Tāʾ
Tāʾ (ت) – trzecia litera alfabetu arabskiego. Używana jest do oznaczenia dźwięku [t], tj. spółgłoski zwartej dziąsłowej bezdźwięcznej[1]. Pochodzi od fenickiej litery Taw.
| |
| Informacje podstawowe | |
| Postać izolowana |
ت |
|---|---|
| Postać początkowa |
ـت |
| Postać środkowa |
ـتـ |
| Postać końcowa |
تـ |
| Podstawowy alfabet | |
| Wartość liczbowa |
400 |
| Pochodzenie | |
| Oparty na grafemie |
|
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |
W języku polskim litera Tāʾ jest transkrybowana za pomocą litery T[2].
W arabskim systemie liczbowym literze Tāʾ odpowiada cyfra 400.
Postacie literyEdytuj
| Postać: | izolowana | końcowa | środkowa | początkowa |
|---|---|---|---|---|
| Wygląd: |
ت | ـت | ـتـ | تـ |
KodowanieEdytuj
| Znak | ت | |
|---|---|---|
| Nazwa w Unikodzie | Arabic Letter Tah | |
| Kodowanie | dziesiętnie | szesnastkowo |
| Unicode | 1578 | U+062A |
| UTF-8 | 216 170 | d8 aa |
| Odwołania znakowe SGML | ت | ت |
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Simon Ager: Arabic (ang.). omniglot.com. [dostęp 2019-08-17].
- ↑ Magdalena Lewicka, System arabskiej notacji i transliteracji, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, s. 25.