Towarzystwo Sowiogórskie
Towarzystwo Sowiogórskie (niem. Eulengebirgsverein EGV) – niemieckie Towarzystwo Gór Sowich działające w Górach Sowich od 1882 roku, które w późniejszym okresie przyjęło nazwę Związek Towarzystw Górskich na Wielkiej Sowie (niem. Verband der Gebirgsvereine an der Eule).
Towarzystwo swoją działalność skupiało głównie na popularyzowaniu walorów Gór Sowich, w których upowszechniało turystykę, prowadziło intensywne prace związane z udostępnianiem i zagospodarowaniem turystycznym Gór Sowich, znakując i wytyczając szlaki turystyczne, udostępniając atrakcyjne miejsca do zwiedzania, budując punkty i wieże widokowe oraz gospody góralskie zbliżone do dzisiejszych schronisk, miejsca odpoczynku, wydając mapy i przewodniki turystyczne Gór Sowich. Towarzystwo prowadziło również działalność wydawniczą wydając czasopisma turystyczne: „Przyjaciel Gór Sowich” (Eulengebirgsfreund) i „Wychowawca Sowiogórski” (Der Wander im Eulengebirge) i działając nieprzerwanie do 1944 roku.
Historia
edytujPierwsze Towarzystwo Gór Sowich powstało w Dzierżoniowie 18 kwietnia 1882 roku[1]. Stowarzyszenie założyli miłośnicy regionu, turyści i znane osobistości Dzierżoniowa i okolic. Podobne terenowe sekcje stowarzyszenia powstały w 15 miejscowościach położonych w rejonie Gór Sowich. Istniejące drobne towarzystwa górskie z Głuszycy, Jedliny, Świdnicy oraz Dzierżoniowa i innych górskich miejscowości w 1883 roku powołały Związek Towarzystw Gór Sowich i Wałbrzyskich[2]. W 1893 r. odłączyły się towarzystwa związane z Wałbrzychem i Górami Wałbrzyskimi. W 1893 roku towarzystwo połączyło się z innymi organizacjami działającymi na terenie Gór Sowich tworząc Związek Towarzystw Górskich na Wielkiej Sowie (niem. Verband der Gebirgsvereine an der Eule).
Stowarzyszenie położyło podwaliny pod profesjonalną obsługę turystyczną w regionie Gór Sowich, staraniem Towarzystwa powstała gęsta sieć dróg górskich, znakowanych szlaków turystycznych, liczne wieże i punkty widokowe, miejsca odpoczynku, mostki, schrony, ujęcia źródełek itp. Stowarzyszenia górskie sfinansowały również wystawienie kilku pomników i tablic pamiątkowych, stanowiących formę podziękowania najwybitniejszym działaczom górskim. Ich zaangażowanie i ofiarność w dziele otwierania Gór Sowich na potrzeby turystów stanowiły wzór godny do naśladowania dla pozostałych członków organizacji górskich.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytujBibliografia
edytuj- Przerwa T., Richard Tamm – budowniczy wieży widokowej na Wielkiej Sowie, [w:] „Pielgrzymy” 2001. Informator krajoznawczy poświęcony Sudetom, Wrocław 2001
- Śnieżek T., Góry Sowie, Przewodnik, Wyd. „Rewasz”, Warszawa 2012. ISBN 88362460229.