokio, pokonując po drodze między innymi Caroline Wozniacki. Po tym sukcesie powróciła na 30. miejsce w rankingu.

Styl gry edytuj

Zawodniczka gra oburęcznym backhandem. Dysponuje bardzo szybkim serwisem, ale podczas podania popełnia wiele podwójnych błędów.

Historia występów wielkoszlemowych edytuj

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej edytuj

Turniej 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A 1R 2R 3R 1R 1R 2R 3R 3R 2R 3R 3R 1R 0 / 11 13 – 11
French Open A A A A A A Q3 1R 2R 2R 2R 1R 3R A 1R 2R 4R 2R 0 / 10 10 – 10
Wimbledon A A A A A 1R 4R 3R 2R 3R 1R 3R QF 1R NH 2R 1R 1R 0 / 12 15 – 12
US Open A A A A Q1 Q2 1R 4R 1R 2R 1R 1R 2R 1R 2R 1R 2R 1R 0 / 12 7 – 12
Ranking na koniec roku 944 833 480 285 244 149 79 93 35 34 83 79 26 98 76 34 67 56 0 / 46 45 – 46

Występy w grze podwójnej edytuj

Turniej 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A 1R A A A A A A A A A A A 0 / 1 0 – 1
French Open A A A A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
Wimbledon A A A A A A A A A A A A A A NH A A A 0 / 0 0 – 0
US Open A A A A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
Ranking na koniec roku [a] [a] [a] 0 / 1 0 – 1

Występy w grze mieszanej edytuj

Camila Giorgi nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.

Finały turniejów WTA edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 10 (4–6) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 13 kwietnia 2014 Katowice Twarda (hala)   Alizé Cornet 6:7(3), 7:5, 5:7
Finalistka 2. 12 października 2014 Linz Twarda (hala)   Karolína Plíšková 7:6(4), 3:6, 6:7(4)
Finalistka 3. 12 kwietnia 2015 Katowice Twarda (hala)   Anna Karolína Schmiedlová 4:6, 3:6
Zwyciężczyni 1. 14 czerwca 2015 ’s-Hertogenbosch Trawiasta   Belinda Bencic 7:5, 6:3
Finalistka 4. 10 kwietnia 2016 Katowice Twarda (hala)   Dominika Cibulková 4:6, 0:6
Zwyciężczyni 2. 14 października 2018 Linz Twarda (hala)   Jekatierina Aleksandrowa 6:3, 6:1
Finalistka 5. 4 sierpnia 2019 Waszyngton Twarda   Jessica Pegula 2:6, 2:6
Finalistka 6. 24 sierpnia 2019 Nowy Jork Twarda   Magda Linette 7:5, 5:7, 4:6
Zwyciężczyni 3. 15 sierpnia 2021 Montreal Twarda   Karolína Plíšková 6:3, 7:5
Zwyciężczyni 4. 26 lutego 2023 Mérida Twarda   Rebecca Peterson 7:6(3), 1:6, 6:2

Wygrane turnieje rangi ITF edytuj

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza edytuj

Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 06/09/2009   Katowice ITF 25 000 ziemna   Ksienija Pierwak 6:2, 6:3
2. 22/11/2009   Toronto ITF 50 000 twarda   Anikó Kapros 4:6, 6:4, 6:0
3. 24/10/2010   Rock Hill ITF 25 000 twarda   Irina Falconi 6:3, 6:4
4. 29/05/2011   Carson ITF 50 000 twarda   Alexa Glatch 7:6, 6:1
5. 22/04/2012   Dothan ITF 50 000 ziemna   Edina Gallovits-Hall 6:2, 4:6, 6:4

Uwagi edytuj

  1. a b c Wystąpiła w rozgrywkach, ale przez zbyt małą liczbę punktów nie została sklasyfikowana w rankingu WTA.

Bibliografia edytuj