U-66 (1940)

(Przekierowano z U-66 (1941))

U-66 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu IX C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1941 roku.

U-66
ilustracja
Historia
Stocznia

AG Weser, Brema

Położenie stępki

20 marca 1940

Wodowanie

10 października 1940

 Kriegsmarine
Wejście do służby

2 stycznia 1941

Zatopiony

6 maja 1944

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

nawodna 1120 ton,
podwodna 1232 tony

Długość

76,8 m
(kadłuba mocnego 58,7 m)

Szerokość

6,8 m
(kadłuba mocnego 4,4 m)

Zanurzenie

4,7 m na powierzchni
głębokość zanurzenia - 230 m

Napęd
2 silniki wysokoprężne MAN M9V40/46, 9-cylindrowe, 4400 KM (3300 kW)
2 silniki elektryczne SSW GU345/34, 1000 KM (735 kW)
Prędkość

18,3 w. na powierzchni
7,3 w. w zanurzeniu

Zasięg

12.000 Mm przy 10 w. na powierzchni
63 Mm) przy 4 w. w zanurzeniu

Uzbrojenie
4 dziobowe + 2 rufowe wyrzutnie torpedowe 533 mm, 22 torpedy (lub 44 min typu A, albo 66 typu B)
1 działo 105 mm,
1 działko 37 mm plot,
1 działko 20 mm plot
Załoga

48-56 osób

Historia edytuj

U-66 odbył dziewięć patroli bojowych, podczas których zatopił 33 jednostki o łącznej pojemności 200.021 BRT i uszkodził dwie (22.674 BRT); dodatkowo uszkodził (za pomocą min) dwa brytyjskie kutry torpedowe. Jedną z ofiar U-Boota był polski frachtowiec „Rozewie” (766 BRT), zatopiony 6 sierpnia 1942 roku (wcześniej atakowany za pomocą artylerii przez U-155). Po storpedowaniu U-66 wynurzył się i wziął do niewoli kapitana statku Jerzego Lewandowskiego.

U-66 został zatopiony 6 maja 1944 roku na zachód od Wysp Zielonego Przylądka. Wykryty przez samolot Avenger z lotniskowca eskortowego USS „Block Island”, został zaatakowany ogniem artyleryjskim i staranowany przez niszczyciel eskortowy USS „Buckley”. Okręty pozostawały szczepione przez kilka minut, w tym czasie niektórzy członkowie załogi U-66 przedostali się na pokład niszczyciela; część z nich została zastrzelona, ponieważ wzięto to za próbę abordażu. Łącznie zginęło 24 członków załogi U-Boota.

Bibliografia edytuj