Theodor Hartig

niemiecki leśnik i biolog

Theodor Hartig (ur. 21 lutego 1805 w Dillenburgu, zm. 26 marca 1880 w Brunszwiku) – niemiecki leśnik i biolog.

Theodor Hartig
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 lutego 1805
Dillenburg

Data i miejsce śmierci

26 marca 1880
Brunszwik

Zawód, zajęcie

leśnik, biolog

Alma Mater

Uniwersytet Humboldtów w Berlinie

Życiorys

edytuj

Theodor Hartig był synem agronoma. Po ukończeniu studiów na Uniwersytecie Berlińskim i dwuletniej służbie leśniczej, w 1831 roku został mianowany adiunktem na tym samym uniwersytecie. Siedem lat później przeszedł do służby w Brunszwiku, gdzie przez prawie czterdzieści lat (1838–1877) był kierownikiem i profesorem wydziału leśnictwa w miejscowej politechnice Carolinum, oraz członkiem centralnego wydziału leśnictwa. W 1832 roku został członkiem Leopoldiny[1].

Jego syn Robert Hartig również został leśnikiem i naukowcem[1].

Praca naukowa

edytuj

T. Hartig jako pierwszy zbadał i opisał rurki sitowe w wiązkach przewodzących drzew. Napisał wiele prac naukowych. Niektóre z nich[1]:

  1. 1840. Über die Familie der Gallwespen, Zeitschrift für die Entomologie, ed. von E.F. Germar, 2: 176–209
  2. 1841. Erster Nachtrag zur Naturgeschichte der Gallwespen, Zeitschrift für die Entomologie, ed. von E.F. Germar, 3: 322–358
  3. 1843. Zweiter Nachtrag zur Naturgeschichte der Gallwespen, Zeitschrift für die Entomologie, ed. von E.F. Germar, 4: 395–422
  4. 1851. Vergleichende Untersuchungen über den Ertrag der Rotbuche (2nd ed.)
  5. 1860. Die Aderflügler Deutschlands (2nd ed.)
  6. 1866. Forstwissenschaftliches Examinatorium den Waldbau betreffend
  7. 1878. Anatomie und physiologie der holzpflanzen, Dargestellt in der entstehungsweise und im entwickelungsverlaufe der einzelzelle, der zellsysteme, der pflanzenglieder und der gesammtpflanze

Opisał nowe gatunki grzybów i roślin oraz owadów. W naukowych nazwach utworzonych przez niego taksonów dodawane jest jego nazwisko Hartig[2]. Uczczono go nazywając tworzone podczas ektomykoryzy przez grzyby strzępki siecią Hartiga[3].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Hans-Joachim Weimann, Theodor Hartig. in: Biographien bedeutender hessischer Forstleute, Georg-Ludwig-Hartig-Stiftung & J. D. Sauerländer, Wiesbaden und Frankfurt am Main 1990, ISBN 3-7939-0780-5.
  2. Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2020-06-12] (ang.).
  3. Nichola P. Money, Mushroom, Oxford: Oxford University Press, 2011, s. 71.