Stefan Uziembło
Stefan Uziembło (ur. 25 września 1888, zm. ?) – kapitan dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.
 kapitan dyplomowany piechoty
| |
| Data urodzenia |
25 września 1888 |
|---|---|
| Data śmierci |
? |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca | |
| Odznaczenia | |
  
| |
.png){kind=small}
Życiorys edytuj
W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej armii. 1 sierpnia 1916 roku został mianowany porucznikiem rezerwy piechoty. Jego oddziałem macierzystym był c. i k. 20 pułk piechoty[1].
19 sierpnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w 19 pułku piechoty Odsieczy Lwowa[2].
1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Polskiej Misji Wojskowej we Francji, a jego oddziałem macierzystym był 1 pułk Strzelców Podhalańskich. Przysługiwał mu wówczas tytuł „adiutant sztabowy”[3]. W latach 1920–1922 był słuchaczem francuskiej Wyższej Szkoły Wojennej w Paryżu (franc. École Supérieure de Guerre). Z dniem 15 lutego 1923 roku, po ukończeniu studiów i powrocie do kraju, przydzielony został do Oddziału IV Sztabu Generalnego w Warszawie[4]. W międzyczasie, w dniu 3 maja 1922 roku, zweryfikowany został w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 644. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W tym samym roku przeniesiony został ze Sztabu Generalnego do Oddziału IIIa Biura Ścisłej Rady Wojennej. W następnym roku pełnił służbę w Oddziale Ogólnym Sztabu Dowództwa Okręgu Korpusu Nr II w Lublinie. W czasie studiów we Francji oraz w czasie służby sztabowej pozostawał oficerem nadetatowym 50 pułku piechoty Strzelców Kresowych w Kowlu.
Na podstawie zawiadomienia L.172/zwol./29 starosty powiatu chrzanowskiego z 15 października 1929 roku o utracie obywatelstwa polskiego na podstawie art. 11 ustawy z dnia 20 stycznia 1920 roku o obywatelstwie Państwa Polskiego, na zasadzie art. 27 pkt a ustawy z dnia 23 marca 1922 roku o podstawowych obowiązkach i prawach oficerów Wojska Polskiego w związku z § 7 ust. 1 rozporządzenia pozbawiony został stopnia oficera i skreślony z listy oficerów Wojska Polskiego[5][6].
Ordery i odznaczenia edytuj
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 214, 510.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, s. 776.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 224.
- ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 7 z 26.01.1923 r.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 16 sierpnia 1932 roku, s. 363.
- ↑ Artykuł 11 ustawy z dnia 20 stycznia 1920 roku o obywatelstwie Państwa Polskiego stanowił, że utrata obywatelstwa polskiego następowała przez nabycie obcego obywatelstwa ewentualnie przez przyjęcie urzędu publicznego lub wstąpienie do służby wojskowej w państwie obcym bez zgody Rządu polskiego. Dz.U. z 1920 r. nr 7, poz. 44.
- ↑ a b Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 510.
Bibliografia edytuj
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.