Wikipedia

Stara Kornica (gmina)

gmina wiejska w województwie mazowieckim

Stara Kornica (daw. gmina Kornica) – gmina wiejska w województwie mazowieckim, w powiecie łosickim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie bialskopodlaskim.

Stara Kornica
gmina wiejska
Ilustracja
Logo gminy[1]
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

łosicki

TERC

1410062

Wójt

Kazimierz Hawryluk

Powierzchnia

119,33 km²

Populacja (2017-12-31)
• liczba ludności


4 849[2]

• gęstość

40,6 os./km²

Nr kierunkowy

83

Tablice rejestracyjne

WLS

Adres urzędu:
Urząd Gminy
08-205 Stara Kornica
Szczegółowy podział administracyjny
Plan gminy Stara Kornica
Liczba sołectw

18[3][4]

Liczba miejscowości

21[4]

Położenie na mapie powiatu
Położenie na mapie powiatu
52°11′04″N 22°56′07″E/52,184444 22,935278
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej

Siedziba gminy to Stara Kornica.

Według danych z 30 czerwca 2004[5] gminę zamieszkiwało 4989 osób. Natomiast według danych z 31 grudnia 2017 gminę zamieszkiwało 4849 osób[2].

Struktura powierzchni edytuj

Według danych z 2002[6] gmina Stara Kornica ma obszar 119,33 km², w tym:

  • użytki rolne: 82%
  • użytki leśne: 12%

Gmina stanowi 15,46% powierzchni powiatu.

Historia edytuj

Gmina Kornica była jedną z 16 gmin wiejskich powiatu konstantynowskiego guberni siedleckiej[7].

Podczas I wojny światowej od gminy Łysów odłączono miejscowości Czeberaki, Falatycze, Szpaki na korzyść nowej gminy Górki (utworzonej z wewnętrznych części gmin Chlebczyn, Czuchleby, Łysów i Kornica). Równocześnie okrojoną gminę Kornica zrekompensowano przez przyłączenie do niej zachodniej części gminy Huszlew (Kiełbaski, Kobylany, Rudka i Wygnanki) oraz skrawka gminy Czuchleby[8][9][10].

W okresie międzywojennym gmina należała do powiatu konstantynowskiego w woj. lubelskim, a po jego likwidacji 1 kwietnia 1932 została włączona do powiatu siedleckiego[11].

Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. 1 stycznia 1949 gmina wraz z całym powiatem siedleckim została przeniesiona do woj. warszawskiego[12].

Gmina została zniesiona 29 września 1954 wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[13].

Jednostkę przywrócono w powiecie łosickim jako gmina Stara Kornica 1 stycznia 1973 po reaktywowaniu gmin[14].

Demografia edytuj

Dane z 31 grudnia 2017[2].

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 4 849 100 2 388 49,2 2 461 50,8
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)		 41 20 21
  • Piramida wieku mieszkańców gminy Stara Kornica w 2014[15].


 

Wójtowie edytuj

Sołectwa edytuj

Czeberaki, Dubicze-Zalesie, Kazimierzów, Kiełbaski, Kobylany, Kornica-Kolonia, Koszelówka, Nowa Kornica, Nowe Szpaki, Popławy, Rudka, Stara Kornica, Stare Szpaki, Szpaki-Kolonia, Walim, Walimek, Wólka Nosowska, Wygnanki, Wyrzyki[3].

Miejscowość bez statusu sołectwa: Zabagnie.

Sąsiednie gminy edytuj

Huszlew, Konstantynów, Leśna Podlaska, Łosice, Platerów, Sarnaki

Przypisy edytuj

  1. ↑ Sławomir Kordaczuk, Marek Czekański, Powiat łosicki: przewodnik subiektywny, Warszawa: Mazowiecki Instytut Kultury, 2014, s. 69, ISBN 978-83-63427-65-8 (pol.).
  2. ↑ a b c Gmina Stara Kornica w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-01-24], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. ↑ a b Strona gminy,sołectwa. [dostęp 2019-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-30)].
  4. ↑ a b Urząd Statystyczny w Warszawie
  5. ↑ Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
  6. ↑ Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
  7. ↑ Powiat konstantynowski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 361.
  8. ↑ Gmina Huszlew, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 290.
  9. ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom V - Województwo Białostockie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1924
  10. ↑ Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  11. ↑ Dz.U. z 1932 r. nr 6, poz. 33
  12. ↑ Dz.U. z 1948 r. nr 49, poz. 371
  13. ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  14. ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  15. ↑ Gmina Stara Kornica w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-15], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  16. ↑ Wybory Wójta [online], wybory2002.pkw.gov.pl [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  17. ↑ Wybory Wójta [online], wybory2006.pkw.gov.pl [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  18. ↑ Zmarł Franciszek Kałużny - wieloletni wójt Gminy Stara Kornica [online], podlasie24 [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  19. ↑ Wybory Wójta [online], wybory2010.pkw.gov.pl [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  20. ↑ Wybory Wójta [online], samorzad2014.pkw.gov.pl [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  21. ↑ Wybory Wójta [online], wybory2018.pkw.gov.pl [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  22. ↑ Wyniki w wyborach Wójta Gminy Stara Kornica [online], wybory.gov.pl/ [dostęp 2024-04-22] (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stara_Kornica_(gmina)&oldid=73571045”