Drzewiarz czerwonodzioby

Drzewiarz czerwonodzioby[4], tęgoster cienkodzioby (Campylorhamphus trochilirostris) – gatunek ptaka z podrodziny tęgosterów w rodzinie tęgosterowatych (Dendrocolaptidae). Występuje w Ameryce Południowej oraz w Panamie (Ameryka Centralna).

Drzewiarz czerwonodzioby
Campylorhamphus trochilirostris[1]
(Lichtenstein, 1820)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

tyrankowce

Rodzina

tęgosterowate

Podrodzina

tęgostery

Rodzaj

Campylorhamphus

Gatunek

drzewiarz czerwonodzioby

Synonimy
  • Dendrocolaptes trochilirostris Lichtenstein, 1820[2]
Podgatunki

zobacz opis w tekście

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Morfologia edytuj

Opis gatunku
Oliwkowobrązowe lub rudobrązowe z jaskrawymi pręgami. Jasny brzuch. Dziób czerwonawy, długi i zagięty[5].
Średnie wymiary
  • Długość ciała – 22–28 cm; masa ciała – 30–55 g[2].

Ekologia i zachowanie edytuj

Biotop
Lasy tropikalne, w tym lasy galeriowe oraz odizolowane, wilgotne sawanny w typie campo cerrado, suche lasy typu chaco[5].
Pożywienie
Żywi się owadami i pająkami, niekiedy małymi kręgowcami, np. płazami. Większą zdobycz uderza o pień przed zjedzeniem celem ogłuszenia jej. Czasami spotykany w stadach mieszanych, ale zazwyczaj przebywa samotnie lub w parach[5].
Rozmnażanie
Zniesienie liczy 2–3 jaja składane w dziupli. Oba ptaki z pary wysiadują jaja i opiekują się młodymi[5].

Podgatunki i zasięg występowania edytuj

Wyróżnia się kilkanaście podgatunków C. trochilirostris[2][6]:

  • C. t. brevipennis Griscom, 1932 – wschodnia Panama i północno-zachodnia Kolumbia
  • drzewiarz smukły[4] (C. t. venezuelensis) (Chapman, 1889) – północna Kolumbia, północna i środkowa Wenezuela
  • drzewiarz nadbrzeżny[4] (C. t. thoracicus) (Sclater, PL, 1860) – południowo-zachodnia Kolumbia i zachodni Ekwador
  • C. t. zarumillanus Stolzmann, 1926 – północno-zachodnie Peru
  • C. t. napensis Chapman, 1925 – wschodni Ekwador i wschodnie Peru
  • C. t. notabilis Zimmer, JT, 1934 – zachodnia Brazylia na południe od Amazonki
  • C. t. snethlageae Zimmer, JT, 1934 – środkowa Brazylia
  • C. t. major Ridgway, 1911 – w głębi lądu w północno-wschodniej, wschodniej i południowo-wschodniej Brazylii. Obejmuje proponowane taksony omissus i guttistriatus.
  • drzewiarz czerwonodzioby[4] (C. t. trochilirostris) (Lichtenstein, MHK, 1820) – wybrzeża północno-wschodniej Brazylii
  • C. t. devius Zimmer, JT, 1934 – zachodnia i środkowa Boliwia
  • C. t. lafresnayanus (d’Orbigny, 1846) – wschodnia Boliwia, południowo-zachodnia Brazylia i zachodni Paragwaj
  • C. t. hellmayri Laubmann, 1930 – południowo-zachodni Paragwaj i północna Argentyna

Status edytuj

IUCN uznaje drzewiarza czerwonodziobego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji, według szacunków organizacji Partners in Flight z 2019 roku, mieści się w przedziale 0,5–5,0 milionów dorosłych osobników. Ptak ten opisywany jest jako dość pospolity, ale rozmieszczony plamowo. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy[3].

Przypisy edytuj

  1. Campylorhamphus trochilirostris, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c Marantz, C.A., Aleixo, A., Bevier, L.R. & Patten, M.A.: Red-billed Scythebill (Campylorhamphus trochilirostris). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2019. [dostęp 2019-12-297].
  3. a b BirdLife International, Campylorhamphus trochilirostris, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2014.3 [dostęp 2015-03-18] (ang.).
  4. a b c d Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Dendrocolaptinae Gray,GR, 1840 – tęgostery (wersja: 2021-01-01). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-03-09].
  5. a b c d David Burni, Ben Hoare, Joseph DiCostanzo, BirdLife International (mapy wyst.), Phil Benstead i inni: Ptaki. Encyklopedia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 357. ISBN 978-83-01-15733-3.
  6. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Ovenbirds, woodcreepers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-03-09]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj