Gran Teatro La Feniceteatr operowy w Wenecji, jego nazwa nawiązuje do mitycznego feniksa, który według wierzeń odradzał się z popiołów. Feniks jest również symbolem tego teatru.

Gran Teatro La Fenice
Ilustracja
Fasada teatru
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Wenecja

Adres

Campo San Fantin, 1965, 30124 Venezia VE, Italia

Typ budynku

teatr

Styl architektoniczny

klasycystyczny

Architekt

Giannantonio Selva, Giovanni Battista Meduna i Tommaso Meduna

Rozpoczęcie budowy

1790

Ukończenie budowy

1792

Zniszczono

1836, 1996

Odbudowano

1836, 1996–2003

Właściciel

Gmina Wenecja

Położenie na mapie Wenecji
Mapa konturowa Wenecji, w centrum znajduje się punkt z opisem „Gran Teatro La Fenice”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, u góry znajduje się punkt z opisem „Gran Teatro La Fenice”
Położenie na mapie Wenecji Euganejskiej
Mapa konturowa Wenecji Euganejskiej, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Gran Teatro La Fenice”
Ziemia45°26′01,32″N 12°20′02,04″E/45,433700 12,333900
Strona internetowa
Feniks – symbol Gran Teatro La Fenice
Wnętrze La Fenice (2005)

Historia i etymologia nazwy edytuj

Nazwa teatru nie jest przypadkowa – sam teatr jest stosunkowo młody, jak na miasto związane z operą od jej początku, ale wybudowano go po pożarze teatru San Benedetto. Otwarcie La Fenice nastąpiło 16 maja 1792 roku, po półtorarocznej budowie, a pierwszym spektaklem była opera I giuochi d’Agrigento Giovanniego Paisiello. Budynek został wzniesiony według planów Giannantonia Selvy, które wybrano spośród 29 projektów nowego teatru. Budowa nie przebiegała bez przeszkód, podczas niej doszło do sporu sądowego z właścicielami gruntu, w wyniku którego wznoszące gmach towarzystwo teatralne musiało poszukać nowej lokalizacji pod tę inwestycję. Ostatecznie budynek stanął na wprost kościoła San Fantin, toteż jego klasycystyczna fasada została pomyślana jako kontrastująca w stosunku do architektury kościoła. Wewnątrz wybudowano pięć kondygnacji balkonowych, a w skład każdego z balkonów wchodziły 34 loże.

12 grudnia 1836 roku pożar zniszczył niemal całe wnętrze teatru. Ocalały jedynie mury zewnętrzne, foyer i tzw. sala apollińska. Podczas odbudowy przedstawienia odbywały się w Teatro Goldoni. 26 grudnia 1837 w La Fenice zainaugurowano po trwającym rok remoncie kolejny sezon operowy.

Po raz kolejny ogień zniszczył operę 29 stycznia 1996 roku. Winnymi podpalenia okazali się dwaj elektrycy Enrico Carella i jego kuzyn Massimiliano Marchetti. Opera została ponownie otwarta 14 grudnia 2003 roku. Koncert inauguracyjny poprowadził Riccardo Muti, zabrzmiały wtedy dzieła Beethovena, Strawinskiego, Caldary i Wagnera.

Bardzo szybko od momentu swego powstania teatr będąc największym teatrem operowym w mieście, które obok Florencji czy Mantui było kolebką opery, stał się nie tylko najlepszym teatrem w Wenecji czy czołowym we Włoszech, ale również jedną z najlepszych scen operowych na świecie. Wielu kompozytorów pisało swoje dzieła właśnie z myślą o La Fenice.

Premiery edytuj

Bibliografia edytuj

  • Kronika Opery, Marian B Michalik (red.), Jolanta M Michasiewicz (red.), Warszawa: Wydawnictwo KRONIKA, 1993, ISBN 83-900331-7-8, OCLC 69311058.

Linki zewnętrzne edytuj