Stanisław Nowicki (ur. 1890)
Stanisław Nowicki[a] (ur. 25 marca 1890 w Telechanach, zm. po 10 czerwca 1933) – polski rolnik, porucznik artylerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
25 marca 1890 |
|---|---|
| Data śmierci |
po 10 czerwca 1933 |
| Zawód, zajęcie |
rolnik |
| Stanowisko | |
| Pracodawca | |
_podpis.jpg){kind=small}
| |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys edytuj
Urodził się 25 marca 1890 w Telechanach, ówczesnym miasteczku powiatu pińskiego guberni mińskiej, w rodzinie Józefa, dzierżawcy majątku ziemskiego, i (..)ifalii z Dworakowskich[2]. Ukończył sześć klas szkoły realnej w Wilnie i szkołę rolniczą w Pskowie[3].
W latach 1914–1918 służył w armii rosyjskiej[4]. W 1915, po ukończeniu szkoły oficerskiej artylerii w Odessie, został przydzielony do artylerii fortecznej w Brześciu, a po wycofaniu z twierdzy brzeskiej, do 4 pułku artylerii oblężniczej (ros. 4-й осадный артиллерийский полк) na stanowisko dowódcy 24 baterii[5][6]. Walczył przeciwko Niemcom pod Rygą, został kontuzjowany i przez trzy tygodnie leczył się w szpitalu w Pskowie[7]. Później został przeniesiony do nowo sformowanego dywizjonu artylerii ciężkiej w Kazaniu na stanowisko dowódcy 16 baterii[7]. W 1918 opuścił armię rosyjską i wyjechał do Brześcia[7]. Przyjął posadę administratora majątku Ruda Książęca należącego do spadkobierców księżnej Marii Łyszczyńskiej Trojekurowej[7].
17 sierpnia 1920 jako ochotnik wstąpił do I dywizjonu 216 pułku artylerii polowej ochotników kresowych i objął dowództwo 1 baterii[8][9]. 9 października 1920 walczył z Litwinami nad rzeką Waka[10]. 16 października tego roku wyróżnił się w walce z Litwinami pod Sejmnanami[11][12]. Dwa dni później stoczył kolejną walkę pod folwarkiem Wieliczkowo[11]. W styczniu 1921 był bezterminowo urlopowany i skierowany do Bydgoszczy na kursy rolnicze[13]. 19 kwietnia 1921 na placu Łukiskim w Wilnie został odznaczony Orderem Virtuti Militari przez marszałka Józefa Piłsudskiego[14]. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1102. lokatą w korpusie oficerów rezerwy artylerii[15][16]. Posiadał wówczas przydział w rezerwie do 9 pułk artylerii ciężkiej w Siedlcach[17][18]. W 1934, jako oficer rezerwy pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Brześć. Miał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr IX. Był wówczas w grupie oficerów „powyżej 40 roku życia”[19].
Po zwolnieniu z wojska wrócił do Rudy na zajmowane poprzednio stanowisko. W 1926 został zatrudniony w Urzędzie Ziemskim na stanowisku podkomisarza ziemskiego w Kobryniu, a później przyjął od Antoniego Jundziłła posadę administratora majątku Iwacewicze. Od kwietnia 1932 był wójtem gminy Wielkoryta[20]. Pełnił także funkcję prezesa Rady Nadzorczej Spółdzielni w Mokranach[4]. W ramach osadnictwa wojskowego otrzymał działkę we wsi Mokrany[21].
Był żonaty, miał syna Aleksandra (ur. 1 kwietnia 1923)[22].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 5856[22][23][24]
- Krzyż Zasługi Wojsk Litwy Środkowej nr 437 – 3 marca 1926[25][26]
- Order Świętej Anny 4 stopnia z napisem „Za odwagę” – 11 października 1916[6]
Uwagi edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 796, 855.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1, 4.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 2.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 3.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 2, 4.
- ↑ a b Памяти героев Великой войны 1914–1918 : Поиск героев войны : Новицкий Станислав. Управление Министерства обороны Российской Федерации по увековечению памяти погибших при защите Отечества. [dostęp 2023-03-16]. (ros.).
- ↑ a b c d Kolekcja ↓, s. 4.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 4, 5.
- ↑ Spaltenstein 1930 ↓, s. 23, 24.
- ↑ Spaltenstein 1930 ↓, s. 25.
- ↑ a b Spaltenstein 1930 ↓, s. 27.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 6, 9–11.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 6.
- ↑ Spaltenstein 1930 ↓, s. 33.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 855.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 780.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 796.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 715.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 138, 1021.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1–4.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1, 2.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ Spaltenstein 1930 ↓, s. 35.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-03-17]..
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 3 marca 1926, s. 71.
- ↑ Spaltenstein 1930 ↓, s. 36.
Bibliografia edytuj
- Nowicki Stanisław. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.13-864 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-03-16].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Henryk Spaltenstein: Zarys historji wojennej 29–go Litewsko–Białoruskiego Pułku Artylerii Polowej. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1930, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.