Transmężczyzna

mężczyzna, którego płeć po urodzeniu została określona jako kobieca (używane z Property:P21 „płeć”)

Transmężczyzna (także trans-mężczyzna[1]) – mężczyzna, któremu przypisano płeć żeńską przy urodzeniu, i który żyje w zgodzie z odczuwaną przez niego męską tożsamością płciową[2][3][4][5][6][7]. Wielu transmężczyzn decyduje się na przeprowadzenie tranzycji chirurgicznej lub hormonalnej, lub na obie te metody (patrz terapia korekty płci), aby zmienić swój wygląd w sposób, który jest zgodny z ich tożsamością płciową lub który łagodzi dysforię płciową[8].

Chaz Bono, amerykański pisarz i aktywista transpłciowy

Definicja

edytuj

Pojęcie transmężczyzna jest używane jako skrót od słów „mężczyzna transseksualny” i „mężczyzna transpłciowy[9]. Jest to powszechnie określane jako typ kobieta/mężczyzna (K/M)[10] lub ang. female-to-male (FtM lub F2M)[11]. Transpłciowy mężczyzna to szeroki termin, który może obejmować każdego, komu przypisano płeć żeńską przy porodzie (ang. assigned female at birth, AFAB), ale kto identyfikuje się jako mężczyzna[12]. Z tego powodu termin ten może być nieprecyzyjny i nie zawsze opisuje poszczególne tożsamości i doświadczenia[13]. Transmęski jest ogólnym, szerszym określeniem dla osób, które były AFAB, ale identyfikują się jako osoby bliższe męskiej stronie spektrum płci[14][15][16].

Proces tranzycji

edytuj
 
Osoba nosząca spłaszczak, od przodu
Główny artykuł: Tranzycja płciowa.

Transmężczyźni mogą szukać interwencji medycznych, takich jak hormony i operacje, aby ich ciała były jak najbardziej zgodne z ich płcią. Jednak wielu mężczyzn transpłciowych i transseksualnych nie może lub nie chce poddać się operacji, lub hormonalnej terapii zastępczej. Metaanaliza z 2009 r. daje przesłanki na rzecz tezy, że tranzycja poprawia rokowania i jakość życia osób transseksualnych, z zastrzeżeniem niskiej jakości dostępnych badań[17]. Według siódmego wydania standardów WPATH (2011), do chirurgicznego dostosowania płci kwalifikują się osoby pełnoletnie, z diagnozą dysforii i dwiema dodatkowymi opiniami profesjonalistów opieki zdrowia psychicznego, po 12 miesiącach terapii hormonalnej oraz życia w roli płciowej zgodnej z doświadczaną tożsamością[18].

Wielu z tych mężczyzn, którzy nie przeszli mastektomii, decyduje się na spłaszczanie piersi. Istnieje kilka różnych metod spłaszczania, w tym zastosowanie biustonoszy sportowych lub specjalnie wykonanego spłaszczaka (ang. binder). Taśmy lub bandaże, choć często przedstawiane w kulturze popularnej, nie powinny być nigdy używane do spłaszczania, ponieważ zaciskają się w trakcie zużycia i ściskają klatkę piersiową, co może prowadzić do urazów[19].

Demografia

edytuj

Dotychczasowe badania nie pozwalają na dokładne określenie, jak często występuje taka niezgodność tożsamości; literatura podawała takie szacunki, jak 12,3 na 100 tys. osób, oraz niższe: 1 na 30 tys. – 200 tys.[18][20] Badania te opierały się na nielosowych próbach z populacji niewielkich regionów geograficznych, i różniły się kryteriami klasyfikacji uczestników, wymagając np. diagnozy medycznej. Według Conway, w Stanach Zjednoczonych stosunek liczby transmężczyzn do ogólnej populacji jest niejasny, ale szacunki mieszczą się w przedziale od 1:2000 do 1:100 000[21][22]. Opublikowana w 2015 analiza spisu ludności USA z 2010 r. sugeruje, że w rejestrze dokonano od jego powstania w 1936 około 58 000 zmian imion, które odpowiadały zmianie płci kobiecej na męską (i 135 367 zmian imion pomiędzy płciami w ogóle), chociaż tylko 7500 z tych osób zmieniło również płeć metrykalną[23].

Sytuacja społeczna

edytuj

Transmężczyźni mogą być ofiarami przestępstw seksualnych, włączając w to przypadki gwałtu, czasami z zamiarem zmiany ekspresji płciowej i/lub seksualności transmężczyzn; jest to tzw. gwałt korekcyjny. W artykule opublikowanym w Bangkok Post w 2016 r. jeden z badaczy stwierdził:

„W przeciwieństwie do Republiki Południowej Afryki, gdzie gwałt na tle homofobicznym jest zjawiskiem powszechnym, przy tendencjach wzrostowych, jako że wielu mężczyzn nadal chce przemocą zmusić transseksualistów do porzucenia swojej tożsamości płciowej, w Tajlandii nie ma oficjalnych sondaży ani badań na ten temat. [....] Ostatnio pojawiło się kilka klipów wideo pokazujących gwałt na osobach transpłciowych”.

Ponadto, artykuł opowiadał o dwóch przypadkach gwałtu na transmężczyznach w Tajlandii oraz o twierdzeniu, że „wydaje się, że całkiem sporo osób [w Tajlandii] twierdzi, że słyszało lub wiedziało o takich przypadkach w swoich społecznościach”[24].


Z tym tematem związana jest kategoria: Transmężczyźni.

Przypisy

edytuj
  1. Anna Kłonkowska, ’Kobiety z wyboru’. O społecznym wykluczeniu trans-kobiecości [‘Women by Choice’. About the Social Exclusion of Trans-Women], „Społecznie wykluczeni. Niewygodni, nienormatywni, nieprzystosowani, nieadekwatni [The Socially Excluded. Inconvenient, Non-normative, Inappropriate, Inadequate]” [dostęp 2019-08-14] (ang.).
  2. Nicholas M. Teich, Transgender 101: A Simple Guide to a Complex Issue, Columbia University Press, 13 marca 2012, s. 16, ISBN 978-0-231-50427-0 [dostęp 2019-06-11], Cytat: „transmen are men who were labeled female at birth” (ang.).
  3. Definition of TRANS MAN [online], www.merriam-webster.com [dostęp 2022-07-31] (ang.).
  4. Mateusz Król, (Nie)widzialność osób transpłciowych w Polsce, „Chorzowskie Studia Polityczne” (nr 14 Gender w naukach społecznych – poszukiwania), 2017, s. 163–180, ISSN 2080-752X [dostęp 2019-06-11] [zarchiwizowane z adresu 2023-02-18], Cytat: „transmężczyzna – osoba transpłciowa, oznaczona po urodzeniu jako kobieta, którą charakteryzuje męska tożsamość płciowa. Transmężczyźni często (choć nie zawsze) podejmują kroki w kierunku skorygowania swojego ciała lub uzgodnienia płci prawnej w kierunku męskim (K/M, FTM)” (pol.).
  5. Anna Kłonkowska, (Trans)mężczyźni (trans)kobiety i seksualność. O społecznym konstruowaniu seksualności w odniesieniu do osób transpłciowych, [w:] Wiktor Dynarski, Anna M. Kłonkowska, Poza schematem: społeczny konstrukt płci i seksualności, Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2016, ISBN 978-83-7865-446-9, OCLC 979251053 [dostęp 2019-06-11].
  6. Katarzyna Zawadzka, Płeć jako temat polityki na przykładzie regulacji prawnych dotyczących tożsamości płci, „Chorzowskie Studia Polityczne” (nr 14 Gender w naukach społecznych – poszukiwania), 2017, s. 147–162, ISSN 2080-752X [dostęp 2019-06-11] [zarchiwizowane z adresu 2023-02-18], Cytat: „Przyjmuje się wyróżnianie wśród osób transseksualnych: transmężczyzn oraz transkobiety. Transmężczyźni określani są tak zwanym typem K/M, co oznacza osoby posiadające płeć biologiczną kobiety, a mające poczucie męskiej tożsamości psychicznej.” (pol.).
  7. Trans men – Scottish Trans Alliance [online], www.scottishtrans.org [dostęp 2020-03-18] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-12].
  8. Emily Bariola i inni, Demographic and Psychosocial Factors Associated With Psychological Distress and Resilience Among Transgender Individuals, „American Journal of Public Health”, 105 (10), 2015, s. 2108–2116, DOI10.2105/AJPH.2015.302763, ISSN 1541-0048, PMID26270284, PMCIDPMC4566567 [dostęp 2019-06-08].
  9. Answers to Your Questions About Transgender People, Gender Identity, and Gender Expression [online], www.apa.org [dostęp 2019-06-08] (ang.).
  10. Tomasz Jakubowski, Transmęskości – studia przypadku osób transpłciowych typu K/M, „Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne” (3(26)), 2017, s. 183–195, ISSN 1898-8431 [dostęp 2019-06-08] (pol.).
  11. William B. Swann i inni, Fusion with the Cross-Gender Group Predicts Genital Sex Reassignment Surgery, „Archives of Sexual Behavior”, 44 (5), 2015, s. 1313–1318, DOI10.1007/s10508-014-0470-4, ISSN 1573-2800, PMID25666854 [dostęp 2019-06-08].
  12. Rebecca Carabez i inni, Does your organization use gender inclusive forms? Nurses’ confusion about trans* terminology, „Journal of Clinical Nursing”, 24 (21–22), 2015, s. 3306–3317, DOI10.1111/jocn.12942, ISSN 1365-2702, PMID26263919 [dostęp 2019-06-09].
  13. Hudson’s Guide: FTM Basics: Terminology [online], www.ftmguide.org [dostęp 2019-06-09].
  14. Trevor MacDonald i inni, Transmasculine individuals’ experiences with lactation, chestfeeding, and gender identity: a qualitative study, „BMC Pregnancy and Childbirth”, 16 (1), 2016, s. 106, DOI10.1186/s12884-016-0907-y, ISSN 1471-2393 [dostęp 2019-06-09].
  15. Definition of transmasculine [online], www.dictionary.com [dostęp 2019-06-09] (ang.).
  16. Ashley Mardell, The ABC’s of LGBT+, Coral Gables, Florida: Mango, 24 listopada 2016, s. 98, ISBN 978-1-63353-409-4, OCLC 962263268 [dostęp 2019-06-09].
  17. Mohammad Hassan Murad i inni, Hormonal therapy and sex reassignment: a systematic review and meta-analysis of quality of life and psychosocial outcomes, „Clinical Endocrinology”, 72 (2), 2010, s. 214–231, DOI10.1111/j.1365-2265.2009.03625.x [dostęp 2019-06-09] (ang.).
  18. a b Anna Elander i inni, The 2011 WPATH Standards of Care and Penile Reconstruction in Female-to-Male Transsexual Individuals [online], Advances in Urology, 2012 [dostęp 2019-06-09] (ang.).
  19. Maria Cristina Meriggiola, Giulia Gava, Endocrine care of transpeople part I. A review of cross-sex hormonal treatments, outcomes and adverse effects in transmen, „Clinical Endocrinology”, 83 (5), 2015, s. 597–606, DOI10.1111/cen.12753, ISSN 1365-2265, PMID25692791 [dostęp 2019-06-09].
  20. Antonio Becerra-Fernández i inni, Prevalence, Incidence, and Sex Ratio of Transsexualism in the Autonomous Region of Madrid (Spain) According to Healthcare Demand, „Archives of Sexual Behavior”, 46 (5), 2017, s. 1307–1312, DOI10.1007/s10508-017-0955-z, ISSN 1573-2800, PMID28224311 [dostęp 2019-06-09].
  21. Estimating the Prevalence of Transsexualism [online], ai.eecs.umich.edu [dostęp 2019-06-09].
  22. There are more of us than you think [online], www.advocate.com, 12 maja 2006 [dostęp 2019-06-09] (ang.).
  23. Likely Transgender Individuals in U.S. Federal Administrative Records and the 2010 Census [online], census.gov, maj 2015 [dostęp 2019-06-09] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-12].
  24. Bangkok Post Public Company Limited, Trans community still faces violence [online], bangkokpost.com, 17 maja 2016 [dostęp 2019-06-09].