Turak liliowoczuby
Turak liliowoczuby[5], turako lilioczuby (Tauraco hartlaubi) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny turakowatych (Musophagidae). Występuje w Afryce Wschodniej – Kenii, wschodniej Ugandzie i północnej Tanzanii[2]. Monotypowy[2][6]. Nie jest zagrożony wyginięciem. Charakterystyczne dla tego i kilku spokrewnionych z nim gatunków jest występowanie w piórach unikatowych barwników: zielonej turakowerdyny i czerwonej turacyny, której nie mają prawie żadne inne zwierzęta[7]. Ze wszystkich gatunków turakowatych turak liliowoczuby najlepiej znosi niewolę i obecność człowieka, przez co jest najchętniej hodowanym ptakiem z tej rodziny[8].
| Tauraco hartlaubi[1] | |||
| (Fischer & Reichenow, 1884) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
turak liliowoczuby | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
- Opis gatunku
Gatunek podobny z wyglądu do turaka białouchego, z którym jest łączony w jeden nadgatunek[9]. Upierzenie kolorowe: spód tułowia, grzbiet i szyja zielone, pokrywy skrzydłowe i ogon fioletowe, lotki czerwone (widoczne w locie), czub niebieskoczarny, przed i za okiem białe miejsca. Jasny dziób ma czerwony koniec. Skrzydła dość krótkie, zaokrąglone, ogon długi. Charakterystyczny, donośny głos turaka przypomina ochrypłe szczekanie[7].
- Średnie wymiary
Długość ciała 40–44 cm, długość skrzydła 15,5–18 cm, masa ciała 195–275 g[8].
- Biotop
- Wyżynne lasy oraz gęste zadrzewienia nadrzeczne. Występuje na wysokości od 1400 do 3250 m n.p.m.[8]
- Pożywienie
- Jagody drzew i krzewów iglastych, inne owoce. Dodatkowo gąsienice, motyle, chrząszcze, zwłaszcza w okresie lęgowym[7].
- Rozmnażanie
- Tokujące samce wykonują popisy, rozkładając i składając czub oraz skrzydła i zadzierając ogon. Para zakłada gniazdo 2,5 do 8 metrów nad ziemią, w gęstwinie. Samica składa 2 jaja, które przez 22–23 dni wysiadują obydwoje rodzice. Młode wykluwają się pokryte czarnym puchem. Pozostają w gnieździe około 17–18 dni, gdzie są karmione przez rodziców zwróconym przez nich pokarmem. Potem zaczynają się wspinać po sąsiednich gałęziach i drzewach, choć latać zaczynają od 28 dnia życia[8].
- Status
- Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje turaka liliowoczubego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako dość pospolity, lokalnie bardzo liczny. Trend liczebności populacji oceniany jest jako spadkowy ze względu na polowania[4].
Przypisy edytuj
- ↑ Tauraco hartlaubi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Hartlaub’s Turaco (Tauraco hartlaubi). IBC: The Internet Birds Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-01)]. (ang.).
- ↑ a b c D. Lepage: Hartlaub's Turaco Tauraco hartlaubi. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2023-01-02]. (ang.).
- ↑ a b Tauraco hartlaubi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Musophaginae Lesson, 1828 - turaki (Wersja: 2015-09-04). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-05-17].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v12.2). [dostęp 2023-01-02]. (ang.).
- ↑ a b c Mały słownik zoologiczny. Ptaki T.II. Przemysław Busse (red.). Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 304. ISBN 83-214-0043-4.
- ↑ a b c d Hartlaub’s Turacos. Avian Web. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-25)]. (ang.).
- ↑ Hartlaub’s Turaco. Turacos.org. [dostęp 2012-02-22]. (ang.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).