Stanisław Rohm
Stanisław Gustaw Aleksander Rohm (ur. 17 stycznia 1891 w Jarosławiu, zm. 21 lutego 1969 w Londynie) – pułkownik audytor Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari, doktor praw.
| |
 pułkownik audytor
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
szef służby sprawiedliwości |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
     
| |
Przebieg służby wojskowej
edytujW czasie I wojny światowej służył w 4 pułku piechoty Legionów Polskich. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 30. lokatą w korpusie oficerów sądowych[1]. W 1923 roku był podprokuratorem Prokuratury przy Wojskowym Sądzie Okręgowym Nr VIII w Grudziądzu[2]. 12 kwietnia 1927 roku awansował na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 roku i 7. lokatą w korpusie oficerów sądowych. W 1928 roku był prokuratorem w tej samej Prokuraturze[3]. 6 lipca 1929 roku został przeniesiony do Departamentu Sprawiedliwości Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie na stanowisko referenta[4][5]. 21 czerwca 1933 roku Prezydent RP mianował go sędzią orzekającym w wojskowych sądach okręgowych, a Minister Spraw Wojskowych przeniósł do Wojskowego Sądu Okręgowego Nr I w Warszawie na stanowisko sędziego orzekającego[6]. W 1939 roku był prokuratorem Wojskowej Prokuratury Okręgowej Nr VII w Poznaniu. W czasie kampanii wrześniowej dostał się do niewoli radzieckiej.
W 1941 roku został szefem Sądu Polowego 5 Wileńskiej Dywizji Piechoty. We wrześniu 1942 roku został szefem służby sprawiedliwości Armii Polskiej na Wschodzie, a w lipcu 1943 roku szefem służby sprawiedliwości 2 Korpusu Polskiego (zobacz Ordre de Bataille 2 Korpusu Polskiego).
Zmarł nagle 21 lutego 1969 w Londynie[7]. Został pochowany na tamtejszym Cmentarzu North Sheen[7].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 5921 – 17 maja 1922[8]
- Krzyż Niepodległości
- Krzyż Walecznych
- Złoty Krzyż Zasługi
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaka Pamiątkowa 4 Pułku Piechoty tzw. „Swastyka”
Przypisy
edytuj- ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 304.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1085, 1092.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 694.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 203.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 309, 448.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 125, 137.
- ↑ a b Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 15-16, s. 137, Czerwiec 1969. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 26 stycznia 1923, s. 67.
Bibliografia
edytuj- Rohm Stanisław. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.76-7244 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-03-18].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.