Torpedowce typu Gondul

typ szwedzkich torpedowców

Torpedowce typu Gondulszwedzkie torpedowce z końca XIX wieku. W 1894 roku w stoczni Örlogsvarvet(inne języki) w Karlskronie zbudowano dwa okręty tego typu. Torpedowce weszły w skład Svenska marinen w tym samym roku. W 1918 roku oba okręty zostały przeklasyfikowane na patrolowce, a z listy floty zostały skreślone w 1926 roku.

Torpedowce typu Gondul
Ilustracja
Model torpedowca „Gondul” w Sjöhistoriska museet(inne języki) w Sztokholmie
Kraj budowy

 Szwecja

Użytkownicy

 Svenska marinen

Stocznia

Örlogsvarvet(inne języki), Karlskrona

Wejście do służby

1894

Wycofanie

1926

Zbudowane okręty

2

Okręty w służbie

0

Dane taktyczno-techniczne[1][2]
Wyporność

normalna: 69 ton
pełna: 86 ton

Długość

38,58 metra

Szerokość

4,25 metra

Zanurzenie

2,05 metra

Napęd

1 maszyna parowa o mocy 850 KM
1 kocioł, 1 śruba

Prędkość

19,5 węzła

Załoga

18

Uzbrojenie

2 działka kal. 25 mm
2 wt kal. 381 mm

Projekt i budowa

edytuj

Torpedowce 1. klasy(inne języki) typu Gondul zbudowane zostały w krajowej stoczni Örlogsvarvet(inne języki) w Karlskronie[1][2]. Nieznana jest data położenia stępek jednostek, a ich wodowanie odbyło się w 1894 roku[2][3].

Torpedowce typu Gondul[1]
Okręt Stocznia Położenie stępki Wodowanie Wejście do służby Los
„Gondul” (V21) Örlogsvarvet ? 1894 1894 wycofane w 1926
„Gudur” (V22)

Dane taktyczno–techniczne

edytuj

Okręty były torpedowcami o długości całkowitej 38,58 metra, szerokości całkowitej 4,25 metra i zanurzeniu 2,05 metra[1][2]. Wyporność normalna wynosiła 69 ton, zaś pełna 86 ton[1][3]. Napędzane były przez jedną pionową maszynę parową o mocy 850 KM, do której parę dostarczał jeden kocioł[1][2]. Maksymalna prędkość napędzanych jedną śrubą jednostek wynosiła 19,5 węzła[1][2]. Zapas zabieranego węgla wynosił 15 ton[4].

Uzbrojenie artyleryjskie jednostek składało się z dwóch pojedynczych działek kalibru 25 mm K/60 M84 L/57[1]. Okręty wyposażone były w dwie pojedyncze wyrzutnie torped kalibru 381 mm: jedną stałą na dziobie i obracalną na pokładzie[1][2].

Załoga pojedynczego okrętu składała się z 18 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][a].

Służba

edytuj

Oba torpedowce typu Gondul („Gondul” i „Gudur”) zostały wcielone do służby w Svenska marinen w 1894 roku[1]. W 1918 roku okręty zostały przeklasyfikowane na patrolowce, w związku z czym zdemontowano z nich wyrzutnie torpedowe[1][5]. Jednostki utraciły wówczas nazwy i pływały pod oznaczeniem Vedettbåt n:r 21–22[1][3]. Okręty zostały wycofane ze służby w 1926 roku[1][3].

  1. Leyland 1900 ↓, s. 310 podaje, że załoga liczyła 16 osób.

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Conway’s All the World’s Fighting Ships 1860–1905. Robert Gardiner, Roger Chesneau, Eugene M. Kolesnik (red.). New York: Mayflower Books Inc., 1979. ISBN 0-8317-0302-4. (ang.).
  • Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. Robert Gardiner, Randal Gray (red.). London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Ivan Gogin: GONDUL 1st class torpedo boats (1894). Navypedia. [dostęp 2024-06-12]. (ang.).
  • The Naval Annual, 1900. J. Leyland (red.). Portsmouth: J. Griffin and Co., 1900. (ang.).