Tulniki
Tulniki – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie parczewskim, w gminie Siemień[5][6].
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
83 |
| Kod pocztowy |
21-220[4] |
| Tablice rejestracyjne |
LPA |
| SIMC |
0019360[5] |
Położenie na mapie gminy Siemień  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu parczewskiego  | |
 51°36′12″N 22°46′51″E/51,603333 22,780833[1]
| |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.
Wieś stanowi sołectwo w gminie Siemień[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 174 mieszkańców[8].
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Przemienienia Pańskiego w Siemieniu.
Historia edytuj
Wieś notowana w początkach XV wieku w roku 1409 jako „Tulniky”, 1466 „Tulnyki”, 1531 „Thulnik”, stanowiła własność szlachecką, w roku 1409 posesorem zastawnym była za 30 grzywien Małgorzata ze Spiczyna. W roku 1482 w działach występuje Tomasz Tulnicki po nim w 1468 urodzony Łazarz i Stanisław z Tulnik. W księgach poborowych w roku 1531 odnotowano pobór z 2 łanów i 2 młynów. W 1533 pobór z 2 łanów młyna o 1 kole i folusza[9].
W wieku XIX Tulniki opisno jako wieś i folwark nad jeziorem tej nazwy w powiecie radzyńskim, gmina Siemień, parafii Czemierniki, odległe 22 wiorsty od Radzynia, ma 25 domy 157 mieszkańców 1680 mórg gruntu. W roku 1827 było 16 domy 167 mieszkańców podległość parafialna w Parczewie. Tulniki wchodziły w skład dóbr Siemień. Folwark Tulniki z nomenklaturą Władysławów w roku 1868 został oddzielony od dóbr Siemień, rozległość mórg 1220 w tym: grunty orne i ogrody mórg 274, łąk mórg 129, past. mórg 59, lasu mórg 481, przestrzenie sporne mórg 246, nieużytki mórg 31; budynków z drewna 12, las nieurządzony, młyn[10].
Według registru poborowego powiatu lubelskiego z r. 1531 wieś Tulniki, w parafii Czemierniki miała 2 łany i 2 młyny. W roku 1676 Jan Sieniński i Branicki płacą pogłówne od siebie natomiast Stępkowska od siebie, 1 osoby z rodziny, 2 głów szlachty, 7 sług dworskich i 35 poddanych (Pawiński, Małopolska, 350 i 16a)[10].
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 141521
- ↑ Wieś Tulniki w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-06-02], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-06-02].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1302 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-03-23].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Siemień. Urząd Gminy Siemień. [dostęp 2016-08-25].
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Tulniki, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.
- ↑ a b Tulniki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 617.