System (zespół muzyczny)
System – polski zespół rockowy, powstały w październiku 1971 w Warszawie i rozwiązany latem 1972 roku[1][2].
Rok założenia | |
---|---|
Rok rozwiązania | |
Pochodzenie | |
Gatunek | |
Skład | |
Romuald Czystaw Winicjusz Chróst Wojciech Bruślik Wojciech Morawski | |
Byli członkowie | |
Krzysztof Dłutowski | |
Współpracownicy | |
Wojciech Bukowski (menedżer) Ryszard Kula |
Geneza powstania zespołu według Wojciecha Bruślika
edytujDwaj byli muzycy warszawskiej, soulowej Grupy X i studenci Szkoły Muzycznej im. Fryderyka Chopina przy ul. Bednarskiej – basista Wojciech Bruślik (uczył się w klasie kontrabasu) i perkusista Wojciech Morawski (uczył się w klasie ksylofonu) – snuli plany założenia własnej grupy[3]. Po dołączeniu ich kolegi ze szkoły muzycznej, klawiszowca Krzysztofa Dłutowskiego (uczył się w klasie oboju) – mającego już na swym koncie współpracę m.in. z zespołami Blackout, Breakout i Pięciu[3]. Pozostało im znalezienie wokalisty i gitarzysty[3]. Odrzucając kandydaturę Jerzego Wawrzyniaka, wokalisty grupy Zen[3][4]. Dłutowski i Morawski zwrócili uwagę Bruślika na wokalistę Romualda Czystawa, jednocześnie namawiając go do zaangażowania do Systemu gitarzysty Zenu, Wojciecha Waglewskiego[3][4]. Na co basista nie przystał, ponieważ nie przepadał za gitarowymi inspiracjami tego muzyka[3]. A był to głównie Eric Clapton, choć również Carlos Santana – zaś on sam był wielkim fanem Jimiego Hendrixa i pragnął znaleźć gitarzystę, grającego w tym stylu[3]. Po tej naradzie z kolegami, wracając do domu, spotkał w pociągu do Rembertowa, nikomu wówczas nieznanego gitarzystę Winicjusza Chrósta (uczył się wówczas w Szkole Muzycznej przy ul. Miodowej w klasie kontrabasu), który zaczepił go, ponieważ dowiedział się, że jego nowopowstający zespół szuka gitarzysty[3]. Wkrótce okazało się, że on również jest wielkim miłośnikiem Hendrixa i gra jego utwory[3]. Bruślik od razu tego samego dnia pojechał z nim do jego domu w Sulejówku, gdzie zdziwiony ujrzał, rzadko wówczas w Polsce spotykaną, gitarę marki Hagström na której Chróst zagrał mu kilka utworów Hendrixa – po czym ten przyjął go do zespołu System i umówił się z nim na próbę, mającą się odbyć pojutrze[3]. Na początku, gdy muzycy zagrali kilka utworów, m.in. z rep. Deep Purple i C. Santany[3]. Gitarzysta był nieco stremowany podczas grania – ze świadomością, iż gra z dość już znanymi muzykami, a jego nikt nie zna[3]. Sytuację uratował Bruślik, ponieważ jego koledzy nadal lekko naciskali na kandydaturą Waglewskiego – tak więc zaproponował Chróstowi żeby zagrali utwory Jimi'ego Hendrixa, takie jak m.in. Purple Haze czy Foxy Lady (prawdopodobnie trzy utwory)[3]. To spowodowało, że gitarzysta się otworzył i zrobił na kolegach basisty mocne wrażenie, które miało wpływ na zmianę zdania, co do Waglewskiego[3].
Uprawiamy muzykę bliską beatowi, ale – powiedziałbym – bardziej ambitną. Co znaczy awangarda – wiedzą wszyscy. Co my rozumiemy przez awangardowy beat? Dla naszego warsztatu wybraliśmy inspiracje płynące z progressive bluesa i hard bluesa, bardzo popularnych, modnych. Nie da się ukryć, że w swojej muzyce mamy i inny wzór, a mianowicie Jimiego Hendrixa.
Historia zespołu
edytujPierwsza próba Systemu miała miejsce 7 listopada 1971 roku[1]. Skład grupy przedstawiał się następująco: Romuald Czystaw (śpiew), Winicjósz Chróst (gitara), Krzysztof Dłutowski (organy), Wojciech Bruślik (gitara basowa) i Wojciech Morawski (perkusja)[1][2]. Menedżerem był Wojciech Bukowski[2]. Początkowo zespół związany był z klubem studenckim Stodoła, by po pewnym czasie związać się ostatecznie z klubem Medyk przy u. Oczki 7[1][2]. Pierwszy sukces miał miejsce podczas warszawskiej Weryfikacji Studenckich Zespołów Muzycznych, gdzie jako jedyny zespół rockowy, System otrzymał I kategorię, zaś trzem jego członkom wręczono nagrody indywidualne[1]. Ogólnopolski debiut formacji miał miejsce na II Festiwalu Młodzieżowej Muzyki Współczesnej w Kaliszu (6–9.01.1972) i należał do udanych, ponieważ System zaprezentował cztery utwory Jam Back At The House i Who knows? z rep. Jimi'ego Henrixa oraz dwie własne kompozycje – Odpowiedź i Najserdeczniejsze życzenia w dniu urodzin[1] – z miejsca zdobywając jedną z pięciu równorzędnych pierwszych nagród, co w efekcie prowadziło do nobilitacji na festiwalu i przykuło uwagę dziennikarzy[1]. W lutym 1972 roku muzycy z gościnnym udziałem Ryszarda Kuli (eks- Wawele. Hagaw; flet, saksofon altowy) – nagrali w studiu Młodzieżowego Studia „Rytm” trzy utwory autorstwa R. Czystawa i W. Bruślika do słów Andrzeja Mogielnickiego: Odpowiedź, Jeszcze jeden? i Najserdeczniejsze życzenia w dniu urodzin (sesja była nagrodą za zajęcie I miejsca na II FMMW w Kaliszu)[1][3].
To był krąg Medyka, wtedy wspaniałego klubu, chyba jedynego w Warszawie, w którym grano muzykę rockową. Działało tam sześć, może nawet siedem zespołów, przede wszystkim Klan, Zen i System, dla którego napisałem pierwsze w życiu teksty. Tam się spotykali ci, którzy chcieli coś zrobić w tej muzyce. Dzisiaj się mówi, że ktoś to inspirował. Nie, to był czysty przypadek. Istnieje coś takiego jak duch miejsca, i właśnie do tego miejsca, do Medyka, przyszli kiedyś Hołdys, Waglewski, Morawski, Bruślik – ale to były spotkania towarzyskie... Już niedługo zaczynaliście taką muzykę tworzyć, powstawały nowe melodie, trzeba było do nich napisać teksty, ja byłem pod ręką, więc napisałem – i takie były początki tamtego rocka. Jak wcześniej w Stodole rock and rolla.
W maju 1972 roku zespół został laureatem I nagrody na Ogólnopolskim Konkursie Zespołów Muzyki Rozrywkowej „Złoty Antałek” w Olsztynie[3]. Latem z Systemu odszedł K. Dłutowski – współpracę zakończył także R. Kula[1]. Wkrótce zespół działający już jako kwartet – zakończył swą działalność, zaś jego instrumentaliści rozpoczęli tzw. zawodową pracę zarobkową jako muzycy[3]. W latach 70. Chróst, Bruślik i Morawski, pojawiając się w studiach nagraniowych jako muzycy sesyjni (głównie we współpracy z keyboardzistą Jerzym Suchockim) i biorąc udział np. w 1976 roku w nagraniach Stanisława Wenglorza czy duetu, który współtworzyły Jolanta Darowna i Krystyna Korczyńska-Konarzewska – używali nazwy „System”[5][6]. 24 maja 1996 roku zespół wziął po latach udział w koncercie wspomnieniowym pt. „Warszawski rock and roll lat 60. (Z brzytwą na poziomki)”[2].
Dyskografia
edytujNagrania radiowe
edytuj- Młodzieżowe Studio „Rytm” (luty 1972)
- Odpowiedź, Jeszcze jeden?, Najserdeczniejsze życzenia w dniu urodzin
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h i Dariusz Michalski: System (Sztandar Młodych, dn. 15 sierpnia 1972). 2012-07-15. [dostęp 2023-06-19]. (pol.).
- ↑ a b c d e f g Dariusz Michalski: Trzysta tysięcy gitar nam gra. Historia Polskiej Muzyki Rozrywkowej – lata 1958-1973. Warszawa: Iskry, 2014, s. 546-547, 555, 566. ISBN 978-83-244-0378-3.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q Big Beat, odc. 15: System. youtube.com, 2022-04-04. [dostęp 2024-06-19]. (pol.).
- ↑ a b Zen. „Jazz”. 6, s. 17, czerwiec 1971. Warszawa.
- ↑ Nie widzę ciebie w swych marzeniach. Kolekcja nagrań archiwalnych z lat 1975–1981 (Kameleon Records, KAMCD 110/111, dodruk 2023) info: okładka płyty
- ↑ Jolanta Darowna, Ewa Korczyńska-Konarzewska i System – Dokąd będziesz szedł nocą (1976). youtube.com, 2021-11-04. [dostęp 2024-06-20]. (pol.).