Uli Jon Roth
Uli Jon Roth, właściwie Ulrich Roth (ur. 18 grudnia 1954 roku w Düsseldorfie[1]) – niemiecki muzyk i kompozytor, były gitarzysta zespołu Scorpions[2]. Lider i założyciel projektu muzycznego Electric Sun.
 Uli Jon Roth, koncert w ramach Rock Hard Festival (2018) | |
| Imię i nazwisko |
Ulrich Roth |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
18 grudnia 1954 |
| Instrumenty |
gitara elektryczna, gitara basowa, instrumenty klawiszowe |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
od 1968 |
| Wydawnictwo |
Steamhammer, UDR Music |
| Powiązania |
Dawn Road |
| Zespoły | |
| Scorpions (1973–1978) Electric Sun (1978–1986) | |
| Strona internetowa | |
W 2004 roku muzyk wraz z Rudolfem Schenkerem został sklasyfikowany na 50. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów heavymetalowych wszech czasów według magazynu Guitar World[3].
Życiorys edytuj
Na początku lat 70. XX wieku, współtworzył zespół Dawn Road, którego był założycielem.
W 1973 roku, kiedy Michael Schenker odszedł ze Scorpions do zespołu UFO, Uli Jon Roth zajął jego miejsce, a wraz z nim przyszła sekcja rytmiczna – basista Francis Buchholz i perkusista Jürgen Rosenthal. Wspólnie z zespołem Scorpions nagrał 5 płyt, w tym album koncertowy Tokyo Tapes, który został sprzedany w ponad milionowym nakładzie i zdobył status złotej płyty w kilku krajach. Skomponował m.in. utwory „Drifting Sun”, „Dark Lady”, „Sun in My Hand”, „Hell Cat”, „Polar Nights”, „I've Got to Be Free”, „The Sails of Charon”.
Głównym powodem odejścia Roth'a z zespołu Scorpions był konflikt na tle muzycznym. Roth był zachwycony muzyką Jimiego Hendriksa, na której się wzorował[4]. Gitarzysta Rudolf Schenker i wokalista Klaus Meine mieli inną wizję dalszego rozwoju grupy z zamiarem podbicia rynku amerykańskiego, co wiązało się z tworzeniem muzyki dostosowanej do ówczesnej popkultury, nieodbiegającej jednak od klasycznego hard rocka. Uli Jon Roth opuścił Scorpions w 1978 roku.
Po odejściu z zespołu Scorpions, założył grupę o nazwie Electric Sun, z którą nagrał trzy albumy. Pierwszy, Earthquake (1979) był nagrany ku pamięci Jimiego Hendriksa, a okładkę do niego stworzyła Monika Dannemann (była narzeczona Hendriksa, która potem związała się z Rothem). Drugim albumem był nagrany dwa lata później Fire Wind (1981) zadedykowany Anwarowi el-Sadatowi. Znajduje się na nim piosenka „Enola Gay”, która mówi o bombie atomowej zrzuconej w Japonii. Okładkę do tej płyty również zaprojektowała Monika Dannemann.
W latach osiemdziesiątych Uli skonstruował 32-progową gitarę Sky Guitar. Użył jej w nagraniach do ostatniego albumu pod szyldem Electric Sun – Beyond the Astral Skies (1985) z dedykacją dla Martina Luther-Kinga i fanów swojej muzyki.
5 kwietnia 1996 miało miejsce samobójstwo Moniki Dannemann. Roth resztę twórczości zadedykował zmarłej partnerce.
Wybrana dyskografia edytuj
Albumy solowe edytuj
- Prologue To The Symphonic Legends – Sky Of Avalon (1996, Intercord/Sky Productions)[5]
- From Here To Eternity (1998, Dressed To Kill)[6]
- Transcendental Sky Guitar (2000, Steamhammer)[7]
- Metamorphosis Of Vivaldi's Four Seasons (2003, Steamhammer)[8]
- Under A Dark Sky (2008, Steamhammer)[9]
- Scorpions Revisited (2015, UDR Music)[10]
Scorpions edytuj
- 1974 – Fly to the Rainbow
- 1975 – In Trance
- 1976 – Virgin Killer
- 1977 – Taken by Force
- 1978 – Tokyo Tapes
Filmografia edytuj
- Forever and a Day (jako on sam, 2015, film dokumentalny, reżyseria: Katja von Garnier)[11]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Steve Huey: Uli Jon Roth Biography. www.allmusic.com. [dostęp 2016-05-29]. (ang.).
- ↑ Barry Weber: Scorpions Biography. www.allmusic.com. [dostęp 2016-05-29]. (ang.).
- ↑ GUITAR WORLD's 100 Greatest Heavy Metal Guitarists Of All Time - Jan. 23, 2004. blabbermouth.net. [dostęp 2011-12-07]. (ang.).
- ↑ Uli Jon Roth. www.guitarmadesimple.com. [dostęp 2009-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-07)]. (ang.).
- ↑ Uli Jon Roth – Prologue To The Symphonic Legends - Sky Of Avalon. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-29]. (ang.).
- ↑ Uli Jon Roth – From Here To Eternity. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-29]. (ang.).
- ↑ Uli Jon Roth* – Transcendental Sky Guitar. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-29]. (ang.).
- ↑ Uli Jon Roth – Metamorphosis Of Vivaldi's Four Seasons. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-29]. (ang.).
- ↑ Uli Jon Roth – Under A Dark Sky. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-29]. (ang.).
- ↑ Uli Jon Roth – Scorpions Revisited. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-29]. (ang.).
- ↑ Forever and a Day (2015). www.imdb.com. [dostęp 2015-12-29]. (ang.).