Technologia haptyczna
Technologia haptyczna (ze stgr. ἁπτικός haptikós – „dotykalny, dotykowy”) – technologia wykorzystująca mechaniczne komunikowanie się z użytkownikami poprzez zmysł dotyku przy użyciu zmieniających się sił, wibracji i ruchów.
Cechy haptyczne (dotykalne) obiektów odnosić się mogą, prócz związanych z nimi sił, wibracji bądź ruchów, także do innych ich właściwości materialnych, np. do porowatości.
Zastosowania edytuj
Współcześnie technologie haptyczne wykorzystywane są m.in. do kontroli powierzchni sterowych w samolotach, gdzie przy użyciu specyficznych urządzeń – zwanych w tym zastosowaniu urządzeniami fly-by-wire – pilot ma możliwość kierowania maszyną poprzez dobór odpowiedniej siły mechanicznej przykładanej przezeń do elementów sterujących, pomimo że elementy te nie są połączone żadnymi mechanicznymi cięgłami z samymi sterami znajdującymi się na skrzydłach i statecznikach. Inne zastosowania technologii haptycznej spotykane są w robotyce, w zaawansowanych systemach sterowania maszynami, a także w kontrolerach gier komputerowych itp.
Inną odmianą zastosowań technologii haptycznych jest stosowanie do oznakowania nawierzchni dróg (jezdni, ścieżek rowerowych i chodników) oprócz widocznych (białych lub kolorowych) linii także wystających nad powierzchnię jezdni elementów, które w razie najechania na nie wywołują wyczuwalne wibracje układu kierowniczego pojazdu (na chodnikach nierówności tego rodzaju wyczuwalne są pod podeszwami stóp i ułatwiają np. niewidomym utrzymanie bezpiecznego toru przejścia).
Linki zewnętrzne edytuj
- „haptyczny”. slownik-online.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-03)]. w Słowniku wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych Władysława Kopalińskiego
- „haptyczny”. portalwiedzy.onet.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-16)]. w Encyklopedii Onet