Napęków
Napęków – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Bieliny[4][5].
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2018) |
689[2] |
| Strefa numeracyjna |
41 |
| Kod pocztowy |
26-004[3] |
| Tablice rejestracyjne |
TKI |
| SIMC |
0227991[4] |
Położenie na mapie gminy Bieliny  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kieleckiego  | |
 50°49′16″N 20°54′09″E/50,821111 20,902500[1]
| |
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0228000 | Podbelnie | część wsi |
W Królestwie Polskim istniała gmina Napęków. W latach 1954-1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Napęków, po jej zniesieniu w gromadzie Belno. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Historia edytuj
Napęków, jak sugeruje Słownik geograficzny Królestwa Polskiego wcześniej zapewne Napęchow, na co naprowadzają nazwy wsi Pęchów i Pęchowiec w wieku XIX wieś i folwark w powiecie kieleckim, gminie Daleszyce, parafii Bieliny, leży o 17 wiorst od Kielc, przy trakcie z Kielc do Łagowa. Wieś posiadała młyn i tartak[6].
W 1827 r. było tu domów 28, mieszkańców 168.
Folwark Napęków stanowiący majątek poduchowny z obszarem mającym 449 mórg, został przez rząd sprzedany około 1880 r. za 18 000 rubli srebrnych.
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 85887
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2018. Stan ludności 31.12.2018 str. 5-6 [dostęp 2022-03-10]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 807 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Napęków, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 898.