Nix (księżyc)

księżyc Plutona

Nixnaturalny satelita Plutona, który po raz pierwszy sfotografowany został 15 maja 2005 roku przez Kosmiczny Teleskop Hubble’a. Jest trzecim pod względem odległości satelitą Plutona[3].

Nix
Ilustracja
Nix sfotografowana przez New Horizons
14 lipca 2015
Odkrywca

Hal Weaver i inni
(Kosmiczny Teleskop Hubble’a)[1]

Data odkrycia

czerwiec 2005[1]

Tymczasowe oznaczenie

S/2005 P 2

Charakterystyka orbity
Półoś wielka

48 671 km[2]

Mimośród

0,0000[2]

Okres obiegu

24,85 d[2]

Nachylenie do płaszczyzny orbity planety

0,000°[2]

Długość węzła wstępującego

203,400°[2]

Argument perycentrum

324,463°[2]

Anomalia średnia

284,405°[2]

Własności fizyczne
Wymiary

54×41×36 km[3]

Masa

5·1016 − 2·1018 kg

Albedo

0,43−0,50[3]

Jasność obserwowana
(z Ziemi)

23,38 do 23,7m

Temperatura powierzchni

33–55 K

Pluton i jego księżyce z naniesionymi orbitami (fotografia wykonana przez teleskop Hubble’a)

Księżyc ten ma podłużny kształt, a jego wymiary wynoszą 54×41×36 km[3]. Wcześniej jego rozmiary szacowano na od 44 do 130 km. Nix jest ok. 25% ciemniejsza od swojego bratniego satelity Hydry. Masa księżyca sięga 2·1018 kg. Nix krąży wokół barycentrum układu po prawie kołowej orbicie, której półoś wielka wynosi 48 671 km[2]. Pełnego obiegu dokonuje w czasie niecałych 25 dni.

Nazwa edytuj

Do momentu, gdy Międzynarodowa Unia Astronomiczna nie nadała mu nazwy, satelita nosił tymczasowe oznaczenie „S/2005 P 2”, gdzie „S” oznacza satelitę, „2005” to rok odkrycia, a „P 2” informuje, że jest to księżyc Plutona nr 2 (drugi odkryty w danym roku).

Księżyc został nazwany na cześć postaci z mitologii greckiej. Mitologiczna Nyks (ang. Nyx) była boginią Nocy, córką Chaosu, a także matką Charona (ponieważ istnieje już obiekt noszący imię greckiej bogini Nyks – planetoida (3908) Nyx – w wersji angielskiej, księżyc przyjął imię egipskiego odpowiednika).

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Nix: In Depth. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2016-01-23]. (ang.).
  2. a b c d e f g h Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2015-03-26]. (ang.).
  3. a b c d S. A. Stern et al. The Pluto system: Initial results from its exploration by New Horizons. „Science”. 350 (6258), 2015-10-16. DOI: 10.1126/science.aad1815. (ang.).