Marcin Zamoyski (samorządowiec)

polski polityk

Marcin Zamoyski (ur. 30 października 1947 w Sopocie) – polski operator filmowy, realizator, samorządowiec, prezydent Zamościa w latach 1990–1992 oraz ponownie od 2002 do 2014, wojewoda zamojski od 1992 do 1994.

Marcin Zamoyski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 października 1947
Sopot

Prezydent Zamościa
Okres

od 2002
do 2014

Poprzednik

Marek Grzelaczyk

Następca

Andrzej Wnuk

Prezydent Zamościa
Okres

od 1990
do 1992

Poprzednik

Eugeniusz Cybulski

Następca

Wiesław Włoszczyński

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Brązowy Medal „Za Zasługi dla Policji” Srebrna Odznaka „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej” Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Życiorys

edytuj

Pochodzi z polskiego rodu Zamoyskich herbu Jelita. Jest synem Jana Tomasza Zamoyskiego, ostatniego ordynata zamojskiego[1], a także wnukiem Maurycego Klemensa Zamoyskiego.

Studiował początkowo na Uniwersytecie Warszawskim, potem historię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W latach 1966–1969 pracował w Kanadzie jako kierowca. Od 1972 do 1990 był zatrudniony w Polskiej Agencji Interpress w Warszawie jako operator filmowy i realizator; odpowiadał tam za przygotowywanie reportaży historycznych. Pracował także dla Wytwórni Filmowej „Czołówka”, niemieckiej telewizji oraz przy filmach fabularnych[2]. Autor zdjęć z legalnych i nielegalnych manifestacji „Solidarności”. Przyjaźnił się z księdzem Jerzym Popiełuszką, który udzielił mu ślubu oraz ochrzcił córkę[2].

W 1990 stosunkiem głosów 23 do 12 został wybrany przez radę miasta na stanowisko prezydenta Zamościa. W 1992 został przez Jana Olszewskiego mianowany wojewodą zamojskim, w 1994 odwołał go z tej funkcji Waldemar Pawlak[2]. Od 1994 do 1998 był przewodniczącym rady miasta.

W 2002 (w drugiej turze)[3], w 2006[4] i w 2010[5] (w pierwszej turze) w bezpośrednich wyborach samorządowych jako niezależny kandydat (popierany m.in. przez Platformę Obywatelską) był wybierany na urząd prezydenta Zamościa. W 2014 nie uzyskał reelekcji[6], otrzymując w drugiej turze 49,7% głosów i przegrywając z Andrzejem Wnukiem[7]. Przyczynił się do odzyskania księgozbiorów z biblioteki Zamoyskich[2]. W latach 2004–2015 pełnił funkcję prezesa Ligi Polskich Miast i Miejsc UNESCO[2].

Życie prywatne

edytuj

Zamieszkał na Rynku Wielkim w Zamościu. Żonaty z Aleksandrą z domu Sentek, wywodzącą się z lwowskiej rodziny pochodzenia węgierskiego, z zawodu lekarz weterynarii[2]. Mają dwoje dzieci: Różę (ur. 1982) i Andrzeja (ur. 1986)[2].

W 1995 w wyniku przetargu nabył dawny PGR w Michalowie o powierzchni 520 ha; przed reformą rolną z 1944 był to folwark wchodzący w skład ordynacji[1]. Jest właścicielem m.in. 6 obrazów z kościoła franciszkańskiego (odzyskanych w 1995 z archidiecezji lubelskiej) i sztandaru jazdy ordynackiej[2].

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Marcin Kołodziejczyk: Zamoyski Marcin. polityka.pl, 2011-01-01. [dostęp 2022-02-02].
  2. a b c d e f g h i Andrzej Kędziora: Zamoyski Marcin (1947): prezydent miasta Zamościa, wojewoda zamojski. zamosciopedia.pl. [dostęp 2022-02-02].
  3. Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2014-12-14].
  4. Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2014-12-14].
  5. Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2014-12-14].
  6. W Białej Podlaskiej i Zamościu będą nowi prezydenci!. dziennikwschodni.pl, 2014-11-30. [dostęp 2014-12-14].
  7. Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2022-02-02].
  8. M.P. z 2011 r. nr 29, poz. 322
  9. M.P. z 2008 r. nr 90, poz. 782
  10. Policja zabawiła w Zamościu. roztocze.net, 2007-07-25. [dostęp 2014-12-14].
  11. Postanowienie nr 6/OP/2010 Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. Dziennik Urzędowy MSWiA, 2010-08-24. [dostęp 2020-01-21].

Bibliografia

edytuj