Stacja demontażu pojazdów

Stacja demontażu pojazdów (skrót: SDP) – instalacja, zakład prowadzący przetwarzanie, w tym demontażu samochodów wycofanych z eksploatacji (skrót: SWE)[1].

Zarys ogólny funkcjonowania stacji edytuj

Przebieg demontażu samochodów edytuj

Proces demontażu pojazdów samochodowych uzależniony jest od wielu czynników związanych z wyposażeniem zakładu[2]. Z tego względu możliwe są nieznaczne odstępstwa od wskazanych w dokumentach ustawodawczych i wykonawczych, określających funkcjonowanie instalacji demontażu samochodów. Odstępstwa mogą dotyczyć jedynie sposobu demontażu związanego z pozyskiwaniem części i zespołów do ponownego zastosowania, jak również proponowanego wyposażenia (narzędzia i urządzenia) oraz w niektórych przypadkach kolejności i zakresu przeprowadzanych operacji. Natomiast procedury funkcjonowania zakładu są wyraźnie określone, a sposób ich realizacji precyzyjnie opisany w technologii demontażu pojazdów.

Typowe operacje przy demontażu edytuj

Operacje, które muszą być wykonane ze względu na bezpieczeństwo i ochronę środowiska[1]:

  • Pomiar masy własnej pojazdu dostarczonego do demontażu.
  • Demontaż akumulatora z pojazdu i umieszczenie go w specjalnym pojemniku (operacja niebezpieczna)
  • Demontaż poduszki powietrznej (operacja niebezpieczna)
  • Osuszenie pojazdu z płynów (operacja niebezpieczna):
  1. paliwa,
  2. gazu CNG ze zbiornika i z instalacji gazowej (tylko urządzenie specjalne),
  3. oleju silnikowego,
  4. oleju przekładniowego (skrzynia biegów, przekładnia główna, mosty),
  5. oleju z układu wspomagania kierownicy,
  6. oleju z amortyzatorów (przy demontażu podzespołu),
  7. płynu chłodzącego,
  8. czynnika z układu klimatyzacji (tylko urządzenie specjalne),
  9. płynu niezamarzającego ze spryskiwaczy szyb,
  10. płynu hamulcowego (tylko urządzenie specjalne – próżniowe)
  11. oleju ze sprężyn gazowych (przy demontażu podzespołu).
  • Demontaż filtrów paliwa, oleju, powietrza i nawiewu.
  • Demontaż zbiornika gazu.

Operacje demontażu, które należy wykonać na potrzeby recyklingu:

Sieć stacji na terenie Polski edytuj

Od roku 2010 sukcesywnie na terenie Polski wzrasta liczba stacji demontażu pojazdów samochodowych. W czerwcu 2010 roku było zarejestrowanych 689 tego typu obiektów, a w grudniu 2012 liczba ich zwiększyła się do 792. W kwietniu 2015 roku województwem o najbardziej rozbudowanej sieci stacji demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji było województwo wielkopolskie z liczbą 118 stacji, na drugim miejscu województwo śląskie – 107, a na trzecim mazowieckie, posiadające na ten czas 103 stacje. Województwami o najsłabiej w tym czasie rozbudowanej sieci stacji demontażu były województwa opolskie (23 stacji) i świętorzyskie (24 stacje)[3].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c Ustawa z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz.U. z 2020 r. poz. 2056).
  2. Rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 28 lipca 2005 r. w sprawie minimalnych wymagań dla stacji demontażu oraz sposobu demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz.U. z 2005 r. nr 143, poz. 1206).
  3. Ryszard Gola-Sienkiewicz. Recykling pojazdów – analiza rynku. „Recykling”, s. 28-30, 2015-06. Abrys Sp. z o.o. Wydawnictwa Komunalne. ISSN 1731-9927. 

Linki zewnętrzne edytuj