Strzępiak wierzbowy

Strzępiak wierzbowy
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	pieczarkowce
Rodzina	strzępiakowate
Rodzaj	strzępiak
Gatunek	strzępiak wierzbowy
	Nazwa systematyczna
	Inocybe salicis Kühner; Bull. trimest. Soc. mycol. Fr. 70: 175 (1955) [1954]
	Multimedia w Wikimedia Commons

Strzępiak wierzbowy (Inocybe salicis Kühner) – gatunek grzybów należący do rodziny strzępiakowatych (Inocybaceae)^[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Inocybe, Inocybaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Według Index Fungorum jest to takson niepewny^[1].

Nazwę polską podał Andrzej Nespiak w 1990 roku^[2].

Morfologia

Kapelusz

Średnica 1–3 cm, początkowo stożkowaty, potem rozpostarty z garbkiem w kształcie brodawki. Brzeg początkowo podgięty, potem rozprostowujący się. Powierzchnia delikatnie włóknista, przy brzegu porysowana, o barwie płowej, jasnobrązowej lub ochrowobrązowej. Na garbku zanikające resztki osłony^[2].

Blaszki

Z blaszeczkami, początkowo szaroochrowe, potem płowoszare. Ostrza silnie orzęsione^[2].

Trzon

Wysokość 1,5–5 cm, grubość 0,2–0,4 cm, walcowaty, nieco wygięty, z wyraźną, grubą i obrzeżoną bulwką. Powierzchnia początkowo biaława, z czasem ciemniejąca i osiągająca taką samą barwę, jak kapelusz. Tylko bulwka pozostaje biała. Trzon oprószony na całej długości^[2].

Miąższ

W kapeluszu białawy, w trzonie o barwie jasnego drewna i włóknisty. Brak wyraźnego zapachu^[2].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki 10–13 × 8–10 µm. Cheilocystydy i pleurocystydy 50–75 × 20–30 µm i ścianie grubości 3–5 µm. Kaulocystydy podobne, ale nieco mniejsze, z kryształkami lub bez^[2].

Występowanie i siedlisko

W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. podano cztery stanowiska^[3].

Grzyb mikoryzowy. Występuje na ziemi w lasach^[3].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Index Fungorum [online] [dostęp 2020-03-29] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Andrzej Nespiak, Grzyby. Tom XIX. Strzępiak (Inocybe), Warszawa – Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Marie Curie Skłodowskiej, 1990, ISBN 83-01-08749-8
↑ ^a ^b Władysław Wojewoda, Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1

[if-1] Index Fungorum [online] [dostęp 2020-03-29] (ang.).

[Nespiak-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Andrzej Nespiak, Grzyby. Tom XIX. Strzępiak (Inocybe), Warszawa – Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Marie Curie Skłodowskiej, 1990, ISBN 83-01-08749-8

[checklist-3] Władysław Wojewoda, Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1

[1]

[2]

[3]