Stadion Miejski przy ul. Sportowej w Toruniu
 |
Ten artykuł należy dopracować |
Stadion Miejski przy ul. Sportowej – stadion sportowy w Toruniu, który znajdował się w południowej części Chełmińskiego Przedmieścia, między ulicami Bema, Sportową i Chełmińską, w sąsiedztwie cmentarza św. Jerzego. Wybudowany na początku XX wieku, wyburzony w 1970 roku.
 Lotnicze zdjęcie stadionu, przed 1923. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Data otwarcia | |
| Data przebudowy | |
| Data zamknięcia | |
| Właściciel |
od 1920: Miasto Toruń |
| Operator |
od 1945: KS Pomorzanin |
| Pojemność stadionu |
6000? |
Położenie na mapie Torunia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
 53°01′10″N 18°35′41″E/53,019444 18,594722
| |
Historia edytuj
Stadion powstał na początku XX w., gdy Toruń należał do Cesarstwa Niemieckiego. Dokładna data powstania obiektu nie jest znana, ale zważywszy na fakt, że pojawia się na planach miejskich dopiero od roku 1916, i że mecze piłkarskie w latach 1909-1914 rozgrywano na wielu innych obiektach, za czas powstania można przyjąć lata 1914-1916[potrzebny przypis].
Charakterystycznym elementem stadionu była zadaszona drewniana trybuna, stanowiąca środkową część dłuższej północnej trybuny. Powstała ona między sierpniem a wrześniem 1923 roku[1].
Boisko miało złą nawierzchnię i ubogą infrastrukturę[potrzebny przypis].
Pomimo wzniesienia krytej trybuny, jakość płyty boiska nie uległa zmianie także w latach powojennych[potrzebny przypis].
Stadion przez cały okres istnienia był wielofunkcyjnym obiektem miejskim. W okresie międzywojennym na nim rozgrywały mecze między innymi Gryf Toruń, TKS Toruń i Pomorzanin Toruń (dwa pierwsze zamiennie z wojskowym stadionem przy ul. Broniewskiego). Sytuacja nie uległa zmianie w latach drugiej wojny światowej, na obiekcie nazwanym wówczas Stadt Stadion grały SV Thorn, Post-SG Thorn i drużyny wojskowe, ćwiczyli torunianie i odbywały się hitlerowskie wiece[potrzebny przypis].
Po wojnie na stadion wrócili zarówno piłkarze Pomorzanina Toruń jak i Gryfa Toruń. Gospodarzem obiektu stał się Pomorzanin – najsilniejszy, szczególnie pod względem organizacyjnym, z ówczesnych klubów toruńskich. W pierwszych latach powojennych odbywały się na nim także zawody żużlowe[potrzebny przypis].
Stadion był użytkowany do roku 1970, po czym został zlikwidowany, a w jego miejscu wybudowano trzy wieżowce Spółdzielni Mieszkaniowej Kopernik. Jedyną pozostałością po stadionie jest nazwa ulicy (ul. Sportowa), przy której się znajdował[potrzebny przypis].
Plany budowy nowego stadionu edytuj
Już w okresie międzywojennym stadion przestał wystarczać szybko rozwijającemu się miastu. Dlatego miasto planowało zbudować nowy obiekt, o pojemności 15 tys. miejsc, a na miejsce jego budowy wybrano plac po dawnych fortyfikacjach za Urzędem Wojewódzkim. Budowę nowego obiektu uzależniono od uzyskania pożyczki, ale albo nie doszła ona do skutku, albo władze miasta uznały, że wobec wybudowania nowego stadionu przez wojsko, nie trzeba wydawać funduszy na modernizację obiektu miejskiego. W efekcie tego przestarzały i mały stary Stadion Miejski użytkowano w pełni aż do roku 1970. Dopiero w roku 1961 udało się wybudować nowy Stadion Miejski za lodowiskiem Tor-Tor i najważniejsze wydarzenia przeniesiono tam[potrzebny przypis].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ W sierpniu znajdujemy informację o wykonaniu fundamentu, a w notce z września czytamy o ukończeniu prac.Sprawa trybuny w Toruniu?. „Sportowiec”. 24, s. 1, 9.08.1923., Sport. „Słowo Pomorskie”. 213, s. 4, 18.09.1923.