Wikipedia

Szczeka

wieś w województwie świętokrzyskim

Szczeka – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Rytwiany[4][5].

Szczeka
wieś
Ilustracja
Kaplica w Szczece
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

staszowski

Gmina

Rytwiany

Liczba ludności (2021)

394[2]

Strefa numeracyjna

15

Kod pocztowy

28-236[3]

Tablice rejestracyjne

TSZ

SIMC

0805956[4]

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Szczeka”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Szczeka”
Położenie na mapie powiatu staszowskiego
Mapa konturowa powiatu staszowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Szczeka”
Położenie na mapie gminy Rytwiany
Mapa konturowa gminy Rytwiany, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Szczeka”
Ziemia50°29′37″N 21°15′48″E/50,493611 21,263333[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

W 1629 roku właścicielem wsi w powiecie sandomierskim województwa sandomierskiego był Jan Magnus Tęczyński[6]. Wieś wraz z folwarkiem wchodziła w 1662 roku w skład majętności rytwiańskiej Łukasza Opalińskiego[7].

Dawne części wsi – obiekty fizjograficzne

edytuj

W latach 70. XX wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Szczeki zawarty w tabeli 1.

Tabela 1. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych[8]
Nazwa wsi – miasta Nazwy części wsi
– miasta 		Nazwy obiektów fizjograficznych
– charakter obiektu
I. Gromada RYTWIANY
  1. Szczeka
  1. Duża Szczeka
  2. Leśnictwo
  3. Mała Szczeka
  4. Pod Rzeką
  5. Szczeka-Gajówka
  1. Brzózka — pole
  2. Dodatki — las chłopski
  3. Duży Las — las chłopski
  4. Leśniczówka — pole
  5. Łazek — pole, łąka
  6. Łąki — łąka, pole
  7. Mała Szczeka — pole
  8. Nawsie — łąka
  9. Ogrody — pole
  10. Pastwisko — pole, łąka
  11. Przeczki — pole
  12. Przy Rzece — pole
  13. Turski Las — las
  14. Za Górą — pole, łąka

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 134664
  2. ↑ Wieś Szczeka w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-03-16], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1253 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. ↑ Własność ziemska w powiecie sandomierskim w roku 1629, w:Przegląd Nauk Historycznych 2012, r. XI, Nr 2, s. 51.
  7. ↑ Jacek Pielas, Podział latyfundium Łukasza Opalińskiego, marszałka nadwornego koronnego z lat 1668-1670, w: Inter maiestatem ac libertatem. Studia z dziejów nowożytnych dedykowane Profesorowi Kazimierzowi Przybosiowi, red. J. Stolicki, M. Ferenc, J. Dąbrowski, Kraków 2010, s. 159.
  8. ↑ Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 49-50, 77-96.

Literatura

edytuj
  1. Kaczmarek Leon (red. nauk. zeszytu), Taszycki Witold (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970.

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Szczeka&oldid=72551182”