Uli Jon Roth

niemiecki gitarzysta rockowy, m.in. ''Scorpions''

Uli Jon Roth, właściwie Ulrich Roth (ur. 18 grudnia 1954 roku w Düsseldorfie[1]) – niemiecki muzyk i kompozytor, były gitarzysta zespołu Scorpions[2]. Lider i założyciel projektu muzycznego Electric Sun.

Uli Jon Roth
Ilustracja
Uli Jon Roth, koncert w ramach Rock Hard Festival (2018)
Imię i nazwisko

Ulrich Roth

Data i miejsce urodzenia

18 grudnia 1954
Düsseldorf

Instrumenty

gitara elektryczna, gitara basowa, instrumenty klawiszowe

Gatunki

hard rock[1], heavy metal[1], metal neoklasyczny[1]

Zawód

muzyk

Aktywność

od 1968

Wydawnictwo

Steamhammer, UDR Music

Powiązania

Dawn Road

Zespoły
Scorpions (1973–1978)
Electric Sun (1978–1986)
Strona internetowa

W 2004 roku muzyk wraz z Rudolfem Schenkerem został sklasyfikowany na 50. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów heavymetalowych wszech czasów według magazynu Guitar World[3].

Życiorys

edytuj

Na początku lat 70. XX wieku, współtworzył zespół Dawn Road, którego był założycielem.

W 1973 roku, kiedy Michael Schenker odszedł ze Scorpions do zespołu UFO, Uli Jon Roth zajął jego miejsce, a wraz z nim przyszła sekcja rytmiczna – basista Francis Buchholz i perkusista Jürgen Rosenthal. Wspólnie z zespołem Scorpions nagrał 5 płyt, w tym album koncertowy Tokyo Tapes, który został sprzedany w ponad milionowym nakładzie i zdobył status złotej płyty w kilku krajach. Skomponował m.in. utwory „Drifting Sun”, „Dark Lady”, „Sun in My Hand”, „Hell Cat”, „Polar Nights”, „I've Got to Be Free”, „The Sails of Charon”.

Głównym powodem odejścia Roth'a z zespołu Scorpions był konflikt na tle muzycznym. Roth był zachwycony muzyką Jimiego Hendriksa, na której się wzorował[4]. Gitarzysta Rudolf Schenker i wokalista Klaus Meine mieli inną wizję dalszego rozwoju grupy z zamiarem podbicia rynku amerykańskiego, co wiązało się z tworzeniem muzyki dostosowanej do ówczesnej popkultury, nieodbiegającej jednak od klasycznego hard rocka. Uli Jon Roth opuścił Scorpions w 1978 roku.

Po odejściu z zespołu Scorpions, założył grupę o nazwie Electric Sun, z którą nagrał trzy albumy. Pierwszy, Earthquake (1979) był nagrany ku pamięci Jimiego Hendriksa, a okładkę do niego stworzyła Monika Dannemann (była narzeczona Hendriksa, która potem związała się z Rothem). Drugim albumem był nagrany dwa lata później Fire Wind (1981) zadedykowany Anwarowi el-Sadatowi. Znajduje się na nim piosenka „Enola Gay”, która mówi o bombie atomowej zrzuconej w Japonii. Okładkę do tej płyty również zaprojektowała Monika Dannemann.

W latach osiemdziesiątych Uli skonstruował 32-progową gitarę Sky Guitar. Użył jej w nagraniach do ostatniego albumu pod szyldem Electric Sun – Beyond the Astral Skies (1985) z dedykacją dla Martina Luther-Kinga i fanów swojej muzyki.

5 kwietnia 1996 miało miejsce samobójstwo Moniki Dannemann. Roth resztę twórczości zadedykował zmarłej partnerce.

 
Od lewej: Roger Glover, Uli Jon Roth, Steve Morse. Występ gościnny w trakcie koncertu zespołu Deep Purple, festiwal Wacken Open Air (2013)

Wybrana dyskografia

edytuj
Zobacz więcej w artykule Electric Sun, w sekcji Dyskografia.

Albumy solowe

edytuj
  • Prologue To The Symphonic Legends – Sky Of Avalon (1996, Intercord/Sky Productions)[5]
  • From Here To Eternity (1998, Dressed To Kill)[6]
  • Transcendental Sky Guitar (2000, Steamhammer)[7]
  • Metamorphosis Of Vivaldi's Four Seasons (2003, Steamhammer)[8]
  • Under A Dark Sky (2008, Steamhammer)[9]
  • Scorpions Revisited (2015, UDR Music)[10]

Scorpions

edytuj

Filmografia

edytuj
  • Forever and a Day (jako on sam, 2015, film dokumentalny, reżyseria: Katja von Garnier)[11]

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Steve Huey: Uli Jon Roth Biography. www.allmusic.com. [dostęp 2016-05-29]. (ang.).
  2. Barry Weber: Scorpions Biography. www.allmusic.com. [dostęp 2016-05-29]. (ang.).
  3. GUITAR WORLD's 100 Greatest Heavy Metal Guitarists Of All Time - Jan. 23, 2004. blabbermouth.net. [dostęp 2011-12-07]. (ang.).
  4. Uli Jon Roth. www.guitarmadesimple.com. [dostęp 2009-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-07)]. (ang.).
  5. Uli Jon Roth – Prologue To The Symphonic Legends - Sky Of Avalon. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-29]. (ang.).
  6. Uli Jon Roth – From Here To Eternity. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-29]. (ang.).
  7. Uli Jon Roth* – Transcendental Sky Guitar. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-29]. (ang.).
  8. Uli Jon Roth – Metamorphosis Of Vivaldi's Four Seasons. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-29]. (ang.).
  9. Uli Jon Roth – Under A Dark Sky. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-29]. (ang.).
  10. Uli Jon Roth – Scorpions Revisited. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-29]. (ang.).
  11. Forever and a Day (2015). www.imdb.com. [dostęp 2015-12-29]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj