Wikipedia

Tyron Woodley

Tyron Lakent Woodley (ur. 17 kwietnia 1982 w Ferguson) – amerykański zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA), były mistrz Ultimate Fighting Championship w wadze półśredniej z 2016 roku.

Tyron Woodley
Ilustracja
Woodley w 2016
Pełne imię i nazwisko

Tyron Lakent Woodley

Pseudonim

The Chosen One

Data i miejsce urodzenia

17 kwietnia 1982
Ferguson

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

175 cm

Masa ciała

77 kg

Styl walki

boks zapasy

Debiut

2006

Federacja

UFC

Kategoria wagowa

półśrednia

Klub

American Top Team ATT Evolution

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

27

Zwycięstwa

19

Przez nokauty

7

Przez poddania

5

Przez decyzje

7

Porażki

7

Remisy

1

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 22.11.2021.
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Wczesne życie edytuj

Urodził się i wychował w Ferguson w stanie Missouri. Był jedenastym z trzynaściorga dzieci, wychowywany przez matkę po tym, jak jego ojciec opuścił rodzinę w jego dzieciństwie. W liceum był sportowcem rywalizującym w futbolu amerykańskim i amatorskich zapasach[1]. Wygrał wtedy Mistrzostwa stanu Missouri 4A mężczyzn w 2000 roku w kategorii wagowej do 72,5 kg.

Po ukończeniu McCluer High School w 2000 roku uczęszczał na Uniwersytet Missouri i dołączył do ich programu zapaśniczego. Tam został dwukrotnym zdobywcą tytułu All-American; raz w 2003 r. i ponownie w 2005 r. Ukończył studia na uniwersytecie w 2005 roku na kierunku Ekonomia Rolnictwa[2].

Kariera MMA edytuj

Strikeforce i początki w UFC edytuj

W MMA zadebiutował 7 lutego 2009 pokonując Steve'a Schnidera[3]. W latach 2009-2012 był związany ze Strikeforce, notując tam bilans 8 zwycięstw (m.in. nad Tareciem Saffiedinem czy Paulem Daleyem) i tylko jednej porażki z Nathanem Marquardtem (w starciu o pas wagi półśredniej)[3][4]. Na początku 2013, związał się z Ultimate Fighting Championship. W debiucie dla UFC, 2 lutego 2013 znokautował byłego mistrza IFL Jaya Hierona. W kolejnych latach notował zwycięstwa nad Joshem Koscheckiem czy byłym mistrzem WEC Carlosem Conditem[5] oraz porażki z topowymi zawodnikami dywizji półśredniej Jakem Shieldsem[6] i Rorym MacDonaldem.

Mistrz wagi półśredniej i dalsze walki w UFC edytuj

Po pokonaniu na punkty zwycięzcy TUF'a Kelvina Gasteluma w styczniu 2015 otrzymał szanse walki o mistrzostwo UFC wagi półśredniej z Robbiem Lawlerem. Do walki doszło 30 lipca 2016 na UFC 201. Woodley znokautował obrońcę tytułu już w 2 minucie pojedynku i został nowym mistrzem[7].

12 listopada 2016 na UFC 205, zachował tytuł mistrzowski, remisując (47-47, 47-47, 48-47) z Stephenem Thompsonem[8], natomiast w rewanżu 4 marca 2017 pokonał Thompsona większościową decyzją sędziów (48-47, 48-47, 47-47)[9]. 29 lipca 2017 podczas UFC 214 jednogłośnie na punkty pokonał Brazylijczyka Demiana Maię[10].

8 września 2018 w Dallas obronił po raz czwarty tytuł UFC, pokonując przez poddanie Darrena Tilla w drugiej rundzie[3].

W piątej obronie swojego tytułu zmierzył się z Kamaru Usmanem 2 marca 2019 roku, w Co-Main Evencie gali UFC 235. Przegrał przez jednogłośną decyzję, kończąc swoje prawie trzyletnie panowanie jako mistrz wagi półśredniej[11].

Do rewanżowego starcia z Robbiem Lawlerem miało dojść 29 czerwca 2019 roku na UFC on ESPN 3, jednak 16 maja 2019 roku poinformowano, że Woodley doznał kontuzji ręki i został usunięty z walki[12].

W kolejnej walce miał zmierzyć się z Leonem Edwardsem 21 marca 2020 roku na gali UFC Fight Night: Woodley vs. Edwards, jednak ograniczenia związane z COVID-19 zmusiły jego rywala do wycofania się[13]. Gala miała zostać przeniesiona z Londynu do Stanów Zjednoczonych. Później wydarzenie zostało przesunięte na czas nieokreślony[14].

Później skrzyżował rękawice z Gilbertem Burnsem 30 maja 2020 roku i ponownie został zdominowany przez większość walki. Przegrał przez jednogłośną decyzję[15].

Na UFC on ESPN+ 36 walczył przeciwko Colby'emu Covingtonowi 19 września 2020 r. Przegrał przez techniczny nokaut w piątej rundzie, po tym jak poddał się z powodu kontuzji żeber[16][17].

27 marca 2021 roku na UFC 260 zmierzył się z Vicente Luque. Został poddany duszeniem Brabo w pierwszej rundzie[18]. Pojedynek nagrodzono bonusem za walkę wieczoru[19].

Kariera bokserska edytuj

Przed główną walką Jake'a Paula z Benem Askrenem na gali bokserskiej, był zaangażowany w zamieszki za kulisami z Jake'm Paulem i J'Leonem Love, gdzie został wyśmiany z powodu jego braku doświadczenia w boksie. Po tym, jak Paul znokautował Askrena, Woodley wyzwał Paula do walki. 31 maja 2021 r. pojawiła się wiadomość, że zadebiutuje w profesjonalnym walce bokserskiej przeciwko niemu 29 sierpnia 2021 r. Ostatecznie przegrał przez niejednogłośną decyzję. Jeden sędzia punktował 77-75 dla Woodleya, podczas gdy pozostali dwaj sędziowie 77-75 i 78-74 na korzyść rywala[20].

6 grudnia 2021 r. wskoczył na miejsce kontuzjowanego Tommy'ego Fury w walce z Jake'm Paulem. 18 grudnia były mistrz kategorii półśredniej UFC w pojedynku rewanżowym ponownie przegrał pojedynek. Został znokautowany w 6 rundzie pojedynku[21].

Życie prywatne i kariera aktorska edytuj

Ma czworo dzieci. Powiedział, że jego celem jest otwarcie pewnego dnia placówki non-profit dla trudnej młodzieży[22]. Kiedy jego rodzinne miasto Ferguson zaangażowało się w niepokoje społeczne po zastrzeleniu Michaela Browna, publicznie potępił zamieszki i grabieże, które miały miejsce[23].

Zajmował się aktorstwem w wolnym czasie i grał role zarówno w Straight Outta Compton, Kickboxer: Vengeance, jak i Sultan[24][25]. Pojawia się także w kilku scenach walki w Escape Plan 2: Hades[26]. Dodatkowo prowadzi podcast zatytułowany „Morning Wood with Deez Nutz” oraz cotygodniowy internetowy program w TMZ zatytułowany „The Hollywood Beatdown”[27]. Wystąpił również w 5 sezonie amerykańskiego serialu „Cobra Kai”.

Osiągnięcia edytuj

Mieszane sztuki walki: edytuj

Zapasy[28]: edytuj

  • National High School Coaches Association
    • 2000: NHSCA Senior All-American
  • Missouri State High School Activities Association
    • 1999, 2000: MSHSAA All-State
    • 1999: MSHSAA High School State Championship - 2. miejsce
    • 2000: MSHSAA High School State Championship - 1. miejsce
  • Real Pro Wrestling
    • 2006: regionalny mistrz Real Pro Wrestling

Lista zawodowych walk w MMA edytuj

Wynik Bilans Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 19-7-1   Vicente Luque (19-7-1) Poddanie (duszenie brabo) 1 3:56 UFC 260 27.03.2021   Las Vegas Bonus za walkę wieczoru, Co-Main Event
Przegrana 19-6-1   Colby Covington (15-2) TKO (kontuzja żeber) 5 1:19 UFC Fight Night: Covington vs. Woodley 19.09.2020   Las Vegas Main Event
Przegrana 19-5-1   Gilbert Burns (18-3) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC on ESPN: Woodley vs. Burns 30.05.2020   Las Vegas Main Event
Przegrana 19-4-1   Kamaru Usman (14-1) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC 235 02.03.2019   Las Vegas Stracił pas mistrzowski UFC w wadze półśredniej, Co-Main Event
Wygrana 19-3-1   Darren Till (17-0-1) Poddanie (duszenie brabo) 2 4:19 UFC 228 08.09.2018   Dallas Obronił pas mistrzowski UFC w wadze półśredniej, Bonus za występ wieczoru, Main Event
Wygrana 18-3-1   Demian Maia (25-6) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC 214 29.07.2017   Anaheim Obronił pas mistrzowski UFC w wadze półśredniej, Co-Main Event
Wygrana 17-3-1   Stephen Thompson (13-1-1) Decyzja (większościowa) 5 5:00 UFC 209 04.03.2017   Las Vegas Obronił pas mistrzowski UFC w wadze półśredniej , Main Event
Remis 16-3-1   Stephen Thompson (13-1) Remis (większościowy) 5 5:00 UFC 205 12.11.2016   Nowy Jork Zatrzymał pas mistrzowski UFC w wadze półśredniej, Bonus za walkę wieczoru, Co-Main Event
Wygrana 16-3   Robbie Lawler (27-10) KO (ciosy) 1 2:12 UFC 201 30.07.2016   Atlanta Zdobył pas mistrzowski UFC w wadze półśredniej, Bonus za występ wieczoru, Main Event
Wygrana 15-3   Kelvin Gastelum (11-0) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 UFC 183 31.01.2015   Las Vegas Limit umowny do 81,6 kg, Gastelum nie wykonał wagi, Co-Main Event
Wygrana 14-3   Dong Hyun Kim (19-2-1) TKO (ciosy) 1 1:01 UFC Fight Night: Bisping vs. Le 23.08.2014   Makau Bonus za występ wieczoru, Co-Main Event
Przegrana 13-3   Rory MacDonald (16-2) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 174 14.06.2014   Vancouver Co-Main Event
Wygrana 13-2   Carlos Condit (29-7) TKO (kopnięcie) 2 2:00 UFC 171 15.03.2014   Dallas Co-Main Event
Wygrana 12-2   Josh Koscheck (17-7) KO (ciosy) 1 4:38 UFC 167 16.11.2013   Las Vegas Bonus za nokaut wieczoru
Przegrana 11-2   Jake Shields (27-6-1) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 UFC 161 15.06.2013   Winnipeg
Wygrana 11-1   Jay Hieron (23-6) KO (ciosy) 1 0:36 UFC 156 02.02.2013   Las Vegas Debiut w UFC
Przegrana 10-1   Nate Marquardt (31-10-2) KO (łokcie i ciosy) 4 1:39 Strikeforce: Rockhold vs. Kennedy 14.07.2012   Portland Pojedynek o wakujący pas mistrzowski Strikeforce w wadze półśredniej, Co-Main Event
Wygrana 10-0   Jordan Mein (24-7) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 Strikeforce: Rockhold vs. Jardine 07.01.2012   Las Vegas
Wygrana 9-0   Paul Daley (27-10-2) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Strikeforce: Fedor vs. Henderson 30.07.2011   Hoffman Estates
Wygrana 8-0   Tarec Saffiedine (10-2) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Strikeforce Challengers: Woodley vs. Saffiedine 07.01.2011   Nashville Main Event
Wygrana 7-0   André Galvão (5-1) TKO (ciosy) 1 1:48 Strikeforce: Diaz vs. Noons II 09.10.2010   San Jose
Wygrana 6-0   Nathan Coy (8-2) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 Strikeforce Challengers: Lindland vs. Casey 21.05.2010   Portland Co-Main Event
Wygrana 5-0   Rudy Bears (10-3) Poddanie (duszenie trójkątne rękoma) 1 2:52 Strikeforce Challengers: Woodley vs. Bears 20.11.2009   Kansas City Main Event
Wygrana 4-0   Zach Light (6-8) Poddanie (dźwignia prosta na staw łokciowy) 2 3:38 Strikeforce Challengers: Kennedy vs. Cummings 25.09.2009   Bixby
Wygrana 3-0   Salvador Woods (2-5) Poddanie (duszenie brabo) 1 4:20 Strikeforce: Lawler vs. Shields 06.06.2009   Saint Louis Debiut w Strikeforce
Wygrana 2-0   Jeff Carstens (6-17) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 0:48 Respect Is Earned: Brotherly Love Brawl 30.04.2009   Oaks
Wygrana 1-0   Steve Schnider (11-16-1) TKO (poddanie po ciosach) 1 1:09 Headhunter Productions: The Patriot Act 1 07.02.2009   Columbia Debiut w zawodowym MMA

Lista walk w boksie edytuj

Wynik Rekord Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Czas Data Miejsce Uwagi
Przegrana 0-2   Jake Paul (4-0, 3 KO KO 6/8 2:12 18.12.2021   Tampa, Amalie Arena Main Event
Przegrana 0-1   Jake Paul (3-0, 3 KO) SD 8/8 3:00 28.08.2021   Cleveland, Main Event, Debiut w boksie

Legenda: TKO – techniczny nokaut, KO – nokaut, UD – jednogłośna decyzja, SD- niejednogłośna decyzja, MD – decyzja większości, PTS – walka zakończona na punkty, RTD – techniczna decyzja sędziów, DQ –dyskwalifikacja

Przypisy edytuj

  1. ↑ MUTIGERS.COM Tyron Woodley Bio - Official Athletic Site Official Athletic Site - Wrestling [online], web.archive.org, 6 grudnia 2014 [dostęp 2021-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-06].
  2. ↑ Sherdog.com, Sherdog Prospect Watch: Tyron Woodley [online], Sherdog [dostęp 2021-11-22].
  3. ↑ a b c sherdog.com: Statystyki i rekord MMA Tyrona Woodleya. sherdog.com. [dostęp 2017-07-30]. (ang.).
  4. ↑ 'Strikeforce: Rockhold vs. Kennedy' results: Champ Luke Rockhold decisions Tim Kennedy. mmajunkie.com, 15.07.2012. (ang.).
  5. ↑ Geno Mrosko: UFC 171 results: Carlos Condit injury gives Tyron Woodley TKO win. mmamania.com, 15.03.2014. (ang.).
  6. ↑ John Morgan: UFC 161 results/photos: Jake Shields outgrinds Tyron Woodley for upset split. mmajunkie.com, 16.06.2013. (ang.).
  7. ↑ W. Mrozowski: Tyron Woodley nowym mistrzem wagi półśredniej po znokautowaniu Lawlera w 1 rundzie. mmanews.pl, 31.07.2016. (pol.).
  8. ↑ W. Mrozowski: UFC 205: McGregor mistrzem dwóch kategorii wagowych, Woodley i Jędrzejczyk obronili pasy. mmanews.pl, 13.11.2016. (pol.).
  9. ↑ Tomasz Nowosielski: UFC 209: Woodley vs. Thompson 2 – wyniki na żywo. mmarocks.pl, 2017-03-04. [dostęp 2017-03-05]. (pol.).
  10. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz: UFC 214: Cormier vs. Jones 2 – wyniki na żywo. mmarocks.pl, 2017-07-29. [dostęp 2017-07-30]. (pol.).
  11. ↑ Krzysztof Kordys, Kamaru Usman nowym mistrzem UFC w wadze półśredniej! Woodley zdominowany! | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 3 marca 2019 [dostęp 2022-01-31] (pol.).
  12. ↑ Andrew Ravens, Tyron Woodley Pulls Out Of UFC Minneapolis Headliner [online], 17 maja 2019 [dostęp 2022-01-31] (ang.).
  13. ↑ Tyron Woodley, Leon Edwards set to headline UFC on ESPN+ 29 in London [online], MMA Junkie, 17 stycznia 2020 [dostęp 2022-01-31] (ang.).
  14. ↑ UFC postpones three events amid growing coronavirus outbreak [online], MMA Junkie, 16 marca 2020 [dostęp 2022-01-31] (ang.).
  15. ↑ Redakcja, UFC APEX. Tyron Woodley nie miał szans. Gilbert Burns pewnie wypunktował byłego mistrza [online], Sportowy24, 31 maja 2020 [dostęp 2022-01-31] (pol.).
  16. ↑ Krzysztof Kordys, Colby Covington wygrał z Tyronem Woodleyem! Cztery rundy dominacji i kontuzja byłego mistrza | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 20 września 2020 [dostęp 2022-01-31] (pol.).
  17. ↑ Twitter reacts to Colby Covington's dominant TKO of Tyron Woodley at UFC on ESPN+ 36 [online], MMA Junkie, 20 września 2020 [dostęp 2022-01-31] (ang.).
  18. ↑ Krzysztof Kordys, UFC 260: Vicente Luque rozbił i udusił Woodleya! Czwarta porażka z rzędu byłego mistrza (WIDEO) | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 28 marca 2021 [dostęp 2022-01-31] (pol.).
  19. ↑ UFC 260 bonuses: The new champ is among the $50,000 winners [online], MMA Junkie, 28 marca 2021 [dostęp 2022-01-31] (ang.).
  20. ↑ Tomasz Dębek, Jake Paul vs Tyron Woodley. Youtuber pokonał byłego mistrza UFC w boksie. Będzie rewanż w zamian za... upokarzający tatuaż? [online], Sportowy24, 30 sierpnia 2021 [dostęp 2021-11-22] (pol.).
  21. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz, Tyron Woodley nieprzytomny! Jake Paul nokautuje byłego mistrza UFC! (WIDEO) | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 19 grudnia 2021 [dostęp 2021-12-19] (pol.).
  22. ↑ Mailbag: Woodley on right path [online], sports.yahoo.com [dostęp 2021-11-22] (ang.).
  23. ↑ USA TODAY, UFC star Tyron Woodley 'outraged' by Ferguson violence [online], 27 listopada 2014.
  24. ↑ Tyron Woodley on Straight Outta Compton | UFC [online], www.ufc.com, 14 września 2018 [dostęp 2021-11-22] (ang.).
  25. ↑ 'Kickboxer Vengeance' Releases Teaser Trailer and Behind the Scenes Footage [online], www.vice.com [dostęp 2021-11-22] (ang.).
  26. ↑ Sylvester Stallone Signs On for "Escape Plan 3" as Titus Welliver, UFC Champ Tyron Woodley Join "Part 2" [online], The Tracking Board, 12 kwietnia 2017 [dostęp 2021-11-22] (ang.).
  27. ↑ Tyron Woodley details the shocking racist abuse he's received since becoming UFC champion [online], JOE.co.uk [dostęp 2021-11-22] (ang.).
  28. ↑ Biografia Tyrona Woodleya. tyronwoodley.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-04)]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tyron_Woodley&oldid=72209134”