Tadeusz Foryś
Tadeusz Antoni Foryś (ur. 31 października 1910 w Krakowie, zm. 6 marca 1987 w Warszawie) – polski trener i działacz piłkarski, selekcjoner reprezentacji Polski.
Pełne imię i nazwisko |
Tadeusz Antoni Foryś | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
31 października 1910 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci |
6 marca 1987 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
ŻyciorysEdytuj
Syn Walentego, działacza sportowego, i Heleny z Kazimierskich, brat Czesława. Był piłkarzem Warszawianki[1]. Już przed wojną pracował w PZPN, podczas MŚ 38 znajdował się w sztabie Józefa Kałuży.
Walczył w powstaniu warszawskim, w stopniu podporucznika AK, ps. Tadeusz. Trafił do niewoli niemieckiej (nr jeniecki 102662)[2].
Po zakończeniu wojny znalazł się ponownie we władzach PZPN, m.in. kilkukrotnie pełniąc funkcję szefa Rady Trenerów. Równolegle pracował z zespołami reprezentacyjnymi. Był członkiem szeregu kapitanatów na przestrzeni kilkunastu lat (1950–1964), często w roli trenera, zdarzało mu się jednak prowadzić kadrę samodzielnie (w roku 1952 oraz w latach 1963–1964).
Pracował również z zespołami ligowymi. Był trenerem m.in. Lechii Gdańsk, Polonii i Gwardii Warszawa, Ruchu Chorzów, ŁKS, GKS Katowice (w końcówce rundy jesiennej sezonu 1967/1968, w rundzie wiosennej sezonu 1968/1969 i w rundzie jesiennej sezonu 1969/1970, a następnie w sezonach 1973/1974 i 1974/1975.
W 1983 został członkiem honorowym PZPN[3].
Zmarł w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera K-7-59)[4].
Był mężem Ireny z d. Butka (1926–2017)[4].
PrzypisyEdytuj
- ↑ lechia.gda.pl
- ↑ Powstańcze Biogramy - Tadeusz Foryś, www.1944.pl [dostęp 2021-04-19] (pol.).
- ↑ pzpn.pl. [dostęp 2010-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-22)].
- ↑ a b Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze, www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2021-04-19] .
BibliografiaEdytuj
- Andrzej Gowarzewski Biało-czerwoni. Dzieje reprezentacji Polski, część II, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995 (14. część cyklu Encyklopedia piłkarska Fuji), s. 162.