Stanisław Szenic

Stanisław Szenic (ur. 13 stycznia 1904 w Pakości, zm. 28 listopada 1987 w Warszawie) – polski prawnik, pisarz, varsavianista.

Stanisław Szenic

Data i miejsce urodzenia	13 stycznia 1904 Pakość
Data i miejsce śmierci	28 listopada 1987 Warszawa
Miejsce spoczynku	Cmentarz Powązkowski
Zawód, zajęcie	prawnik
Alma Mater	Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Pracodawca	PISM, PIW
Odznaczenia

Życiorys

Ukończył Gimnazjum w Inowrocławiu oraz Wydział Prawno-Ekonomiczny Uniwersytetu Poznańskiego, pracował jako sędzia (m.in. przy Ministerstwie Spraw Zagranicznych i Ministerstwie Sprawiedliwości). Od października 1944 wraz z Bolesławem Rumińskim i Alfredem Wiślickim przygotowywał grupy operacyjne i jako pełnomocnik Komitetu Ekonomicznego przy Radzie Ministrów kierował przejęciem zakładów przemysłowych w województwie poznańskim (1945). Został w Poznaniu prezesem Polskiego Związku Zachodniego.

W latach 1945–1948 członek Polskiej Misji Wojskowej w Berlinie (w stopniu podpułkownika). Później był m.in. kierownikiem Działu Niemcoznawczego w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych i kierownikiem Redakcji Literatury Niemieckiej w Państwowym Instytucie Wydawniczym (1955–1962).

Pierwszą książkę opublikował w 1937; był to komentarz prawniczy Nabycie obywatelstwa na mocy Konwencji Genewskiej dla Górnego Śląska. Po II wojnie światowej wydał kilkanaście książek, poświęconych historii Polski (w szczególności Warszawy) i tematyce niemcoznawczej.

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 150-3-4).

Publikacje (m.in.)

• Generałowie i Hitler, Warszawa, Czytelnik, Spółdzielnia Wydawn.-Oświatowa, 1951.
• Za zachodnią miedzą
• Pitaval warszawski
• Pitaval wielkopolski
• Maria Szymanowska i jej czasy (z Teofilem Sygą), Warszawa, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1960.
• Maria Kalergis, Warszawa, Państwowy Instytut Wydawniczy 1963.
• Franciszek Liszt, Warszawa, Państ. instytut wydawniczy 1969.
• Większy niż król ten książę, Warszawa, Wydawn. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1976.
• Ongiś
• Najstarszy szlak Warszawy (z Józefem Chudkiem)
• Królewskie kariery warszawianek. Barbara Gizanka, Anna Orzelska, Julia Hauke, Warszawa, Iskry, 1971.
• Ochmistrzynie i faworyty królewskie, Warszawa, Iskry, 1961.
• Larum na traktach Warszawy
• Mars i Syrena
• Ani triumf, ani zgon, Warszawa, Wydawn. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1969.
• Cmentarz Powązkowski (3 części:1790–1850, 1851–1890 i 1891–1918)
• Garść wspomnień, Poznań, Wydawn. Poznańskie, 1990, ISBN 978-83-210-0870-7.

Odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi (1946)