Symeon bar Sabba
Symeon bar Sabba, biskup i katolikos Seleucji i Ktezyfontu[1] (cs. Преподобный Симеон Персидский[2]; zm. 17 kwietnia 341[1]) – męczennik chrześcijański, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego, patriarcha Seleucji i Ktezyfonu (jako Mar Szymon Barsaba w latach 328/329–341).
| biskup, męczennik, święty mnich | |
 Prawosławna ikona ze świętym Symeonem. | |
| Data i miejsce śmierci |
17 kwietnia 341 |
|---|---|
| Czczony przez | |
| Wspomnienie |
17 kwietnia (kat.), |
Jego pontyfikat przypadł na pierwszy z okresów wielkich prześladowań chrześcijan w Persji. Represje zarządzone były przez szacha Szapura II, była to więc oficjalna polityka dworu. Symeon, wraz z częścią wiernych, padł ich ofiarą. Jest uznawany za świętego przez wiele różnych Kościołów i wyznań chrześcijańskich, także tych nie wywodzących się z Kościoła Wschodu[3].
Żywot świętego
edytujNieznana jest jego dokładna data narodzin, niewiele także wiadomo o rodzinie, poza tym że ojciec Symeona trudnił się wytwarzaniem tkanin. Sam Symeon pojawia się na kartach historii w 316 roku kiedy zostaje mianowany biskupem pomocniczym przez Mar Papę bar Gaggię, który był wtedy biskupem Seleucji- Ktezyfonu. W 317 roku Mar Papa został złożony z urzędu przez synod biskupów a Symeon został wybrany jego następcą. Nie chciał jednak przyjąć tego tytułu aż do śmierci swego poprzednika, która nastąpiła w 328 lub 329 roku.
W czasie jego pontyfikatu doszło do eskalacji konfliktu rzymsko- sasanidzkiego. W jego wyniku chrześcijan żyjących w państwie perskim, ze względu na oficjalne poparcie kościoła przez Konstantyna, zaczęto podejrzewać o sabotaż i szpiegostwo na rzecz Cesarstwa[4]. Podejrzenia te rozpowszechniali często magowie, widzący w Kościele Wschodu zagrożenie dla swoich wpływów[5]. Według niektórych plotek Symeon miał być osobistym szpiegiem samego cesarza[6].
Szapur chcąc wywrzeć presję na swych chrześcijańskich poddanych podwoił im stawkę podatku, wiedząc że duża część z nich to ludzie ubodzy. Dodatkowo, odpowiedzialnym za zebranie należności ustanowił Symeona. Ten odmówił, tłumacząc: "Nie jestem poborcą podatków, jestem pasterzem owczarni Pana"[6]. Szach uznał to za wypowiedzenie posłuszeństwa i rozpoczął prześladowania, które miały dotknąć zwłaszcza duchownych. Jako biskup Seleucji-Ktezyfonu, Symeon został aresztowany i postawiony przed obliczem władcy. Szapur przedstawił mu swoje warunki- miał on wyrzec się chrześcijaństwa a w zamian Szach zapewni bezpieczeństwo jego współwyznawcom[6]. Ultimatum władcy doprowadziło do rozłamu wśród chrześcijan- pojawili się i tacy którzy domagali się od Symeona apostazji. Biskup jednak odmówił i wraz z wieloma innymi duchownymi został deportowany do Suzy[5].
Tam, według Pasji, szach chcąc zmusić Symeona do wyrzeczenia się wiary nakazał mordować chrześcijan na jego oczach, biskup pozostawał jednak nie ugięty, wobec czego sam został skazany na śmierć i zabity[6].
Według autora Historii Kościelnej, Hermiasza Sozomema, w czasie całego okresu prześladowań w Persji śmierć miało ponieść 16 000 chrześcijan[5], liczba ta jednak jest kwestionowana przez historyków[4], choć nie zaprzeczają oni że prześladowania rzeczywiście miały miejsce- spór dotyczy tylko ich rozmiaru[7].
Kult
edytujWspomnienie liturgiczne Symeona można spotkać w różnych terminach: martyrologia syryjskie wspominały go 14 kwietnia, synaksaria bizantyńskie 17 kwietnia; natomiast Florus, diakon z Lyonu (zm. 860)[8], który dowiedział się o męczeństwie Symeona z lektury Kasjodora, wprowadził go do martyrologiów łacińskich pod dniem 21 kwietnia. Nowe Martyrologium Rzymskie wspomina Symeona w dniu 17 kwietnia[1].
Kościół prawosławny wspomina świętego odpowiednio 17/30 kwietnia[a].
Zobacz też
edytujUwagi
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c Symeon bar Sabba, biskup i katolikos Seleucji i Ktezyfontu.. Deon.pl. [dostęp 2014-03-14].
- ↑ Календар за 30. април (Преподобни Симеон Персијски). Радио Светигора (Radio Svetigora , Czarnogóra). [dostęp 2014-03-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-15)]. (serb.).
- ↑ Arnauld Antoine, La perpétuité de la foy de l'Église catholique sur l'Eucharistie, Migne, Paryż, 1841
- ↑ a b Baum Wilhelm, Winkel Dietmar, The Church of the East: A Concise History, Routledge, 2003
- ↑ a b c Sozomen Historia Kościelna
- ↑ a b c d www.kaldu.org. [dostęp 2011-10-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-29)].
- ↑ Foltz Richard, Religions of the Silk Road: Overland Trade and Cultural Exchange from Antiquity to the Fifteenth Century, Palgrave Macmillan, 2000
- ↑ Florus. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Foltz Richard, Religions of the Silk Road: Overland Trade and Cultural Exchange from Antiquity to the Fifteenth Century, Palgrave Macmillan, 2000
- Baum Wilhelm, Winkel Dietmar, The Church of the East: A Concise History, Routledge, 2003
- Holweck, F. G., A Biographical Dictionary of the Saints, St. Louis, MO: B. Herder Book Co., 1924