Znakowy typ danych

Znakowy typ danych (ang. character data type) – typ danych stosowany w wielu językach programowania, reprezentujący jeden znak tekstu.

Realizacja i właściwości

Typ znakowy jest realizowany poprzez określony kod znaku, w zależności od implementacji może to być ASCII, EBCDIC, Unicode lub inny. Zapis konkretnej wartości typu znakowego w kodzie źródłowym dokonuje się za pomocą literału znakowego. W takich językach jak C czy C++, typ znakowy to po prostu 1-bajtowa liczba całkowita ze znakiem, w przypadku typu signed char, lub bez znaku, dla typu unsigned char. Natomiast w Pascalu, typ znakowy nie jest typem liczbowym i do konwersji typu używa się funkcji Asc lub Chr.

Popularne implementacje

Java

• char

C/C++

• char
• signed char
• unsigned char

Fortran

• character

Pascal

• char

Przykłady zastosowań

Przykład w C

Przykładowe działania na zmiennej typu char:

#include <stdio.h>

char abs(char c_char)
{
   if (c_char >= 0)
   {
      return c_char;
   }
   return -c_char;
}

int main()
{
   char c_znak;
   c_znak = 'a';
   /* widzimy, że znak jest zapisany jako liczba. */
   printf("Znak %c = %d.\n", c_znak, c_znak);
   /* prosta operacja: */
   c_znak+= 4; // zwiększenie znaku o 4
   printf("Po zwiększeniu o 4, znak %c = %d.\n", c_znak, c_znak);
   /* różnica dwóch znaków: */
   char c_znak2 = 'o';
   printf("między znakami %c (%d) a %c (%d) jest %d różnicy.\n",
      c_znak, c_znak, c_znak2, c_znak2, abs(c_znak - c_znak2));
   /* inne zastosowanie typu char (proste obliczenia arytmetyczne): */
   for (unsigned char i = 0; i < 16; ++i)
   {
      printf("%d * %d + 2 = %d\n", i, i, i * i + 2);
   }
}

Wynik działania:

Znak a = 97.
Po zwiększeniu o 4, znak e = 101.
Między znakami e (101) a o (111) jest 10 różnicy.
0 * 0 + 2 = 2
1 * 1 + 2 = 3
2 * 2 + 2 = 6
3 * 3 + 2 = 11
4 * 4 + 2 = 18
(...)

Przykład w Fortranie

Przykład (zmienna buffer o długości 128 B):

 character*(128) buffer

 buffer = 'abc'
 l = len(buffer) 
 buffer = buffer(:l) + 'cdef '
 l = len(buffer)
 buffer = buffer(:3) // ' xyx ' // buffer(4:) // ' pqr   '
 print *, '#' // buffer(:len(buffer))// '#'

Wynik działania - na wyjściu zobaczymy:

 #abc xyx cdef  pqr   #

Powyżej wykorzystano:

1. standardową funkcję len określającą pozycję od lewej ostatniego znaku różnego od NUL (chcąc odrzucić końcowe spacje należy użyć funkcji len_trim)
2. tworzenie wycinka zmiennej var typu character:
   • znaki nr m do n (włącznie): var(m:n)
   • od początku do nr n włącznie: var(:n)
   • od znaku nr m do końca: var(m:)
3. konkatenację łańcuchów: operator // lub +

Zobacz też

• plik tekstowy