Szymon Ferszterowski

Ten artykuł należy dopracować:

Brwinów uzyskał prawa miejskie dopiero w 1950 roku.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Szymon Ferszterowski pseud. Zygmunt (ur. 27 grudnia 1900 w Turzy Małej, zm. 10 listopada 1965 w Brwinowie) – stolarz, działacz komunistyczny i związkowy, burmistrz Brwinowa w 1945.

Życiorys

Syn kołodzieja Jana, po ukończeniu szkoły podstawowej w 1914 pomagał ojcu w prowadzeniu warsztatu. 1920–1922 odbywał służbę wojskową w 1 pułku artylerii polowej, potem był stolarzem w warszawskich przedsiębiorstwach budowlanych, a 1926–1927 prowadził warsztat stolarski w rodzinnej wsi. W 1924 wstąpił do KPRP, której był czołowym działaczem w Brwinowie; działał również w MOPR. Od 1930 pracował w Brwinowie. W 1934 wziął udział w strajku robotników budowlanych, za co został zwolniony z pracy, ponownie założył własny warsztat stolarski. Działał w Związku Robotników Budowlanych w Brwinowie. W grudniu 1939 utworzył Komunistyczną Grupę Polski zajmującą się m.in. kolportowaniem wiadomości radiowych w Brwinowie i okolicy. Od 1941 pomagał Żydom i zbiegłym z niewoli sowieckim jeńcom, a jesienią 1944 przebywającym w obozie przejściowym w Pruszkowie po upadku powstania warszawskiego. W styczniu 1943 nawiązał kontakt z Komitetem Dzielnicowym (KD) PPR w Pruszkowie, zorganizował i został sekretarzem komórki PPR w Brwinowie, a potem Komitetu Miejskiego (KM) PPR w tym mieście. Członek KD PPR w Pruszkowie, w którym reprezentował KM PPR w Brwinowie. W marcu 1944 utworzył konspiracyjną Miejską Radę Narodową (MRN) w Brwinowie i został jej przewodniczącym. Był także członkiem redakcji pisma PPR "Głos Ludowy" wydawanego w Brwinowie na przełomie 1944/1945. I 1945 po usunięciu Niemców z Brwinowa został burmistrzem tego miasta i sekretarzem Komitetu Gminnego (KG) PPR. Od VI 1945 pracował w Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej (WKKP) przy Warszawskim Komitecie Wojewódzkim (WKW) PPR. Od grudnia 1947 II sekretarz Komitetu Powiatowego (KP) PPR w Grodzisku Mazowieckim. 1948–1949 referent personalny i socjalny w Rzemieślniczej Spółdzielni Budowlanej w Brwinowie, 1949–1950 kierownik referatu personalnego w Zarządzie Głównym (ZG) Związku Zawodowego Pracowników Instytucji Społecznych. Później pracował w Państwowym Przedsiębiorstwie Fotogrametrii i Kartografii, w Warszawskiej Fabryce Motocykli i w Piastowskich Zakładach Akumulatorów do przejścia na emeryturę w 1958. Członek Komisji Historii Partii i Komisji Kontroli Partyjnej KP PZPR w Pruszkowie, KM PZPR i KM FJN w Brwinowie. Był odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Krzyżem Partyzanckim.

Bibliografia

Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego, t. 2, Warszawa 1987.